Efektywność oraz bezpieczeństwo stosowania LCZ696 w zależności od wieku pacjentów
Autor: Andrzej Kordas
Data: 12.10.2015
Źródło: Efficacy and safety of LCZ696 (sacubitril-valsartan) according to age: insights from PARADIGM-HF; Pardeep S. Jhund, Michael Fu, Edmundo Bayram, Chen-Huan Chen, Marta Negrusz-Kawecka, Arvo Rosenthal, Akshay S. Desai, Martin P. Lefkowitz, Adel R. Rizkala, J
W poszczególnych krajach zauważalne są różnice dotyczące wieku, w którym dochodzi do rozwoju niewydolności serca. Zależne od wieku pozostają również tolerancja stosowanego leczenia oraz rokowanie. W prospektywnym badaniu PARADIGM-HF Pardeep i wsp. ocenili efektywność oraz bezpieczeństwo stosowania LCZ696 pacjentów z niewydolnością serca, w poszczególnych grupach wiekowych. Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma European Heart Journal.
Badaniem objęto grupę 8399 pacjentów w wieku 18–96 lat, z niewydolnością serca w klasie II–IV wg NYHA oraz LVEF ≤40%. Pacjenci zostali losowo zakwalifikowani do grupy stosującej ramipril lub LCZ696 (sakubitril + walsartan). Każdego z pacjentów przyporządkowano ponadto do jednej z następujących grup wiekowych: <55 lat (n = 1624), 55–64 lat (n = 2655), 65–74 lat (n = 2557) oraz ≥75 lat (n = 1563).
Wraz z wiekiem pacjentów odnotowano wzrost częstości występowania zgonów z przyczyn sercowo – naczyniowych oraz hospitalizacji z powodu niewydolności serca. Ryzyko wystąpienia powyższych wśród pacjentów otrzymujących LCZ696 było znamiennie niższe, w porównaniu z pacjentami otrzymującymi ramipril (HR 0.80; 95% CI 0.73 - 0.87, P < 0.001; w odniesieniu do każdej grupy wiekowej HR <1.0).
Niezależnie od stosowanego leczenia obserwowano wzrost częstości występowania działań niepożądanych (hiperkalemii, hipotensji, uszkodzenia nerek) wraz z wiekiem pacjentów.
Podsumowując, niezależnie od wieku pacjentów z niewydolnością serca stosowanie LCZ696 jest bardziej efektywne aniżeli stosowanie ramiprilu.
Wraz z wiekiem pacjentów odnotowano wzrost częstości występowania zgonów z przyczyn sercowo – naczyniowych oraz hospitalizacji z powodu niewydolności serca. Ryzyko wystąpienia powyższych wśród pacjentów otrzymujących LCZ696 było znamiennie niższe, w porównaniu z pacjentami otrzymującymi ramipril (HR 0.80; 95% CI 0.73 - 0.87, P < 0.001; w odniesieniu do każdej grupy wiekowej HR <1.0).
Niezależnie od stosowanego leczenia obserwowano wzrost częstości występowania działań niepożądanych (hiperkalemii, hipotensji, uszkodzenia nerek) wraz z wiekiem pacjentów.
Podsumowując, niezależnie od wieku pacjentów z niewydolnością serca stosowanie LCZ696 jest bardziej efektywne aniżeli stosowanie ramiprilu.