Skuteczność terapii przeciwnowotworowych nowej generacji pod znakiem zapytania?

Kolejna analiza leków nowej generacji na raka podnosi wiele pytań, czy rzeczywiście te bardzo drogie terapie skutkują mierzalnymi korzyściami dla pacjentów. Wynika z niej, że pośród leków zaaprobowanych do stosowania między rokiem 2003 a 2013 nawet jeden na pięć nie przynosi korzyści chorym.

Nowa, trzecia już analiza została opublikowana w JAMA Oncology. Obejmowała 62 nowe leki na raka dopuszczone do użytku w USA i Europie. Analizowano wpływ 53 leków na wyniki kliniczne pod względem przeżycia całkowitego OS, jakości życia Qol i korzyści ich bezpieczeństwa. Badacze odkryli, że korzyści OS różnią się między sobą, korzyści OS i QOl powstają kosztem bezpieczeństwa a skuteczność kliniczna jest osiągana w rzeczywistości efektywnością.

Nowe leki poprawiły średnio czas przeżycia całkowitego o 3,43 miesiąca w porównaniu do terapii dostępnych w 2003 roku. Mniej niż 43 procent leków ocenianych poprawiło OS o co najmniej 3 miesiące. Kolejne 11 procent z 53 ocenianych leków poprawiło OS o mniej niż 3 miesiące, podczas gdy 15 procent miało na OS wpływ nieokreślony. Pozostałe 16 leków (30 procent) nie wykazywało wpływu na poprawę przeżycia całkowitego w zestawieniu z terapiami alternatywnymi.

Efekt dotyczący OS różnił się w zależności od nowotworu. Najlepiej wypadły leki na raka piersi poprawiając czas przeżycia średnio o 8,48 miesiąca, nerki – o 6,27. Nie zaobserwowano żadnego efektu w przypadku raka tarczycy.

W odniesieniu do jakości życia , 42 procent leków przyczyniło się do jej poprawy, ale 53 procent nie wykazało takiego działania przynajmniej nie w porównaniu do najlepszych terapii alternatywnych.

Autorzy jednak konkludują, że zachęcające wydaje się to, iż 43 procent leków nowej generacji wydłuża życie o 3 lub więcej miesięcy, co jest uznawane za istotne klinicznie.