Wytyczne dotyczące praktyki klinicznej w raku prostaty (2020)
Redaktor: Anna Soboń
Data: 06.11.2020
Źródło: Medscape
Kategorie:
Układ moczowo-płciowego
Działy:
Aktualności w Onkologia
Zalecenia i rekomendacje
Aktualności Przedstawiamy najważniejsze wytyczne dotyczące diagnozowania i leczenia raka prostaty opublikowane w październiku 2020 przez Międzynarodowy Panel Ekspertów.
Badania przesiewowe dla wszystkich pacjentów
Zaoferuj wczesne badanie PSA mężczyznom w grupie podwyższonego ryzyka (mężczyznom w wieku powyżej 40 lat z mutacjami BRCA2).
Nie należy stosować wieloparametrowego rezonansu magnetycznego (mpMRI) jako narzędzia wstępnego badania przesiewowego.
Aby uniknąć niepotrzebnych biopsji, przed wykonaniem biopsji gruczołu krokowego należy zaoferować dalszą ocenę ryzyka (dodatkowy test surowicy lub moczu) bezobjawowych pacjentom z prawidłowym poziomem DRE i PSA wynoszącym 2-10 ng / ML.
Postępowanie z pacjentami z chorobami niskiego ryzyka
Jeśli wykonywana jest biopsja potwierdzająca, należy wykonać zarówno biopsję celowaną (dowolnego PI-RADS> 3), jak i systematyczną.
Przeprowadzaj ocenę PSA w surowicy co 6 miesięcy.
Wykonuj DRE co 12 mies.
Biopsję należy powtórzyć, jeśli można zauważyć progresję PSA, progresję kliniczną w DRE lub progresję radiologiczną w MRI.
Należy oferować leczenie całego gruczołu (np. krioterapia, skupiona ultrasonografia o wysokiej intensywności) lub leczenie ogniskowe w warunkach badania klinicznego lub dobrze zaprojektowanego prospektywnego badania kohortowego.
Radykalne leczenie chorób miejscowych wysokiego ryzyka
Zaoferuj radykalną prostatektomię w wybranym pacjentom z chorobą zlokalizowaną wysokiego ryzyka w ramach terapii multimodalnej.
Radykalne leczenie miejscowo zaawansowanej choroby
Oferuj długoterminową terapię deprywacji androgenów (ADT) przez co najmniej 2 lata. Monoterapię ADT należy oferować tylko pacjentom, którzy nie chcą lub nie mogą otrzymać miejscowego leczenia, jeśli mają czas podwojenia PSA <12 miesięcy i PSA> 50 ng / ml, słabo zróżnicowany guz lub kłopotliwe objawy związane z chorobą miejscową. Pacjentom z kliniczną chorobą N1 (cN1) należy zaoferować miejscowe leczenie (radykalna prostatektomia lub radioterapia wiązką zewnętrzną [EBRT]) oraz długoterminowe ADT.
Opcje leczenia uzupełniającego po radykalnej prostatektomii
Omów 3 opcje postępowania z pacjentami z zajęciem węzłów chłonnych (pN +) po rozszerzonym preparowaniu węzłów chłonnych na podstawie cech zajęcia węzłów. Te 3 opcje to (1) adiuwantowa ADT; (2) adiuwantowa ADT z dodatkową radioterapią; i (3) obserwacja (postępowanie w oczekiwaniu) u pacjenta po elektywnym rozwarstwieniu węzłów chłonnych (eLND) i ≤2 węzłach z zajęciem mikroskopowym, a także PSA <0,1 ng / ml i brak rozciągnięcia pozawęzłowego.
Leczenie pierwszej linii w przerzutach
Zaproponuj natychmiastowe leczenie systemowe ADT w celu złagodzenia objawów i zmniejszenia ryzyka potencjalnych poważnych następstw zaawansowanej choroby (ucisk rdzenia kręgowego, patologiczne złamanie, niedrożność moczowodu) pacjentom z objawami M1.
Należy zaproponować zabieg chirurgiczny i / lub miejscową radioterapię pacjentom z chorobą M1 i objawami zagrażających powikłań, takich jak ucisk rdzenia kręgowego lub patologiczne złamanie.
Nie należy podawać monoterapii antagonistą receptora androgenowego (AR) pacjentom z chorobą M1. Zaoferuj ADT w połączeniu z docetakselem pacjentom, u których pierwszy objaw jest chorobą M1 i którzy mogą otrzymać docetaksel.
Zaoferuj ADT w połączeniu z octanem abirateronu i prednizonem, apalutamidem lub enzalutamidem pacjentom, u których pierwszy objaw jest chorobą M1 i którzy mogą otrzymać ten schemat. Zaoferuj ADT w połączeniu z radioterapią prostaty pacjentom, u których pierwszy objaw jest chorobą M1 i mają małą objętość.
Nie należy oferować ADT w połączeniu z jakimkolwiek miejscowym leczeniem radioterapią lub zabiegiem chirurgicznym pacjentom z dużą objętością choroby M1 poza badaniami klinicznymi, z wyjątkiem kontroli objawów.
