123RF
Doustne leki przeciwkrzepliwe u pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | badanie retrospektywne, VKA, NOAC |
Na łamach „JAMA Network Open” ukazały się wyniki amerykańskiego badania retrospektywnego dotyczącego skuteczności i bezpieczeństwa doustnych leków przeciwkrzepliwych u pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków z wysokim ryzykiem krwawienia do przewodu pokarmowego.
W badaniu wykorzystano rekordy pacjentów systemów Medicare i Medicaid oraz czterech komercyjnych systemów ubezpieczeń zdrowotnych. Dane dotyczyły lat 2012–2015. Za pacjentów z wysokim ryzykiem krwawienia do przewodu pokarmowego uznano osoby z rozpoznaną przewlekłą chorobą nerek w stadiach III–V, w wieku co najmniej 75 lat, z minimum 3 punktami w skali HAS-BLED, u których równolegle stosowano glikokortykosteroidy, leki przeciwpłytkowe lub niesteroidowe leki przeciwzapalne, lub stwierdzono występowanie chorób przewodu pokarmowego sprzyjających krwawieniom. Kohorty badawcze były porównywalne dzięki wykorzystaniu algorytmu propensity score matching. Do oceny skuteczności i bezpieczeństwa leków zastosowano model hazardu Coxa.
Grupa badawcza składała się z ponad 381 tys. pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków z co najmniej jednym czynnikiem wysokiego ryzyka krwawienia do światła przewodu pokarmowego. Ogółem, około 75 proc. pacjentów miało minimum 3 punkty w skali HAS-BLED a 66,4 proc. pacjentów było w wieku 75 lat i starszych. Wszystkie nowe doustne antykoagulanty były związane z mniejszym ryzykiem udaru i/lub innych epizodów zakrzepowo-zatorowych w porównaniu z warfaryną (apiksaban: HR = 0,60; 95 proc. CI: 0,52–0,68; dabigatran: HR = 0,75; 95 proc. CI: 0,64–0,88; rywaroksaban: HR = 0,79; 95 proc. CI: 0,73–0,86). W porównaniu z warfaryną apiksaban i dabigatran łączyły się z mniejszym ryzykiem poważnych krwawień (apiksaban: HR = 0,59; 95 proc. CI: 0,56–0,63; dabigatran: HR = 0,78; 95 proc. CI: 0,70–0,86), podczas gdy zastosowanie rywaroksabanu było związane z większym ryzykiem krwawienia w porównaniu z warfaryną (HR = 1,11; 95 proc. CI: 1,05–1,16).
U pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków z wysokim ryzykiem krwawienia do światła przewodu pokarmowego nowe doustne antykoagulanty wiązały się z mniejszym ryzykiem udaru lub epizodów zakrzepowo-zatorowych i poza rywaroksabanem rzadziej łączyły się z wystąpieniem poważnych krwawień w porównaniu z warfaryną.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
CI – Confidence Interval (przedział ufności), HR – Hazard Ratio (hazard względny)
Grupa badawcza składała się z ponad 381 tys. pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków z co najmniej jednym czynnikiem wysokiego ryzyka krwawienia do światła przewodu pokarmowego. Ogółem, około 75 proc. pacjentów miało minimum 3 punkty w skali HAS-BLED a 66,4 proc. pacjentów było w wieku 75 lat i starszych. Wszystkie nowe doustne antykoagulanty były związane z mniejszym ryzykiem udaru i/lub innych epizodów zakrzepowo-zatorowych w porównaniu z warfaryną (apiksaban: HR = 0,60; 95 proc. CI: 0,52–0,68; dabigatran: HR = 0,75; 95 proc. CI: 0,64–0,88; rywaroksaban: HR = 0,79; 95 proc. CI: 0,73–0,86). W porównaniu z warfaryną apiksaban i dabigatran łączyły się z mniejszym ryzykiem poważnych krwawień (apiksaban: HR = 0,59; 95 proc. CI: 0,56–0,63; dabigatran: HR = 0,78; 95 proc. CI: 0,70–0,86), podczas gdy zastosowanie rywaroksabanu było związane z większym ryzykiem krwawienia w porównaniu z warfaryną (HR = 1,11; 95 proc. CI: 1,05–1,16).
U pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków z wysokim ryzykiem krwawienia do światła przewodu pokarmowego nowe doustne antykoagulanty wiązały się z mniejszym ryzykiem udaru lub epizodów zakrzepowo-zatorowych i poza rywaroksabanem rzadziej łączyły się z wystąpieniem poważnych krwawień w porównaniu z warfaryną.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
CI – Confidence Interval (przedział ufności), HR – Hazard Ratio (hazard względny)
