Suplementacja witaminy D podnosi ryzyko wystąpienia polipów jelita grubego

Każda, nawet najbardziej zbawienna substancja ma swoje negatywne strony. Wydaje się, że zalecając suplementację witaminy D3 osobom z polipami jelita grubego w wywiadzie należy zachować ostrożność.

Część polipów obecnych w jelicie grubym może z czasem ulec zezłośliwieniu, stąd zmiany odnalezione w badaniu endoskopowym są zazwyczaj usuwane i badane histopatologicznie. Szacuje się, że nawet około 25% populacji posiada co najmniej jednego polipa. Znanych jest kilka czynników ryzyka ich wystąpienia, jak np. palenie papierosów czy spożywanie alkoholu; na łamach prestiżowego czasopisma The Gut ukazała się publikacja sugerująca potencjalną szkodliwość... suplementacji witaminy D.

Witamina D znana jest ze swoich licznych pozytywnych działań, jednak oznacza to jej całkowitego bezpieczeństwa, szczególnie u osób dbających o zdrowie i regularnie ją suplementujących. Wieloośrodkowy zespół naukowców ze Stanów Zjednoczonych przeprowadził randomizowane badanie, w którym 2058 osobom z co najmniej jednym polipem na początku eksperymentu podawano doustnie 1200 mg wapnia, 1000 IU witaminy D3 lub oba preparaty.

Postępowanie prowadzono przez 3 lub 5 lat, gdy określono ryzyko tworzenia polipów w kontrolnej kolonoskopii, następnie kontynuowano obserwację (przez w sumie 6 do 10 lat).
W kontrolnej kolonoskopii uwidoczniono polipy u 27,5% badanych, a w dalszym okresie obserwacji u 29,7%. Analizy wykazały, że w okresie 3-5 lat suplementacja wapnia i witaminy D3 nie wpływają istotnie na rozwój polipów, jednak długofalowo (po co najmniej 6 latach) ryzyko wzrasta u osób suplementujących tylko wapń (aRR 2,65) oraz wapń i witaminę D3 (aRR 3,81).