Archiwum
ACC: TEER korzystny u pacjentów z niedomykalnością trójdzielną
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 06.03.2023
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Niedomykalność trójdzielna to groźna choroba, której skuteczną metodę leczenia zaprezentowano na tegorocznym kongresie American College of Cardiology.
Niedomykalność zastawki trójdzielnej dotyka dużą liczbę pacjentów – aktualne dane wskazują, że choroba występuje u 1,6 mln osób w Stanach Zjednoczonych i 3 mln osób w Europie.
Niedomykalność funkcjonalna, najczęstsza postać wady, jest spowodowana kardiomiopatiami, chorobami zastawki mitralnej lub chorobą płuc. Ponure są dane wskazujące na pięcioletnie przeżycie z ciężką postacią choroby i związaną z nią niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową – wynosi ono zaledwie 34 proc. Jak zatem widać, ciężka niedomykalność zastawki trójdzielnej jest stanem wyniszczającym, który oprócz wysokiej śmiertelności znacznie obniża jakość życia. Zmniejszenie stopnia niedomykalności mogłoby zatem złagodzić objawy i znacznie pomóc pacjentom z tą chorobą.
Międzynarodowy zespół naukowców przeprowadził prospektywne, randomizowane badanie, w którym oceniono skuteczność i bezpieczeństwo przezskórnej redukcji niedomykalności trójdzielnej metodą brzeg do brzegu (percutaneous tricuspid transcatheter edge-to-edge repair – TEER) u pacjentów z ciężką postacią choroby. 350 pacjentów z 65 ośrodków w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Europie zostało losowo przydzielonych w stosunku 1:1 do operacji TEER lub leczenia zachowawczego. Oceniano wpływ leczenia na zgon z jakiejkolwiek przyczyny, hospitalizację z powodu niewydolności serca oraz poprawę jakości życia (mierzoną za pomocą KCCQ).
Osiągnięte dla pierwszorzędowego punktu końcowego rezultaty faworyzowały grupę badawczą (współczynnik wygranych 1,48). Częstość zgonów, konieczności operacji otwartej oraz częstość hospitalizacji z powodu niewydolności serca nie różniły się istotnie między grupami. Odnotowano jednak istotną poprawę jakości życia u pacjentów poddanych TEER. Po 30 dniach u 87 proc. pacjentów w grupie TEER i u 4,8 proc. w grupie kontrolnej uwidoczniono niedomykalność o nasileniu nie większym niż umiarkowane. Stwierdzono także, że metoda TEER jest bezpieczna, gdyż aż 98,3 proc. chorych było wolnych od poważnych zdarzeń niepożądanych.
Metoda bezpieczna, poprawiająca jakość życia i zmniejszająca stopień niedomykalności – to duże korzyści, zwłaszcza uwzględniając fakt, że średni wiek badanej populacji wynosił 78 lat, a więc byli to seniorzy, u których należy się liczyć z innymi, zazwyczaj licznymi schorzeniami współistniejącymi.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
Niedomykalność funkcjonalna, najczęstsza postać wady, jest spowodowana kardiomiopatiami, chorobami zastawki mitralnej lub chorobą płuc. Ponure są dane wskazujące na pięcioletnie przeżycie z ciężką postacią choroby i związaną z nią niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową – wynosi ono zaledwie 34 proc. Jak zatem widać, ciężka niedomykalność zastawki trójdzielnej jest stanem wyniszczającym, który oprócz wysokiej śmiertelności znacznie obniża jakość życia. Zmniejszenie stopnia niedomykalności mogłoby zatem złagodzić objawy i znacznie pomóc pacjentom z tą chorobą.
Międzynarodowy zespół naukowców przeprowadził prospektywne, randomizowane badanie, w którym oceniono skuteczność i bezpieczeństwo przezskórnej redukcji niedomykalności trójdzielnej metodą brzeg do brzegu (percutaneous tricuspid transcatheter edge-to-edge repair – TEER) u pacjentów z ciężką postacią choroby. 350 pacjentów z 65 ośrodków w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Europie zostało losowo przydzielonych w stosunku 1:1 do operacji TEER lub leczenia zachowawczego. Oceniano wpływ leczenia na zgon z jakiejkolwiek przyczyny, hospitalizację z powodu niewydolności serca oraz poprawę jakości życia (mierzoną za pomocą KCCQ).
Osiągnięte dla pierwszorzędowego punktu końcowego rezultaty faworyzowały grupę badawczą (współczynnik wygranych 1,48). Częstość zgonów, konieczności operacji otwartej oraz częstość hospitalizacji z powodu niewydolności serca nie różniły się istotnie między grupami. Odnotowano jednak istotną poprawę jakości życia u pacjentów poddanych TEER. Po 30 dniach u 87 proc. pacjentów w grupie TEER i u 4,8 proc. w grupie kontrolnej uwidoczniono niedomykalność o nasileniu nie większym niż umiarkowane. Stwierdzono także, że metoda TEER jest bezpieczna, gdyż aż 98,3 proc. chorych było wolnych od poważnych zdarzeń niepożądanych.
Metoda bezpieczna, poprawiająca jakość życia i zmniejszająca stopień niedomykalności – to duże korzyści, zwłaszcza uwzględniając fakt, że średni wiek badanej populacji wynosił 78 lat, a więc byli to seniorzy, u których należy się liczyć z innymi, zazwyczaj licznymi schorzeniami współistniejącymi.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
