123RF
Hipotensja ortostatyczna indukowana lekami
Wyniki brytyjskiej metaanalizy wskazują, że największe ryzyko hipotensji ortostatycznej było związane z zastosowaniem beta-blokerów oraz trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych, a istotnie zwiększone ryzyko – z zastosowaniem alfa-blokerów, leków przeciwpsychotycznych oraz flozyn.
Hipotensja ortostatyczna może być indukowana lekami, a zmniejszenie przepływu mózgowego może prowadzić do upadków, udarów, zaburzeń poznawczych oraz zwiększonej śmiertelności. Na łamach „PLOS Medicine” opublikowano przegląd systematyczny z metaanalizą randomizowanych badań klinicznych kontrolowanych placebo dotyczących ryzyka hipotensji ortostatycznej w zależności od stosowanych grup leków.
Badacze z Wielkiej Brytanii zidentyfikowali 69 randomizowanych badań klinicznych spełniających kryteria i obejmujących ponad 27 tys. uczestników. W porównaniu z placebo największe ryzyko hipotensji ortostatycznej było związane z zastosowaniem beta-blokerów (OR = 7,76; 95% CI: 2,51–24,03) oraz trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych (OR = 6,30; 95% CI: 2,86–13,91). Ponadto, istotnie zwiększone ryzyko hipotensji ortostatycznej było związane z zastosowaniem alfa-blokerów (OR = 1,87; 95% CI: 1,33-2,64), leków przeciwpsychotycznych (OR = 2,38; 95% CI: 1,38–4,11) oraz flozyn (OR = 1,24; 95% CI: 1,08–1,43) w porównaniu z placebo. Nie odnotowano zwiększonego ryzyka hipotensji ortostatycznej związanego z zastosowaniem inhibitorów układu RAA, antagonistów wapnia oraz inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny w porównaniu z placebo.
Grupy leków przepisywanych z powodu częstych chorób (choroba jednobiegunowa, cukrzyca, choroby sercowo-naczyniowe) były związane ze zwiększonym ryzykiem hipotensji ortostatycznej. Wadami badania były: brak danych pochodzących z badań porównujących leki bez ramienia placebo oraz brak oceny nasilenia ryzyka hipotensji ortostatycznej w przypadku jednoczesnego stosowania leków z różnych grup.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
CI – Confidence Interval (przedział ufności), OR – Odds Ratio (iloraz szans)
Badacze z Wielkiej Brytanii zidentyfikowali 69 randomizowanych badań klinicznych spełniających kryteria i obejmujących ponad 27 tys. uczestników. W porównaniu z placebo największe ryzyko hipotensji ortostatycznej było związane z zastosowaniem beta-blokerów (OR = 7,76; 95% CI: 2,51–24,03) oraz trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych (OR = 6,30; 95% CI: 2,86–13,91). Ponadto, istotnie zwiększone ryzyko hipotensji ortostatycznej było związane z zastosowaniem alfa-blokerów (OR = 1,87; 95% CI: 1,33-2,64), leków przeciwpsychotycznych (OR = 2,38; 95% CI: 1,38–4,11) oraz flozyn (OR = 1,24; 95% CI: 1,08–1,43) w porównaniu z placebo. Nie odnotowano zwiększonego ryzyka hipotensji ortostatycznej związanego z zastosowaniem inhibitorów układu RAA, antagonistów wapnia oraz inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny w porównaniu z placebo.
Grupy leków przepisywanych z powodu częstych chorób (choroba jednobiegunowa, cukrzyca, choroby sercowo-naczyniowe) były związane ze zwiększonym ryzykiem hipotensji ortostatycznej. Wadami badania były: brak danych pochodzących z badań porównujących leki bez ramienia placebo oraz brak oceny nasilenia ryzyka hipotensji ortostatycznej w przypadku jednoczesnego stosowania leków z różnych grup.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
CI – Confidence Interval (przedział ufności), OR – Odds Ratio (iloraz szans)
