Skuteczność adjuwantowego imatynibu w leczeniu nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego
Autor: Aleksandra Lang
Data: 01.03.2016
Źródło: Joensuu H et al. „Adjuvant Imatinib for High-Risk GI Stromal Tumor: Analysis of a Randomized Trial.” J Clin Oncol 34:244-250./AL
GIST (gastrointestinal stromal tumor) jest jednym z częstszych mięsaków przewodu pokarmowego. Około 60% tych nowotworów jest wyleczonych chirurgicznie, jednakże dają one często przerzuty. Opracowano wiele skali ryzyka wznowy po makroskopowo radykalnym wycięciu. Większość wznów przy stwierdzonym wysokim ryzyku nawrotu ma miejsce w ciągu pierwszych 5 lat od zabiegu.
Podłożem molekularnym rozwoju większości GIST są m.in. mutacje aktywujące KIT lub PDGFRA (platelet-derived growth factor receptor-α). Pozwala to na zastosowanie w terapii inhibitorów kinaz tyrozynowych np. imatynibu lub sunitynibu, po których stwierdza się trwałe odpowiedzi. Leczenie uzupełniające imatynibem zapewnia wydłużenie przeżycia wolnego od wznowy (RFS – recurrence-free survival). Prezentowana praca porównuje efekty uzupełniającego leczenia imatynibem trwającego rok i trzy lata oraz jego wpływ na przeżycie całkowite (OS – overall survival).
Badanie XVIII/Arbeitsgemeinschaft Internistische Onkologie (AIO) przeprowadzone przez Scandinavian Sarcoma Group(SSG) miało za zadanie porównać leczenie uzupełniające imatynibem prowadzone przez rok i przez 3 lata u chorych z GIST o wysokim ryzyku wznowy. Pierwsza analiza przeprowadzona po krótkim okresie obserwacji, którego mediana wynosiła 4,5 roku, wykazała wydłużenie OS w grupie 3-letniego podawania imatynibu. W badaniu brało udział 400 chorych – po 200 w każdym ramieniu badania. Po wykluczeniu chorych z przerzutami i z nieprawidłowym rozpoznaniem do analizy włączono 358 chorych – 181 w grupie otrzymującej imatynib przez rok i 177 w grupie otrzymującej imatynib przez 3 lata. W drugiej analizie po okresie obserwacji, którego mediana wyniosła 90 miesięcy, stwierdzono 171 wznów i 69 zgonów. 97 wznów stwierdzono w grupie rocznej i 74 wznowy w grupie 3-letniej. 5-letni RFS wyniósł 71,1% w grupie leczonej imatynibem przez 3 lata w porównaniu do 52,3% w grupie leczonej imatynibem przez rok (p<0,001). OS wyniósł odpowiednio 91,9% i 85,3% (p=0,036). Autorzy przedstawiają również parę ograniczeń badania – wszyscy chorzy otrzymywali imatynib w dawce 400mg dziennie, podczas gdy późniejsze badania wykazały większa skuteczność dawki 800mg. Do badania włączono również chorych z mutacją D842V genu PDGFRA, która odpowiada za niewrażliwość na imatynib, co dowiedziono w późniejszych badaniach.
Podsumowując – trzyletnie uzupełniające leczenie imatynibem u chorych po leczeniu operacyjnym GIST z wysokim ryzykiem wznowy wydłuża OS i RFS.
Badanie XVIII/Arbeitsgemeinschaft Internistische Onkologie (AIO) przeprowadzone przez Scandinavian Sarcoma Group(SSG) miało za zadanie porównać leczenie uzupełniające imatynibem prowadzone przez rok i przez 3 lata u chorych z GIST o wysokim ryzyku wznowy. Pierwsza analiza przeprowadzona po krótkim okresie obserwacji, którego mediana wynosiła 4,5 roku, wykazała wydłużenie OS w grupie 3-letniego podawania imatynibu. W badaniu brało udział 400 chorych – po 200 w każdym ramieniu badania. Po wykluczeniu chorych z przerzutami i z nieprawidłowym rozpoznaniem do analizy włączono 358 chorych – 181 w grupie otrzymującej imatynib przez rok i 177 w grupie otrzymującej imatynib przez 3 lata. W drugiej analizie po okresie obserwacji, którego mediana wyniosła 90 miesięcy, stwierdzono 171 wznów i 69 zgonów. 97 wznów stwierdzono w grupie rocznej i 74 wznowy w grupie 3-letniej. 5-letni RFS wyniósł 71,1% w grupie leczonej imatynibem przez 3 lata w porównaniu do 52,3% w grupie leczonej imatynibem przez rok (p<0,001). OS wyniósł odpowiednio 91,9% i 85,3% (p=0,036). Autorzy przedstawiają również parę ograniczeń badania – wszyscy chorzy otrzymywali imatynib w dawce 400mg dziennie, podczas gdy późniejsze badania wykazały większa skuteczność dawki 800mg. Do badania włączono również chorych z mutacją D842V genu PDGFRA, która odpowiada za niewrażliwość na imatynib, co dowiedziono w późniejszych badaniach.
Podsumowując – trzyletnie uzupełniające leczenie imatynibem u chorych po leczeniu operacyjnym GIST z wysokim ryzykiem wznowy wydłuża OS i RFS.
