Spersonalizowana szczepionka przeciwnowotworowa w połączeniu z atezolizumabem wykazuje aktywność kliniczną u pacjentów z zaawansowanymi guzami litymi
Autor: Anna Soboń
Data: 02.07.2020
Źródło: ACCR (American Association for Cancer Research)
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Leczenie spersonalizowaną szczepionką przeciwnowotworową RO7198457 w połączeniu z inhibitorem PD-L1 atezolizumabem było dobrze tolerowane i wykazało korzyści kliniczne u pacjentów z zaawansowanymi litymi nowotworami złośliwymi, zgodnie z wynikami badania klinicznego fazy Ib przedstawionego na AACR Virtual, które odbyło się w dniach 22–24 czerwca br.
RO7198457 to szczepionka przeciwnowotworowa oparta na informacyjnym RNA (mRNA), która jest wytwarzana indywidualnie dla każdego pacjenta. Aby wyprodukować szczepionkę, próbki guza i krwi są sekwencjonowane i identyfikowane są specyficzne dla nowotworu neoantygeny. Po selekcji do 20 neoantygenów generowany jest odpowiedni mRNA, co tworzy szkielet szczepionki, który jest następnie kapsułkowany w preparacie liposomalnym w celu umożliwienia podawania dożylnego. Po podaniu szczepionki mRNA pełni dwie funkcje: jedna polega na stymulowaniu wrodzonego układu odpornościowego, a druga na kodowaniu neoantygenów, które są wyrażane, przetwarzane i prezentowane na komórkach prezentujących antygen, w celu stymulowania przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej.
Wyniki oceniające RO7198457 jako monoterapię u 31 pacjentów wykazały, że szczepionka miała realny profil bezpieczeństwa, przy czym jeden pacjent miał całkowitą odpowiedź, a 11 pacjentów miało stabilną chorobę. Do tego badania włączono 144 pacjentów z zaawansowanymi guzami litymi, przy czym najczęstszymi typami nowotworów był niedrobnokomórkowy rak płuc (NSCLC), czerniak, potrójnie ujemny rak piersi i rak urotelialny. Mediana liczby wcześniejszych terapii w tej populacji pacjentów wyniosła trzy, a prawie 40 procent pacjentów otrzymało wcześniej immunoterapię. Większość pacjentów miała niski poziom ekspresji PD-L1 zarówno na komórkach nowotworowych, jak i komórkach odpornościowych.
Podczas fazy indukcji leczenia pacjenci otrzymywali jedną z różnych dawek RO7198457 w zakresie od 15 do 50 mikrogramów raz w tygodniu przez sześć tygodni; siódma i ósma dawka były podawane co dwa tygodnie. Atezolizumab podawano w cyklu 21-dniowym. Pacjenci otrzymywali dawkę przypominającą szczepionki podczas siódmego cyklu atezolizumabu, a także dawkę podtrzymującą szczepionki co 24 tygodnie po fazie indukcji. Schemat leczenia był dobrze tolerowany, ponieważ większość zdarzeń niepożądanych dotyczyła stopnia 1 lub stopnia 2. Chociaż nie zaobserwowano toksyczności ograniczającej dawkę, siedmiu pacjentów przerwało leczenie z powodu zdarzeń niepożądanych związanych z badanymi lekami.
Spośród 108 pacjentów, którzy mieli co najmniej jedną ocenę guza, dziewięciu wykazało odpowiedź, co stanowi ogólny odsetek odpowiedzi wynoszący 8 procent. Jeden pacjent z rakiem jelita grubego uzyskał całkowitą odpowiedź, a 53 pacjentów, stanowiących 49 procent pacjentów, u których można było ocenić, miało stabilną chorobę. Kiedy naukowcy ocenili krew obwodową 63 pacjentów, zaobserwowali reakcje limfocytów T specyficzne dla neoantygenu indukowane przez szczepionkę u 73% pacjentów.
W badaniu wykazano, że można wygenerować specyficzne dla nowotworu odpowiedzi immunologiczne u większości ocenianych pacjentów, stosując spersonalizowane podejście do szczepionki przeciwnowotworowej w połączeniu z immunologiczną blokadą punktów kontrolnych.
Wyniki oceniające RO7198457 jako monoterapię u 31 pacjentów wykazały, że szczepionka miała realny profil bezpieczeństwa, przy czym jeden pacjent miał całkowitą odpowiedź, a 11 pacjentów miało stabilną chorobę. Do tego badania włączono 144 pacjentów z zaawansowanymi guzami litymi, przy czym najczęstszymi typami nowotworów był niedrobnokomórkowy rak płuc (NSCLC), czerniak, potrójnie ujemny rak piersi i rak urotelialny. Mediana liczby wcześniejszych terapii w tej populacji pacjentów wyniosła trzy, a prawie 40 procent pacjentów otrzymało wcześniej immunoterapię. Większość pacjentów miała niski poziom ekspresji PD-L1 zarówno na komórkach nowotworowych, jak i komórkach odpornościowych.
Podczas fazy indukcji leczenia pacjenci otrzymywali jedną z różnych dawek RO7198457 w zakresie od 15 do 50 mikrogramów raz w tygodniu przez sześć tygodni; siódma i ósma dawka były podawane co dwa tygodnie. Atezolizumab podawano w cyklu 21-dniowym. Pacjenci otrzymywali dawkę przypominającą szczepionki podczas siódmego cyklu atezolizumabu, a także dawkę podtrzymującą szczepionki co 24 tygodnie po fazie indukcji. Schemat leczenia był dobrze tolerowany, ponieważ większość zdarzeń niepożądanych dotyczyła stopnia 1 lub stopnia 2. Chociaż nie zaobserwowano toksyczności ograniczającej dawkę, siedmiu pacjentów przerwało leczenie z powodu zdarzeń niepożądanych związanych z badanymi lekami.
Spośród 108 pacjentów, którzy mieli co najmniej jedną ocenę guza, dziewięciu wykazało odpowiedź, co stanowi ogólny odsetek odpowiedzi wynoszący 8 procent. Jeden pacjent z rakiem jelita grubego uzyskał całkowitą odpowiedź, a 53 pacjentów, stanowiących 49 procent pacjentów, u których można było ocenić, miało stabilną chorobę. Kiedy naukowcy ocenili krew obwodową 63 pacjentów, zaobserwowali reakcje limfocytów T specyficzne dla neoantygenu indukowane przez szczepionkę u 73% pacjentów.
W badaniu wykazano, że można wygenerować specyficzne dla nowotworu odpowiedzi immunologiczne u większości ocenianych pacjentów, stosując spersonalizowane podejście do szczepionki przeciwnowotworowej w połączeniu z immunologiczną blokadą punktów kontrolnych.
