Zaparcia związane ze stosowaniem opioidów - który lek najskuteczniejszy?
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Opioidy są bardzo silnymi lekami przeciwbólowymi, jednak ich (zróżnicowane) działanie narkotyczne i możliwość rozwinięcia zależności opioidowej nieco ograniczają ich stosowanie. W wielu sytuacjach (np. w części bólów związanych z chorobą nowotworową) ich przewlekłe przyjmowanie jest nieuniknione; jednym z najczęstszych skutków ubocznych są zaparcia.
Które leki najskuteczniej i najbezpieczniej łagodzą jakże przykre powikłanie? Odpowiedzi udzielili naukowcy z University of Leeds na łamach prestiżowego czasopisma The Gut.
Przeprowadzili oni metaanalizę, do której włączono 27 badań randomizowanych obejmujących w sumie 9149 pacjentów. Jako punkt odniesienia do skuteczności danego leku obrano średnią liczbę wypróżnień co najmniej 3 w tygodniu ze wzrostem tej liczby o co najmniej 1; jako inne kryterium przyjęto średnią liczbę wypróżnień co najmniej 3 w tygodniu.
Okazało się, że (w odniesieniu do pierwszego z kryteriów) najskuteczniejszym i najbezpieczniejszym lekiem w leczeniu zaparć związanych ze stosowaniem opioidów jest dobrze znany antagonista receptorów opioidowych - nalokson. W przypadku odniesienia do drugiego z kryteriów najskuteczniejsza okazała się naldemedyna (mniej znany antagonista receptorów opioidowych), a zaraz po niej alwimopan (także antagonista receptorów opioidowych).
Przeprowadzili oni metaanalizę, do której włączono 27 badań randomizowanych obejmujących w sumie 9149 pacjentów. Jako punkt odniesienia do skuteczności danego leku obrano średnią liczbę wypróżnień co najmniej 3 w tygodniu ze wzrostem tej liczby o co najmniej 1; jako inne kryterium przyjęto średnią liczbę wypróżnień co najmniej 3 w tygodniu.
Okazało się, że (w odniesieniu do pierwszego z kryteriów) najskuteczniejszym i najbezpieczniejszym lekiem w leczeniu zaparć związanych ze stosowaniem opioidów jest dobrze znany antagonista receptorów opioidowych - nalokson. W przypadku odniesienia do drugiego z kryteriów najskuteczniejsza okazała się naldemedyna (mniej znany antagonista receptorów opioidowych), a zaraz po niej alwimopan (także antagonista receptorów opioidowych).
