WCLC 2015: Skojarzenie niwolumabu z ipilimumabem skuteczne w niedrobnokomórkowym raku płuca
Autor: Andrzej Kordas
Data: 12.10.2015
Źródło: World Conference on Lung Cancer, WCLC, Denver 2015, abstrakt 02.05 Doniesienia naukowe
Skojarzona terapia inhibitorem PD-1 niwolumabem oraz przeciwciałem anty- CTLA-4 ipilimumabem jest klinicznie aktywna i wykazuje korzystny profil bezpieczeństwa u nieleczonych chemioterapią chorych z rozpoznaniem zaawansowanego niedrobnokomórowego raka płuca. Wyniki badania klinicznego 1. fazy CheckMate-012 przedstawiono podczas Światowej Konferencji Raka Płuca w Denver, Kolorado (abstract ORAL 02.05).
Leczenie 1.linii niwolumabem i ipilimumabem wykazuje wysoką aktywność kliniczną wyrażona jako głęboka i długotrwała odpowiedź u chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca. Do badania włączono 148 chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca (stopień zaawansowania klinicznego IIIB/IV), którzy nie byli uprzednio leczeni chemioterapią, u których stwierdzono stopień sprawności WHO ECOG 0 lub 1. Uczestnicy otrzymywali leczenie według jednego z czterech schematów dawkowania ipilimumabu i niwolumabu:
♦ 1 mg/kg zarówno niwolumabu (NIVO1) jak i ipilimumabu, co 3 tygodnie (n = 31)
♦ 1 mg/kg zarówno niwolumabu (NIVO1) jak i ipilimumabu; z tym że NIVO1 co 2 tygodnie, ipilimumab co 6 tygodni (n = 40)
♦ 3 mg/kg niwolumabu (NIVO3) oraz 1 mg/kg ipilimumabu co 12 tygodni (n = 38)
♦ 3 mg/kg niwolumabu (NIVO3) oraz 1 mg/kg ipilimumabu co 6 tygodni (n = 39).
Wskaźnik odpowiedzi obiektywnych (ang. objective response rate, ORR) według kryteriów RECIST 1.1 oceniano w tygodniu 10, 17 oraz 23, a następnie co 3 miesiące do progresji choroby. We wszystkich schematach dawkowania wykazano aktywność kliniczną , niezależnie od ekspresji PD-L1 na komórkach guza. Wykazano ORR od 13-39% oraz zachęcające wyniki w zakresie mediany czasu przeżycia wolnego od progresji choroby (ang. progression-free survival, PFS), która wynosiła od 4,9 do 10,6 miesiąca. Nie wykazano żadnej całkowitej odpowiedzi na leczenie. Wyższy odsetek odpowiedzi częściowych zanotowano w grupie chorych otrzymujących schematy NIVO1. Dwóch chorych dawkowanych według schematu NIVO3 (plus 1 mg/kg ipilimimabu) uzyskało nietypową odpowiedź immunologiczną z 56% i 64% zmniejszeniem się zmian targetowych i jednoczasowo pojawiającymi się nowymi zmianami. Wykazano jedynie niewielki odsetek zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem w stopniu 3 lub 4, które doprowadziły do zakończenia leczenia. Zdarzenia niepożądane związane z leczeniem w stopniu 3 i 4 to najczęściej zmiany skórne (3-13%), zaburzenia endokrynologiczne (3-8%), żołądkowo-jelitowe (poniżej 9%) czy zapalenie płuc (0-3%).
♦ 1 mg/kg zarówno niwolumabu (NIVO1) jak i ipilimumabu, co 3 tygodnie (n = 31)
♦ 1 mg/kg zarówno niwolumabu (NIVO1) jak i ipilimumabu; z tym że NIVO1 co 2 tygodnie, ipilimumab co 6 tygodni (n = 40)
♦ 3 mg/kg niwolumabu (NIVO3) oraz 1 mg/kg ipilimumabu co 12 tygodni (n = 38)
♦ 3 mg/kg niwolumabu (NIVO3) oraz 1 mg/kg ipilimumabu co 6 tygodni (n = 39).
Wskaźnik odpowiedzi obiektywnych (ang. objective response rate, ORR) według kryteriów RECIST 1.1 oceniano w tygodniu 10, 17 oraz 23, a następnie co 3 miesiące do progresji choroby. We wszystkich schematach dawkowania wykazano aktywność kliniczną , niezależnie od ekspresji PD-L1 na komórkach guza. Wykazano ORR od 13-39% oraz zachęcające wyniki w zakresie mediany czasu przeżycia wolnego od progresji choroby (ang. progression-free survival, PFS), która wynosiła od 4,9 do 10,6 miesiąca. Nie wykazano żadnej całkowitej odpowiedzi na leczenie. Wyższy odsetek odpowiedzi częściowych zanotowano w grupie chorych otrzymujących schematy NIVO1. Dwóch chorych dawkowanych według schematu NIVO3 (plus 1 mg/kg ipilimimabu) uzyskało nietypową odpowiedź immunologiczną z 56% i 64% zmniejszeniem się zmian targetowych i jednoczasowo pojawiającymi się nowymi zmianami. Wykazano jedynie niewielki odsetek zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem w stopniu 3 lub 4, które doprowadziły do zakończenia leczenia. Zdarzenia niepożądane związane z leczeniem w stopniu 3 i 4 to najczęściej zmiany skórne (3-13%), zaburzenia endokrynologiczne (3-8%), żołądkowo-jelitowe (poniżej 9%) czy zapalenie płuc (0-3%).
