Terapia skojarzona zwiększa przeżywalność w raku piersi HR+
Dodanie metronomicznej kapecytabiny do inhibitora aromatazy wydłuża medianę przeżycia wolnego od progresji do 20,9 miesiąca w porównaniu z 11,9 miesiąca w przypadku samego inhibitora aromatazy w raku piersi HR+. Terapia skojarzona wykazuje poprawę całkowitego czasu przeżycia przy tolerowanym profilu bezpieczeństwa.
Randomizowane, kontrolowane, otwarte badanie fazy 3. objęło 263 pacjentów z 12 ośrodków w Chinach w okresie od sierpnia 2017 r. do września 2021 r., z ostateczną obserwacją w sierpniu 2023 r. Zostało ono przeprowadzone pod kierunkiem dr. Ruo-Xi Honga z Sun Yat-sen z University Cancer Center w Guangzhou w Chinach, a wyniki opublikowano 2 stycznia w „Journal of Clinical Oncology”.
Analizą objęto 254 pacjentów w pełnym zestawie analiz, z medianą czasu obserwacji wynoszącą 50,7 miesiąca. Uczestnicy zostali losowo przydzieleni w stosunku 1 : 1 do otrzymywania metronomicznej kapecytabiny (500 mg trzy razy dziennie) plus inhibitora aromatazy lub samego inhibitora aromatazy.
Pierwszorzędowym punktem końcowym było przeżycie wolne od progresji, natomiast drugorzędowe punkty końcowe obejmowały czas przeżycia całkowitego, odsetek obiektywnych odpowiedzi i wskaźnik kontroli choroby zdefiniowany jako kontrolowany przez co najmniej 24 tygodnie.
Grupa terapii skojarzonej osiągnęła medianę przeżycia wolnego od progresji wynoszącą 20,9 miesiąca w porównaniu z 11,9 miesiąca w grupie inhibitorów aromatazy (współczynnik ryzyka [HR], 0,58; 95 proc. CI, 0,43–0,76; P = 0,0001). Całkowite przeżycie znacznie wydłużyło się w grupie terapii skojarzonej, w której mediana nie została osiągnięta w porównaniu z 45,1 miesiąca w grupie inhibitorów aromatazy (HR, 0,58; 95 proc. CI, 0,37–0,93; P = 0,022). Odsetek obiektywnych odpowiedzi był wyższy w grupie terapii skojarzonej i wynosił 37,3 proc. w porównaniu z 25,0 proc. w grupie inhibitorów aromatazy (iloraz szans [OR], 1,79; 95 proc. CI, 1,04–3,08; P = 0,0349). Wskaźnik kontroli choroby osiągnął 88,1 proc. w grupie terapii skojarzonej w porównaniu z 75,8 proc. w grupie inhibitorów aromatazy (OR, 2,36; 95 proc. CI, 1,20–4,64; P = 0,0118).
Autorzy badania stwierdzili, że metronomiczna kombinacja chemo-ET może być opcją pierwszego rzutu dla pacjentów, którzy nie tolerują inhibitorów CDK4/6 lub w warunkach ograniczonych zasobów ze względu na korzyści ekonomiczne. Podkreślili jednak, że skuteczność tej kombinacji po leczeniu inhibitorem CDK4/6 pozostaje nieznana i wymaga dalszych badań.
