Wytyczne leczenia wspomagającego dla chorych na raka piersi.
Data: 12.11.2014
Źródło: Greenlee H et al. „Clinical Practice Guidelines on the Use of Integrative Therapies as Supportive Care in Patients Treated for Breast Cancer” J Natl Cancer Inst Monogr 2014;50:346–358.
Kategorie:
Pierś
Terapia wspomagająca
Działy:
Doniesienia naukowe
Zalecenia i rekomendacje
Aktualności Wskazania SIO pozwalają dobrać terapię wspomagającą w leczeniu chorych na raka piersi zgodnie z aktualną wiedzą medyczną
Uważa się że 33% - 47% chorych onkologicznie korzysta z leczenia uzupełniającego, integracyjnego lub metod alternatywnych. W tej grupie największą część stanowią kobiety chore na raka piersi. Terapie uzupełniające i alternatywne obejmują praktyki lub produkty, które nie są objęte standardowym leczeniem. Możemy tu zaliczyć różnego rodzaju produkty witaminowe, roślinne lub mineralne oraz praktyki oddziałujące na ciało i umysł jak medytacja, joga czy masaże. Medycyna uzupełniająca to wykorzystanie terapii uzupełniającej w połączeniu z medycyna konwencjonalną. Medycyna alternatywna to wykorzystanie terapii alternatywnej zamiast konwencjonalnego leczenia. Wykorzystanie opartych na dowodach terapii uzupełniających w połączeniu z opartym na dowodach leczeniem nazywamy medycyną integracyjną, a zastosowanie terapii integracyjnych w onkologii to onkologia integracyjna. Powstałe w 2004 roku Towarzystwo Onkologii Integracyjnej (SIO - Society for Integrative Oncology) wydało obecnie wytyczne dotyczące terapii integracyjnej i leczenia wspomagającego.
Wytyczne SIO opierają się na sprawdzeniu ponad 4900 publikacji, z czego do analizy zakwalifikowano tylko 203. Publikacje dotyczyły leczenia konkretnych objawów – zmęczenia, depresji czy obwodowej neuropatii związanej z chemioterapią. Siłę dowodów stopniowano wg skali, gdzie stopnie A i B prezentują metody pewne i rekomendowane, C – słabe dowody skuteczności prezentowanych metod, D – nie rekomendowane metody z powodu mało prawdopodobnego uzyskanie korzyści, H – reprezentuje szkodliwe działanie, a I – niewystarczające dowody do wysunięcia jakichkolwiek rekomendacji.
W leczeniu niepokoju i zaburzeń nastroju rekomendowane są: medytacja, joga i techniki relaksacyjne z obrazowaniem (stopień A). Zarządzanie stresem, joga, masaże, muzykoterapia, medytacja i techniki oszczędzania energii są zalecane w terapii niepokoju, depresji, zmęczenia i redukcji stresu (stopień B). Stosowanie acetylo-L-karnityny w zapobieganiu obwodowej neuropatii spowodowanej taksanami uznano za szkodliwe, gdyż nasilało neuropatię (stopień H). Elektroakupunktura stosowana razem ze środkami przeciwwymiotnymi może zmniejszać nasilenie nudności i wymiotów po chemioterapii (stopień B). 138 opisanych praktyk nie posiada wystarczających dowodów skuteczności dla wydania rekomendacji.
Wytyczne SIO opierają się na sprawdzeniu ponad 4900 publikacji, z czego do analizy zakwalifikowano tylko 203. Publikacje dotyczyły leczenia konkretnych objawów – zmęczenia, depresji czy obwodowej neuropatii związanej z chemioterapią. Siłę dowodów stopniowano wg skali, gdzie stopnie A i B prezentują metody pewne i rekomendowane, C – słabe dowody skuteczności prezentowanych metod, D – nie rekomendowane metody z powodu mało prawdopodobnego uzyskanie korzyści, H – reprezentuje szkodliwe działanie, a I – niewystarczające dowody do wysunięcia jakichkolwiek rekomendacji.
W leczeniu niepokoju i zaburzeń nastroju rekomendowane są: medytacja, joga i techniki relaksacyjne z obrazowaniem (stopień A). Zarządzanie stresem, joga, masaże, muzykoterapia, medytacja i techniki oszczędzania energii są zalecane w terapii niepokoju, depresji, zmęczenia i redukcji stresu (stopień B). Stosowanie acetylo-L-karnityny w zapobieganiu obwodowej neuropatii spowodowanej taksanami uznano za szkodliwe, gdyż nasilało neuropatię (stopień H). Elektroakupunktura stosowana razem ze środkami przeciwwymiotnymi może zmniejszać nasilenie nudności i wymiotów po chemioterapii (stopień B). 138 opisanych praktyk nie posiada wystarczających dowodów skuteczności dla wydania rekomendacji.
