123RF
Inozyna we wczesnym stadium choroby Parkinsona
| Tagi: | kwas moczowy, inozyna, RCT, choroba Parkinsona |
Wyniki badania SURE-PD3 dotyczącego zastosowania tego związku organicznego we wczesnym stadium choroby Parkinsona opublikowano na łamach „JAMA”. Uczestnicy zrandomizowani do inozyny rzadziej doświadczali poważnych zdarzeń niepożądanych w porównaniu z grupą placebo, jednak częściej rozwijały się u nich kamienie nerkowe.
Na podstawie badań podstawowych, epidemiologicznych i małych badań klinicznych wysunięto przypuszczenie, że zwiększenie stężenia kwasu moczowego może być obiecującą strategią w zahamowaniu progresji choroby Parkinsona. W badaniu o akronimie SURE-PD3 zastosowano inozynę, prekursor kwasu moczowego w leczeniu choroby Parkinsona we wczesnym stadium. Wyniki opublikowano na łamach „JAMA”.
Do badania zakwalifikowano pacjentów, którzy nie wymagali jeszcze leczenia dopaminergicznego i u których stężenie kwasu moczowego wyniosło poniżej 5,8 mg/dl. Pacjenci w równych proporcjach byli randomizowani do inozyny w dawkach mających uzyskać stężenie kwasu moczowego pomiędzy 7,1 a 8,0 mg/dl lub do placebo przez 2 lata. Pierwszorzędowym punktem końcowym była zmiana w punktacji oceniającej funkcjonowanie chorych z chorobą Parkinsona (Movement Disorders Society Unified Parkinson Disease Rating Scale, MDS-UPDRS).
W sumie badanie ukończyły 273 osoby w średnim wieku równym 63 lata. Nie odnotowano różnic pomiędzy ramionami badania w zakresie zmiany w punktacji MDS-UPDRS. Zastosowanie inozyny wiązało się ze zwiększeniem stężenia kwasu moczowego średnio o 44 proc., podczas gdy w grupie placebo zmiany stężenia były minimalne. Uczestnicy zrandomizowani do inozyny rzadziej doświadczali poważnych zdarzeń niepożądanych w porównaniu z placebo (odpowiednio 7,4 vs 13,1 zdarzenia na 100 osobolat), jednak częściej rozwijały się u nich kamienie nerkowe (odpowiednio 7,0 vs 1,4 kamienia na 100 osobolat).
W badaniu SURE-PD3 nie udowodniono, aby zwiększenie kwasu moczowego u osób z chorobą Parkinsona we wczesnym stadium wiązało się z zahamowaniem progresji choroby.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
Do badania zakwalifikowano pacjentów, którzy nie wymagali jeszcze leczenia dopaminergicznego i u których stężenie kwasu moczowego wyniosło poniżej 5,8 mg/dl. Pacjenci w równych proporcjach byli randomizowani do inozyny w dawkach mających uzyskać stężenie kwasu moczowego pomiędzy 7,1 a 8,0 mg/dl lub do placebo przez 2 lata. Pierwszorzędowym punktem końcowym była zmiana w punktacji oceniającej funkcjonowanie chorych z chorobą Parkinsona (Movement Disorders Society Unified Parkinson Disease Rating Scale, MDS-UPDRS).
W sumie badanie ukończyły 273 osoby w średnim wieku równym 63 lata. Nie odnotowano różnic pomiędzy ramionami badania w zakresie zmiany w punktacji MDS-UPDRS. Zastosowanie inozyny wiązało się ze zwiększeniem stężenia kwasu moczowego średnio o 44 proc., podczas gdy w grupie placebo zmiany stężenia były minimalne. Uczestnicy zrandomizowani do inozyny rzadziej doświadczali poważnych zdarzeń niepożądanych w porównaniu z placebo (odpowiednio 7,4 vs 13,1 zdarzenia na 100 osobolat), jednak częściej rozwijały się u nich kamienie nerkowe (odpowiednio 7,0 vs 1,4 kamienia na 100 osobolat).
W badaniu SURE-PD3 nie udowodniono, aby zwiększenie kwasu moczowego u osób z chorobą Parkinsona we wczesnym stadium wiązało się z zahamowaniem progresji choroby.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
