123RF
Skuteczność dabrafenibu z trametynibem w leczeniu rzadkich nowotworów z mutacją BRAFV600E
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 11.05.2023
Źródło: opr. Katarzyna Stencel, Nature Medicine: „Dabrafenib plus trametinib in BRAFV600E-mutated rare cancers: the phase 2 ROAR trial”
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
| Tagi: | dabrafenib, trametynib, nowotwory, BRAFV600E |
Badanie ROAR pokazało, że leczenie skojarzone dabrafenibem i trametynibem wykazało istotną aktywność kliniczną u pacjentów z rzadkimi nowotworami z mutacją BRAFV600E. Wyniki badań opublikowano w „Nature Medicine”.
Badanie koszykowe II fazy Rare Oncology Agnostic Research (ROAR) jest pierwszym prospektywnym badaniem dotyczącym leczenia skojarzonego inhibitorami BRAF i MEK u pacjentów z zaawansowanymi rzadkimi nowotworami z mutacją BRAFV600E. Badanie ROAR wykazało aktywność przeciwnowotworową skojarzenia inhibitora BRAF i MEK w 21 nowotworach o różnej budowie histologicznej. Na potrzeby badania nowotwory z ekspresją tej samej mutacji kierującej (BRAFV600E) pogrupowano i potraktowano jako pojedynczą jednostkę chorobową. Leczenie skojarzone dabrafenibem i trametynibem wykazało istotną aktywność kliniczną u pacjentów z rzadkimi nowotworami z mutacją BRAFV600E.
Celem badania ROAR była ocena aktywności i bezpieczeństwa skojarzenia dabrafenibu z trametynibem u pacjentów z rzadkimi nowotworami z mutacją BRAFV600E, dla których nie było skutecznych opcji leczenia. Grupa ta obejmowała następujące nowotwory: anaplastyczny rak tarczycy (anaplastic thyroid cancer, ATC), rak dróg żółciowych (biliary tract cancer, BTC), nowotwór podścieliska przewodu pokarmowego (gastrointestinal stromal tumor, GIST), gruczolakorak jelita cienkiego (adenocarcinoma of small intestine, ASI), glejak o niskim stopniu złośliwości (low-grade glioma, LGG; stopień 1 wg WHO), glejak o wysokim stopniu złośliwości (high-grade glioma, HGG; stopień 3 lub 4 wg WHO), nienasieniakowate guzy zarodkowe (non-seminomatous germ cell tumor, NSGCT)/nierozrodczych guzów zarodkowych (non-germinomatous germ cell tumour, NGGCT), białaczka włochatokomórkowa (hairy cell leukemia, HCL) i szpiczak plazmocytowy (myeloma multiplex, MM).
Wcześniej opublikowano wyniki dla ATC, BTC, LGG i HGG oraz HCL, najnowsze wyniki dotyczą skuteczności i bezpieczeństwa u pacjentów z ATC (n = 36), BTC (n = 43), GIST (n = 1 ), ASI (n = 3), LGG (n = 13), HGG (n = 45), HCL (n = 55) i MM (n = 19).
Pierwszorzędowy punkt końcowy (oceniany przez badacza odsetek odpowiedzi, ORR) wyniósł odpowiednio 56%, 53%, 0%, 67%, 54%, 33%, 89% i 50%. Drugorzędowymi punktami końcowymi były mediana czasu trwania odpowiedzi (DoR), przeżycie wolne od progresji choroby (PFS), przeżycie całkowite (OS) i bezpieczeństwo. Mediana DoR wyniosła odpowiednio: 14,4 miesiąca, 8,9 miesiąca, nieosiągnięta, 7,7 miesiąca, nieosiągnięta, 31,2 miesiąca, nieosiągnięta i 11,1 miesiąca. Mediana PFS wynosiła odpowiednio: 6,7 miesiąca, 9 miesięcy, nieosiągnięta, niemożliwa do oceny, 9,5 miesiąca, 5,5 miesiąca, niemożliwa do oceny i 6,3 miesiąca. Mediana OS wynosiła odpowiednio: 14,5 miesiąca, 13,5 miesiąca, nieosiągnięta, 21,8 miesiąca, niemożliwa do oceny, 17,6 miesiąca, niemożliwa do oceny i 33,9 miesiąca.
Najczęstszymi (≥20% pacjentów) zdarzeniami niepożądanymi związanymi z leczeniem były gorączka (40,8%), zmęczenie (25,7%), dreszcze (25,7%), nudności (23,8%) i wysypka (20,4%).
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
Celem badania ROAR była ocena aktywności i bezpieczeństwa skojarzenia dabrafenibu z trametynibem u pacjentów z rzadkimi nowotworami z mutacją BRAFV600E, dla których nie było skutecznych opcji leczenia. Grupa ta obejmowała następujące nowotwory: anaplastyczny rak tarczycy (anaplastic thyroid cancer, ATC), rak dróg żółciowych (biliary tract cancer, BTC), nowotwór podścieliska przewodu pokarmowego (gastrointestinal stromal tumor, GIST), gruczolakorak jelita cienkiego (adenocarcinoma of small intestine, ASI), glejak o niskim stopniu złośliwości (low-grade glioma, LGG; stopień 1 wg WHO), glejak o wysokim stopniu złośliwości (high-grade glioma, HGG; stopień 3 lub 4 wg WHO), nienasieniakowate guzy zarodkowe (non-seminomatous germ cell tumor, NSGCT)/nierozrodczych guzów zarodkowych (non-germinomatous germ cell tumour, NGGCT), białaczka włochatokomórkowa (hairy cell leukemia, HCL) i szpiczak plazmocytowy (myeloma multiplex, MM).
Wcześniej opublikowano wyniki dla ATC, BTC, LGG i HGG oraz HCL, najnowsze wyniki dotyczą skuteczności i bezpieczeństwa u pacjentów z ATC (n = 36), BTC (n = 43), GIST (n = 1 ), ASI (n = 3), LGG (n = 13), HGG (n = 45), HCL (n = 55) i MM (n = 19).
Pierwszorzędowy punkt końcowy (oceniany przez badacza odsetek odpowiedzi, ORR) wyniósł odpowiednio 56%, 53%, 0%, 67%, 54%, 33%, 89% i 50%. Drugorzędowymi punktami końcowymi były mediana czasu trwania odpowiedzi (DoR), przeżycie wolne od progresji choroby (PFS), przeżycie całkowite (OS) i bezpieczeństwo. Mediana DoR wyniosła odpowiednio: 14,4 miesiąca, 8,9 miesiąca, nieosiągnięta, 7,7 miesiąca, nieosiągnięta, 31,2 miesiąca, nieosiągnięta i 11,1 miesiąca. Mediana PFS wynosiła odpowiednio: 6,7 miesiąca, 9 miesięcy, nieosiągnięta, niemożliwa do oceny, 9,5 miesiąca, 5,5 miesiąca, niemożliwa do oceny i 6,3 miesiąca. Mediana OS wynosiła odpowiednio: 14,5 miesiąca, 13,5 miesiąca, nieosiągnięta, 21,8 miesiąca, niemożliwa do oceny, 17,6 miesiąca, niemożliwa do oceny i 33,9 miesiąca.
Najczęstszymi (≥20% pacjentów) zdarzeniami niepożądanymi związanymi z leczeniem były gorączka (40,8%), zmęczenie (25,7%), dreszcze (25,7%), nudności (23,8%) i wysypka (20,4%).
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
