Wieloletnie przeżycie u chorych na raka trzustki leczonych uzupełniająco gemcytabiną.

W 2007 roku w badaniu CONKO-001 wykazano, że zastosowanie leczenia adjuwantowego gemcytabiną u chorych na raka trzustki po leczeniu operacyjnym znacząco wydłuża przeżycie wolne od choroby (DFS – disease free survival)w porównaniu do chorych, u których takiego leczenia nie zastosowano. Mediana czasu obserwacji wynosiła 53 miesiące. Trzy-letnie DFS zanotowano u 23,5% i 7,5% badanych, natomiast 5-letni DFS u 16,5% i 5,5% chorych leczonych odpowiednio gemcytabiną i poddanych obserwacji. Różnica pomiędzy medianą przeżycia całkowitego (OS – overall survival) u chorych otrzymujących leczenie adjuwantowe i leczonych tylko chirurgicznie nie była istotna statystycznie (22,1 miesiąca vs 20,2 miesiąca, p=0,06).

W badaniu wzięło udział 368 chorych. 82-83% badanych prezentowało zaawansowanie guz pierwotny T3, u 71-73% chorych występowały przerzuty do węzłów chłonnych, natomiast u 15-19% wykonano operację R1. Chorzy zostali zrandomizowani do grupy poddanej obserwacji i grupy otrzymującej gemcytabinę w dniu 1, 8 i 15 każdego 28-dniowego cyklu leczenia (6 cykli). Mediana obserwacji wyniosła 136 miesięcy.
W grupie otrzymującej leczenie uzupełniające 10-letnie przeżycie zanotowano u 12,2% chorych w porównaniu do 7,7% badanych poddanych jedynie obserwacji – różnica była istotna statystycznie. 10-letnie przeżycie wolne od choroby w grupie otrzymującej gemcytabinę wyniosło 14,3% w porównaniu do 5,8% w grupie kontrolnej. Ponadto analiza podgrup wykazała, że głównym czynnikiem rokowniczym u chorych na raka trzustki po leczeniu operacyjnym jest zastosowanie leczenia uzupełniającego oraz stopień zaawansowania nowotworu (cecha T i N).