Choroba oporna na kastrację bez przerzutów
Zaoferuj apalutamid, darolutamid lub enzalutamid pacjentom z nieopornym na przerzuty rakiem gruczołu krokowego i wysokim ryzykiem wystąpienia przerzutów (czas podwojenia PSA <10 mies.), Aby wydłużyć czas do przerzutów.
Zaoferuj wczesne badanie PSA mężczyznom w grupie podwyższonego ryzyka (mężczyznom w wieku powyżej 40 lat z mutacjami BRCA2).
Nie należy stosować wieloparametrowego rezonansu magnetycznego (mpMRI) jako narzędzia wstępnego badania przesiewowego.
Aby uniknąć niepotrzebnych biopsji, przed wykonaniem biopsji gruczołu krokowego należy zaoferować dalszą ocenę ryzyka (dodatkowy test surowicy lub moczu) bezobjawowych pacjentom z prawidłowym poziomem DRE i PSA wynoszącym 2-10 ng / ML.
Postępowanie z pacjentami z chorobami niskiego ryzyka
Jeśli wykonywana jest biopsja potwierdzająca, należy wykonać zarówno biopsję celowaną (dowolnego PI-RADS> 3), jak i systematyczną.
Przeprowadzaj ocenę PSA w surowicy co 6 miesięcy.
Wykonuj DRE co 12 mies.
Biopsję należy powtórzyć, jeśli można zauważyć progresję PSA, progresję kliniczną w DRE lub progresję radiologiczną w MRI.
Należy oferować leczenie całego gruczołu (np. krioterapia, skupiona ultrasonografia o wysokiej intensywności) lub leczenie ogniskowe w warunkach badania klinicznego lub dobrze zaprojektowanego prospektywnego badania kohortowego.
Radykalne leczenie chorób miejscowych wysokiego ryzyka
Zaoferuj radykalną prostatektomię w wybranym pacjentom z chorobą zlokalizowaną wysokiego ryzyka w ramach terapii multimodalnej.
Radykalne leczenie miejscowo zaawansowanej choroby
Oferuj długoterminową terapię deprywacji androgenów (ADT) przez co najmniej 2 lata. Monoterapię ADT należy oferować tylko pacjentom, którzy nie chcą lub nie mogą otrzymać miejscowego leczenia, jeśli mają czas podwojenia PSA <12 miesięcy i PSA> 50 ng / ml, słabo zróżnicowany guz lub kłopotliwe objawy związane z chorobą miejscową. Pacjentom z kliniczną chorobą N1 (cN1) należy zaoferować miejscowe leczenie (radykalna prostatektomia lub radioterapia wiązką zewnętrzną [EBRT]) oraz długoterminowe ADT.
Opcje leczenia uzupełniającego po radykalnej prostatektomii
Omów 3 opcje postępowania z pacjentami z zajęciem węzłów chłonnych (pN +) po rozszerzonym preparowaniu węzłów chłonnych na podstawie cech zajęcia węzłów. Te 3 opcje to (1) adiuwantowa ADT; (2) adiuwantowa ADT z dodatkową radioterapią; i (3) obserwacja (postępowanie w oczekiwaniu) u pacjenta po elektywnym rozwarstwieniu węzłów chłonnych (eLND) i ≤2 węzłach z zajęciem mikroskopowym, a także PSA <0,1 ng / ml i brak rozciągnięcia pozawęzłowego.
Leczenie pierwszej linii w przerzutach
Zaproponuj natychmiastowe leczenie systemowe ADT w celu złagodzenia objawów i zmniejszenia ryzyka potencjalnych poważnych następstw zaawansowanej choroby (ucisk rdzenia kręgowego, patologiczne złamanie, niedrożność moczowodu) pacjentom z objawami M1.
Należy zaproponować zabieg chirurgiczny i / lub miejscową radioterapię pacjentom z chorobą M1 i objawami zagrażających powikłań, takich jak ucisk rdzenia kręgowego lub patologiczne złamanie.
Nie należy podawać monoterapii antagonistą receptora androgenowego (AR) pacjentom z chorobą M1. Zaoferuj ADT w połączeniu z docetakselem pacjentom, u których pierwszy objaw jest chorobą M1 i którzy mogą otrzymać docetaksel.
Zaoferuj ADT w połączeniu z octanem abirateronu i prednizonem, apalutamidem lub enzalutamidem pacjentom, u których pierwszy objaw jest chorobą M1 i którzy mogą otrzymać ten schemat. Zaoferuj ADT w połączeniu z radioterapią prostaty pacjentom, u których pierwszy objaw jest chorobą M1 i mają małą objętość.
Nie należy oferować ADT w połączeniu z jakimkolwiek miejscowym leczeniem radioterapią lub zabiegiem chirurgicznym pacjentom z dużą objętością choroby M1 poza badaniami klinicznymi, z wyjątkiem kontroli objawów.
Choroba oporna na kastrację bez przerzutów
Zaoferuj apalutamid, darolutamid lub enzalutamid pacjentom z nieopornym na przerzuty rakiem gruczołu krokowego i wysokim ryzykiem wystąpienia przerzutów (czas podwojenia PSA <10 mies.), Aby wydłużyć czas do przerzutów.
