Weliparyb u pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi z mutacją BRCA: wyniki badania BROCADE3

W badaniu o akronimie BROCADE3 u pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi z obecnością mutacji BRCA1 lub BRCA2 dodano do chemioterapii weliparyb – inhibitor PARP.

Badanie miało charakter badania klinicznego 3 fazy. Pacjentki HER2-ujemne zrandomizowano w stosunku 2:1 do leczenia: weliparyb lub placebo. Ponadto, w każdej grupie stosowano karboplatynę oraz paklitaksel. W momencie przerwania leczenia karboplatyną oraz paklitakselem pacjenci mogli kontynuować weliparyb lub placebo do czasu progresji choroby. W momencie wystąpienia progresji, pacjenci z grupy placebo mogli otrzymywać weliparyb. Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas wolny od progresji oceniony za pomocą kryteriów RECIST 1.1.

337 pacjentów zostało zrandomizowano do grupy interwencyjnej i 172 do grupy placebo. Mediana czasu obserwacji wyniosła 35 miesięcy. Mediana czasu wolnego od progresji wyniosła 14,5 miesięcy u pacjentów otrzymujących weliparyb oraz 12,6 miesięcy w grupie placebo (HR=0,71; 95% CI: 0,57-0,88). U pacjentów w grupie interwencyjnej częściej odnotowywano trombocytopenię (40% vs. 28%).

Zastosowanie weliparybu w leczeniu pacjentów z zaawansowanym rakiem piersi z obecnością mutacji BRCA pozwalało na wydłużenie czasu wolnego od progresji.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)