Wpływ otyłości na przeżycie chorych na raka języka

Niekorzystny wpływ otyłości na przeżycie stwierdzono w wielu nowotworach złośliwych. W przypadku raka płaskonabłonkowego języka wpływ ten pozostaje nadal nieokreślony ze względu na znaczną utratę masy ciała tych chorych w okresie przedklinicznym. Nadmiar tkanki tłuszczowej jest związany z nieprawidłowościami metabolicznymi, takimi jak odporność na insulinę lub zmiennymi poziomami adipokinin, które mogą prowadzić do nasilonej proliferacji komórek nowotworowych.

W badaniu wzięło udział 155 chorych na raka płaskonabłonkowego języka w stopniu T1 i T2, u których wykonano resekcję radykalną. Przed zabiegiem operacyjnym określono stan odżywienia chorych na podstawie wskaźnika BMI (Body Mass Index), kwalifikując ich do grupy chorych otyłych (BMI > 30 kg/m2; n=30), z nadwagą (BMI 25-29,9 kg/m2; n=62) lub normalną masą ciała (BMI 18,5 – 24,9 kg/m2; n=63). Ponadto wytypowano podgrupę 94 osób, u których nie zanotowano utraty wagi przed postawieniem rozpoznania.
W analizie wieloczynnikowej stwierdzono, że istnieje statystycznie znamienna korelacja pomiędzy otyłością a śmiertelnością z powodu choroby podstawowej w porównaniu do osób z normalną masa ciała. Otyłość wiązała się z 5-krotnym wzrostem prawdopodobieństwa zgonu z powodu raka płaskonabłonkowego. W przypadku stwierdzenia zajęcia węzłów chłonnych tej zależności nie obserwowano. Otyłość wiązała się ponadto z krótszym przeżyciem całkowitym (OS, overall survival) i krótszym przeżyciem wolnym od nawrotu (RFS, recurrence-free survival), jednakże ta zależność nie osiągnęła statystycznej znamienności.
Podsumowując – otyłość jest niezależnym czynnikiem prognostycznym zwiększonego ryzyka zgonu z powodu choroby u chorych na raka płaskonabłonkowego jezyka.