Wcześniejsze zastosowanie bisfosfonianów nie przynosi dodatkowych korzyści u chorych na raka gruczołu krokowego

Zastosowanie kwasu zoledronowego (Zometa, Novartis) u chorych na raka gruczołu krokowego z przerzutami wcześniej niż określono to w dotychczasowych zaleceniach nie przynosi dodatkowych korzyści.

Wyniki wcześniejszych badań wykazały zmniejszenie ryzyka występowania zdarzeń kostnych (ang. skeletal-related events, SRE) u chorych na opornego na kastrację raka gruczołu krokowego przyjmujących kwas zoledronowy. Dotychczas jednak nie określono możliwych korzyści z wcześniejszego zastosowania tego leku. W związku z tym opracowano badanie kliniczne 3. Fazy, do którego włączono 645 chorych na opornego na kastrację raka gruczołu krokowego z przerzutami do kości, u których w okresie poprzedzających 6 miesięcy rozpoczęto terapię antyandrogenową (ang. androgen-deprivation therapy, ADT): 323 chorych przydzielono losowo do grupy otrzymującej kwas zoledronowy w dawce 4 mg co 4 tygodnie, a 322 do grupy placebo. Lek badany podawano w sposób otwarty po progresji choroby do potwierdzenia oporności na kastrację. Mediana obserwacji wynosiła 11,8 miesiąca w grupie otrzymującej kwas zoledronowy i 13,6 miesiąca w grupie otrzymującej placebo. W analizie eksploratywnej wykazano, że kwas zoledronowy wydłużał czas do pierwszego SRE odnotowanego w trakcie badania w niewielkiej podgrupie 82 chorych, u których odnotowano już SRE przed włączeniem do badania (HR 0,56, 95% CI 0,31-1,02). W tej podgrupie mediana czasu do pierwszego SRE była większa w grupie otrzymującej kwas zoledronowy w porównaniu z grupą placebo (31,9 vs 17,6 miesiąca), wymaga to jednak potwierdzenia w dalszych badaniach. W większej populacji badania mediana czasu do pierwszego SRE wyniosła 31,9 miesiąca w grupie otrzymującej kwas zoledronowy oraz 29,8 miesiąca w grupie placebo (HR 0,97, 95% CI 0,00-1,17, p=0,39). Nie wykazano też różnicy w zakresie przeżycia całkowitego pomiędzy obiema grupami: mediana w grupie otrzymującej kwas zoledronowy wynosiła 37,9 miesiąca i 36,0 miesiąca w grupie placebo (HR 0,88, 95% CI 0,70-1,12, p=0,29). Odsetki działań niepożądanych w obu grupach były podobne, działania niepożądane stopnia 3 związane z leczeniem wynosiły około 14 % w grupie otrzymującej kwas zoledronowy i 12% w grupie placebo. Jeden zgon z powodu niewydolności nerek był prawdopodobnie związany z leczeniem kwasem zoledronowym. Na podstawie uzyskanych wyników badacze podsumowali, że podawanie kwasu zoledronowego u chorych na raka gruczołu krokowego z przerzutami przed wystąpieniem oporności na kastrację nie przynosi istotnych korzyści w porównaniu z placebo. Negatywne wyniki badania są nową obserwacją, a badacze mają nadzieję ze powstrzymają one lekarzy przed zbyt stosowaniem kwasu zoledronowego w tej grupie chorych.