Kolejny korzystny efekt regularnego wysiłku fizycznego
Autor: Andrzej Kordas
Data: 05.10.2015
Źródło: Physical activity is associated with a reduced risk of atrial fibrillation in middle-aged and elderly women; Nikola Drca, Alicja Wolk, Mats Jensen-Urstad, Susanna C Larsson; Heart 2015;101:20 1627-1630 Published Online First: 27 May 2015 doi:10.1136/heart
Poprzednie badania sugerowały, iż regularny, intensywny wysiłek fizyczny wiąże się ze wzrostem ryzyka wystąpienia migotania przedsionków u mężczyzn, podczas gdy wpływ na ryzyko wystąpienia tego schorzenia wśród kobiet pozostawał niejasny. Nikola Drca i wsp. zaprojektowali badanie mające na celu ocenę wpływu różnego rodzaju wysiłku fizycznego na ryzyko wystąpienia migotania przedsionków u kobiet w różnym wieku. Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma Heart.
Badaniem objęto 36 513 kobiet (w wieku 49–83 lat; mediana wieku 60 lat), u których nie stwierdzano w momencie włączenia do badania (1997 r.) migotania przedsionków.
Mediana czasu obserwacji pacjentek wyniosła 12 lat (10 percentyl 7.5 lat, 90 percentyl 12.0 lat). W czasie obserwacji migotanie przedsionków wystąpiło u 2915 kobiet z grupy badanej. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż ryzyko wystąpienia migotania przedsionków korelowało ujemnie z czasem poświęcanym na ćwiczenia fizyczne w ciągu tygodnia (RR 0.85, 95% CI 0.75 - 0.95 przy porównaniu kobiet ćwiczących ≥4 h/tydzień z pacjentkami ćwiczącymi <1 h/tydzień) oraz spacery / jazdę na rowerze (RR 0.81, 95% CI 0.72 - 0.92, porównując kobiety poświęcające na tę aktywność fizyczną ≥40 min/dzień, z pacjentkami, które nie podejmowały tego typu aktywności).
Reasumując, badacze wykazali, iż regularny wysiłek fizyczny wiąże się z redukcją ryzyka zachorowania na migotanie przedsionków wśród kobiet. Aby zredukować ryzyko wystąpienia migotania przedsionków wystarczające jest praktykowanie przez kobiety aktywności fizycznej o umiarkowanym nasileniu.
Mediana czasu obserwacji pacjentek wyniosła 12 lat (10 percentyl 7.5 lat, 90 percentyl 12.0 lat). W czasie obserwacji migotanie przedsionków wystąpiło u 2915 kobiet z grupy badanej. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż ryzyko wystąpienia migotania przedsionków korelowało ujemnie z czasem poświęcanym na ćwiczenia fizyczne w ciągu tygodnia (RR 0.85, 95% CI 0.75 - 0.95 przy porównaniu kobiet ćwiczących ≥4 h/tydzień z pacjentkami ćwiczącymi <1 h/tydzień) oraz spacery / jazdę na rowerze (RR 0.81, 95% CI 0.72 - 0.92, porównując kobiety poświęcające na tę aktywność fizyczną ≥40 min/dzień, z pacjentkami, które nie podejmowały tego typu aktywności).
Reasumując, badacze wykazali, iż regularny wysiłek fizyczny wiąże się z redukcją ryzyka zachorowania na migotanie przedsionków wśród kobiet. Aby zredukować ryzyko wystąpienia migotania przedsionków wystarczające jest praktykowanie przez kobiety aktywności fizycznej o umiarkowanym nasileniu.