Wpływ stosowania aspiryny na ryzyko zgonu wśród pacjentów z rakiem jelita grubego
Autor: Andrzej Kordas
Data: 27.08.2015
Źródło: Aspirin use after diagnosis but not prediagnosis improves established colorectal cancer survival: a meta-analysis; Peiwei Li, Han Wu, Honghe Zhang, Yu Shi, Jinming Xu, Yao Ye, Dajing Xia, Jun Yang, Jianting Cai, Yihua Wu; Gut 2015;64:9 1419-1425
Peiwei Li i wsp. zaprojektowali metaanalizę mającą rozstrzygnąć czy aspiryna stosowana przed lub po potwierdzeniu rozpoznania raka jelita grubego wpływa na przeżycie u tych pacjentów. Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma Gut.
Badacze wzięli pod uwagę prace znajdujące się w bazach PubMed, Embase oraz Cochrane. Ostatecznie do metaanalizy włączono 7 badań oceniających wpływ aspiryny stosowanej przed rozpoznaniem choroby na rokowanie u pacjentów z rakiem jelita grubego oraz 7 prac, w których pacjenci rozpoczynali leczenie aspiryną po postawieniu tego rozpoznania.
Na podstawie przeprowadzonej analizy statystycznej wykazano, iż aspiryna stosowana po rozpoznaniu raka jelita grubego wiązała się z mniejszym ryzykiem zgonu (HR 0.84; 95% CI 0.75 - 0.94). Zależność tę obserwowano zarówno wśród pacjentów z rozpoznanym rakiem okrężnicy (HR 0.78, 95% CI 0.64 - 0.96), jak i w przypadku pacjentów z rozpoznanym rakiem odbytnicy (HR 0.90, 95% CI 0.83 - 0.98). Najsilniejsza korelacja dotyczyła pacjentów, u których komórki nowotworowe wykazywały ekspresję COX-2 (HR 0.65, 95% CI 0.50 - 0.85) oraz przy obecności mutacji PIK3CA (HR - 0.58, 95% CI 0.37 - 0.90). Nie wykazano natomiast, aby stosowanie aspiryny po rozpoznaniu raka jelita grubego wiązało się z wpływem na śmiertelność specyficzną związaną z nowotworem (HR 0.77, 95% CI 0.52 - 1.14).
Nie obserwowano zależności pomiędzy stosowaniem aspiryny przed rozpoznaniem raka jelita grubego a śmiertelnością ogółem (HR 1.01, 95% CI 0.96 1.06) oraz śmiertelnością specyficzną związaną z nowotworem (HR 0.93, 95% CI 0.82 - 1.05).
Reasumując, badacze wykazali, iż stosowanie aspiryny po zdiagnozowaniu raka jelita grubego wiąże się z dłuższym przeżyciem tych pacjentów. W największym stopniu wpływ ten obserwowany był w przypadku ekspresji COX-2 w komórkach nowotworowych oraz przy obecności mutacji PIK3CA.
Na podstawie przeprowadzonej analizy statystycznej wykazano, iż aspiryna stosowana po rozpoznaniu raka jelita grubego wiązała się z mniejszym ryzykiem zgonu (HR 0.84; 95% CI 0.75 - 0.94). Zależność tę obserwowano zarówno wśród pacjentów z rozpoznanym rakiem okrężnicy (HR 0.78, 95% CI 0.64 - 0.96), jak i w przypadku pacjentów z rozpoznanym rakiem odbytnicy (HR 0.90, 95% CI 0.83 - 0.98). Najsilniejsza korelacja dotyczyła pacjentów, u których komórki nowotworowe wykazywały ekspresję COX-2 (HR 0.65, 95% CI 0.50 - 0.85) oraz przy obecności mutacji PIK3CA (HR - 0.58, 95% CI 0.37 - 0.90). Nie wykazano natomiast, aby stosowanie aspiryny po rozpoznaniu raka jelita grubego wiązało się z wpływem na śmiertelność specyficzną związaną z nowotworem (HR 0.77, 95% CI 0.52 - 1.14).
Nie obserwowano zależności pomiędzy stosowaniem aspiryny przed rozpoznaniem raka jelita grubego a śmiertelnością ogółem (HR 1.01, 95% CI 0.96 1.06) oraz śmiertelnością specyficzną związaną z nowotworem (HR 0.93, 95% CI 0.82 - 1.05).
Reasumując, badacze wykazali, iż stosowanie aspiryny po zdiagnozowaniu raka jelita grubego wiąże się z dłuższym przeżyciem tych pacjentów. W największym stopniu wpływ ten obserwowany był w przypadku ekspresji COX-2 w komórkach nowotworowych oraz przy obecności mutacji PIK3CA.
