Uzupełniająca chemioterapia (FOLFOX 4) u chorych na raka okrężnicy w II stopniu zaawansowania z wysokim ryzykiem nawrotu.
Autor: Marzena Demska
Data: 28.01.2011
Źródło: Teixeira L, Hickish T, Tournigand C et al. Efficacy of FOLFOX4 as adjuvant therapy in stage II colon cancer (CC): A new analysis of the MOSAIC trial according to risk factors. 10th ASCO Annual Meeting, Chicago, 4-8 June 2010. Abstract 3524.
Analiza podgrup w badaniu MOSAIC wykazała, że chorzy na raka okrężnicy w II stopniu zaawansowania z wysokim ryzykiem nawrotu odnoszą korzyść z uzupełniającej chemioterapii schematem FOLFOX 4.
Systemowe leczenie uzupełniające raka okrężnicy wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka nawrotu i zgonu. Jednak przy podejmowaniu decyzji odnośnie rozpoczęcia leczenia cytostatykami należy zadać sobie pytanie: „kto powinien być leczony i czym?”
Leczenie adjuwantowe cytostatykami zalecane jest u wszystkich chorych na raka okrężnicy, u których w materiale pooperacyjnym stwierdzono przerzuty do węzłów chłonnych (T1-4 N1-2 M0 – TNM III). Uzupełniająca chemioterapia jest także uzasadniona u chorych bez obecności przerzutów do węzłów chłonnych (T3N0M0 – TNM IIA i T4N0M0 – TNM IIB) w przypadku wystąpienia jednego z niżej wymienionych czynników wysokiego ryzyka nawrotu: niedostateczny zakres limfadenektomii (liczba zbadanych węzłów chłonnych <12), nisko zróżnicowany guz (G3-G4), zajęcie okołoguzowych naczyń, pierwotne wystąpienie niedrożności, guz T3 z perforacją oraz guz pT4.
Dwa duże badania MOSAIC i NSABP C-07 wykazały, że chorzy na raka okrężnicy w III stopniu zaawansowania leczeni uzupełniająco schematem zawierającym oksaliplatynę (FOLFOX4 i FLOX) odnoszą wyższą korzyść w zakresie przeżycia wolnego od choroby (DFS) niż chorzy otrzymujący 5-FU/LV (5-fluorouracyl/leukoworyna).
Podczas 46 spotkania ASCO (2010) zaprezentowano wyniki analizy podgrup chorych w II stopniu zaawansowania w badaniu MOSAIC. Analiza obejmowała 503 chorych wysokiego ryzyka (guz T4 i/lub <12 usuniętych węzłów chłonnych) oraz 396 chorych niskiego ryzyka, którzy leczeni byli schematem FOLFOX4 lub 5-FU/LV. W badaniu wykazano, że u chorych z wysokim ryzykiem nawrotu leczenie schematem zawierającym oksaliplatynę powoduje wydłużenie czasu wolnego od choroby (DFS) (HR=0,72; 95% CI: 0,49-1,06) bez wpływu na medianę całkowitego przeżycia (OS) (HR=0,81; 95% CI:0,52-1,26).
Rozbieżności pomiędzy DFS a OS mogą wynikać z niższego stanu sprawności chorych kwalifikowanych do ramienia FOLFOX4 oraz wyższego odsetka występowania chorób współistniejących czy poważnych zdarzeń niepożądanych jak również wyższej liczby zgonów z powodu współistniejącego nowotworu u tych chorych. W grupie otrzymującej chemioterapię zawierającą oksaliplatynę stosowano również mniej agresywne leczenie w przypadku wznowy choroby (rzadziej stosowano chemioterapię i leczenie operacyjne przerzutów).
Przeprowadzona analiza uzasadnia zastosowanie uzupełniającej chemioterapii schematem FOLFOX u chorych w II stopniu zaawansowania z wysokim ryzykiem nawrotu, lecz ta grupa chorych wymaga bardziej agresywnego leczenia nawrotu choroby.
Leczenie adjuwantowe cytostatykami zalecane jest u wszystkich chorych na raka okrężnicy, u których w materiale pooperacyjnym stwierdzono przerzuty do węzłów chłonnych (T1-4 N1-2 M0 – TNM III). Uzupełniająca chemioterapia jest także uzasadniona u chorych bez obecności przerzutów do węzłów chłonnych (T3N0M0 – TNM IIA i T4N0M0 – TNM IIB) w przypadku wystąpienia jednego z niżej wymienionych czynników wysokiego ryzyka nawrotu: niedostateczny zakres limfadenektomii (liczba zbadanych węzłów chłonnych <12), nisko zróżnicowany guz (G3-G4), zajęcie okołoguzowych naczyń, pierwotne wystąpienie niedrożności, guz T3 z perforacją oraz guz pT4.
Dwa duże badania MOSAIC i NSABP C-07 wykazały, że chorzy na raka okrężnicy w III stopniu zaawansowania leczeni uzupełniająco schematem zawierającym oksaliplatynę (FOLFOX4 i FLOX) odnoszą wyższą korzyść w zakresie przeżycia wolnego od choroby (DFS) niż chorzy otrzymujący 5-FU/LV (5-fluorouracyl/leukoworyna).
Podczas 46 spotkania ASCO (2010) zaprezentowano wyniki analizy podgrup chorych w II stopniu zaawansowania w badaniu MOSAIC. Analiza obejmowała 503 chorych wysokiego ryzyka (guz T4 i/lub <12 usuniętych węzłów chłonnych) oraz 396 chorych niskiego ryzyka, którzy leczeni byli schematem FOLFOX4 lub 5-FU/LV. W badaniu wykazano, że u chorych z wysokim ryzykiem nawrotu leczenie schematem zawierającym oksaliplatynę powoduje wydłużenie czasu wolnego od choroby (DFS) (HR=0,72; 95% CI: 0,49-1,06) bez wpływu na medianę całkowitego przeżycia (OS) (HR=0,81; 95% CI:0,52-1,26).
Rozbieżności pomiędzy DFS a OS mogą wynikać z niższego stanu sprawności chorych kwalifikowanych do ramienia FOLFOX4 oraz wyższego odsetka występowania chorób współistniejących czy poważnych zdarzeń niepożądanych jak również wyższej liczby zgonów z powodu współistniejącego nowotworu u tych chorych. W grupie otrzymującej chemioterapię zawierającą oksaliplatynę stosowano również mniej agresywne leczenie w przypadku wznowy choroby (rzadziej stosowano chemioterapię i leczenie operacyjne przerzutów).
Przeprowadzona analiza uzasadnia zastosowanie uzupełniającej chemioterapii schematem FOLFOX u chorych w II stopniu zaawansowania z wysokim ryzykiem nawrotu, lecz ta grupa chorych wymaga bardziej agresywnego leczenia nawrotu choroby.
