Stężenie albumin w surowicy krwi wiąże się z przeżyciem chorych na raka trzustki
Autor: Aleksandra Lang
Data: 11.05.2016
Źródło: www.cancernetwork.com/AL
Wyniki najnowszego badania PLOS One wykazują, że większe stężenia albumin w surowicy krwi w okresie przedoperacyjnym wiążą się z poprawą przeżycia całkowitego chorych po resekcji z powodu gruczolakoraka trzustki.
W opinii badaczy opisana korzyść w zakresie przeżycia całkowitego nie wykazała zależności z takimi czynnikami jakościowymi, jak utrata krwi, stan marginesów resekcji lub ponowna hospitalizacja w ciągu 30 dni. Wykazano jednak związek pomiędzy mniejszym stężeniem albumin w surowicy krwi a odsetkiem transfuzji krwi i długością hospitalizacji, jednak znaczenie kliniczne tych obserwacji jest dyskusyjne.
Wyniki badania wykazały też, że istotne zmniejszenie stężenia albumin w surowicy krwi wiązały się ze skróceniem przeżycia wolnego od choroby (disease-free survival, DFS).
We wcześniejszych badaniach wykazano związek otyłości z rozwojem gruczolakoraka trzustki, a także z negatywnymi wynikami leczenia tej choroby, choć nie określono przyczyny związku pomiędzy otyłością a rakiem trzustki.
W przedstawionym badaniu analizowano wskaźnik masy ciała (body mass index, BMI) i stężenie albumin w surowicy krwi oraz ich wpływ na wyniki okołooperacyjne i przeżycie chorych po resekcji z powodu gruczolakoraka trzustki. Do badania włączono 1545 chorych na gruczolakoraka trzustki leczonych w 1 ośrodku w latach 2007-2013. U 106 chorych z tej grupy leczenie rozpoczęto od operacji, przeprowadzonej w intencji wyleczenia.
BMI na początku badania u większości chorych mieściło się w zakresie od 19 do 29 (n = 77), a mediana BMI przed operacją 24,1, z mediana zmiany wynoszącą –1,6. Przedoperacyjne stężenie albumin w surowicy krwi wynosiło poniżej 3,5 u 57 oraz 3,5 lub więcej u 40 chorych. Mediana stężenia albumin w surowicy krwi przed operacja wyniosła 3,3, a mediana zmiany wyniosła –0,4.
Badacze wykazali związek pomiędzy długością hospitalizacji a niskim BMI (p=0,023), zmianą BMI (p=0,003) i małym stężeniem albumin w surowicy krwi (p=0,004). Ponadto wykazano związek pomiędzy częstością transfuzji krwi po operacji a stężeniem albumin w surowicy krwi (p=0,021).
Mediana przeżycia wyniosła 14 miesięcy, a mediana czasu do nawrotu choroby 11 miesięcy.
Wyniki analizy wieloczynnikowej wykazały statystycznie istotny związek zmiany stężenia albumin w surowicy krwi (p=0,03) i zajęcia węzłów chłonnych (p=0,008) ze skróceniem DFS. Stężenie albumin w surowicy krwi w okresie przedoperacyjnym (p=0,023), zajęcie węzłów chłonnych (p=0,026) oraz niższy stopnie zróżnicowania nowotworu (p=0,045) wykazały też statystycznie istotny związek z pogorszeniem przeżycia całkowitego.
Podsumowując, uzyskane wyniki sugerują, że zmniejszenie stężenia albumin w surowicy krwi jest złym czynnikiem prognostycznym, niezależnym od śmiertelności okołooperacyjnej, szczególnie w zakresie ponad 0,6 g/dl, co może odzwierciedlać agresywną biologię guza.
Wyniki badania wykazały też, że istotne zmniejszenie stężenia albumin w surowicy krwi wiązały się ze skróceniem przeżycia wolnego od choroby (disease-free survival, DFS).
We wcześniejszych badaniach wykazano związek otyłości z rozwojem gruczolakoraka trzustki, a także z negatywnymi wynikami leczenia tej choroby, choć nie określono przyczyny związku pomiędzy otyłością a rakiem trzustki.
W przedstawionym badaniu analizowano wskaźnik masy ciała (body mass index, BMI) i stężenie albumin w surowicy krwi oraz ich wpływ na wyniki okołooperacyjne i przeżycie chorych po resekcji z powodu gruczolakoraka trzustki. Do badania włączono 1545 chorych na gruczolakoraka trzustki leczonych w 1 ośrodku w latach 2007-2013. U 106 chorych z tej grupy leczenie rozpoczęto od operacji, przeprowadzonej w intencji wyleczenia.
BMI na początku badania u większości chorych mieściło się w zakresie od 19 do 29 (n = 77), a mediana BMI przed operacją 24,1, z mediana zmiany wynoszącą –1,6. Przedoperacyjne stężenie albumin w surowicy krwi wynosiło poniżej 3,5 u 57 oraz 3,5 lub więcej u 40 chorych. Mediana stężenia albumin w surowicy krwi przed operacja wyniosła 3,3, a mediana zmiany wyniosła –0,4.
Badacze wykazali związek pomiędzy długością hospitalizacji a niskim BMI (p=0,023), zmianą BMI (p=0,003) i małym stężeniem albumin w surowicy krwi (p=0,004). Ponadto wykazano związek pomiędzy częstością transfuzji krwi po operacji a stężeniem albumin w surowicy krwi (p=0,021).
Mediana przeżycia wyniosła 14 miesięcy, a mediana czasu do nawrotu choroby 11 miesięcy.
Wyniki analizy wieloczynnikowej wykazały statystycznie istotny związek zmiany stężenia albumin w surowicy krwi (p=0,03) i zajęcia węzłów chłonnych (p=0,008) ze skróceniem DFS. Stężenie albumin w surowicy krwi w okresie przedoperacyjnym (p=0,023), zajęcie węzłów chłonnych (p=0,026) oraz niższy stopnie zróżnicowania nowotworu (p=0,045) wykazały też statystycznie istotny związek z pogorszeniem przeżycia całkowitego.
Podsumowując, uzyskane wyniki sugerują, że zmniejszenie stężenia albumin w surowicy krwi jest złym czynnikiem prognostycznym, niezależnym od śmiertelności okołooperacyjnej, szczególnie w zakresie ponad 0,6 g/dl, co może odzwierciedlać agresywną biologię guza.
