Skuteczność entrektynibu w nowotworach litych z obecnością fuzji genów NTRK

Wyniki badań pokazują, że entrektynib jest skutecznym inhibitorem wszystkich nie tylko TRK, a także ROS1 i ALK, który wykazuje aktywność w obrębie ośrodkowego układu nerwowego.

Podczas tegorocznego kongresu ESMO (ang. European Society for Medical Oncology) przedstawiono wyniki trzech badań klinicznych 1. i 2. fazy z entrektynibem, w których wykazano, że u ponad połowy chorych z guzami wykazującymi rearanżację w genach NTRK uzyskano trwałe odpowiedzi. Do badań włączono chorych ze 150 ośrodków w 15 krajach, a pierwszorzędowym punktem końcowym wszystkich badań był odsetek obiektywnych odpowiedzi i czas trwania odpowiedzi w niezależnej ocenie. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały przeżycie wolne od progresji choroby i przeżycie całkowite w zależności od obecności zmian w OUN. Odsetek obiektywnych odpowiedzi uzyskało 57,4% chorych (% CI 43,2-70,8), w tym u czterech chorych (7,4%) uzyskano odpowiedź całkowitą. Mediana czasu trwania odpowiedzi (ang. duration of response, DOR) wyniosła 10,4 miesiąca (95% CI 7,1-nieoznaczony), mediana czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) wyniosła 11,2 miesiąca (95% CI 8,0-14,9), a mediana czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) 20,9 miesiąca (95% CI 14,9-nieoznaczony). W ocenie skuteczności leku w zależności od obecności przerzutów w OUN stwierdzono aktywność entrektynibu zarówno u chorych bez obecności przerzutów w OUN na początku badania (n=42; ORR 55,9%), jak i u chorych z przerzutami do OUN (n=12; ORR 50%). Badacze podkreślili, że odsetek odpowiedzi zmian wewnątrzczaszkowych u chorych z początkowymi przerzutami w OUN (ORR 54,5%) była podobna do odpowiedzi systemowej uwzględniając trzech chorych, u których doszło do całkowitej odpowiedzi w zakresie zmian wewnątrzczaszkowych.

Entrektynib był ogólnie dobrze tolerowany. Działania niepożądane 1. i 2. stopnia związane z leczeniem najczęściej odnotowane w populacji bezpieczeństwa (n=355) wystąpiły u 27,3% chorych, u 25,4% czasowo przerwano leczenie, a u 3,9% chorych całkowicie zakończono podawanie entrektynibu z powodu działań niepożądanych. Podsumowując badacze stwierdzili, że wyniki zintegrowanej analizy wieloośrodkowych badań klinicznych z entrektynibem wskazują, że jest to lek dobrze tolerowany, pozwalający na uzyskanie systemowych odpowiedzi u chorych z guzami litymi z fuzją NTRK w różnych typach histologicznych i dodatkowo niezależnie od przerzutów w OUN.

W komentarzach dotyczących badania podkreślano, że aktywność leków w OUN jest jednym z głównych czynników skazujących na jego aktywność kliniczną.