Leczenie jaskry i zaburzenia erekcji
Autor: Andrzej Kordas
Data: 21.04.2015
Źródło: J Glaucoma. 2015 Feb;24(2):135-7. doi: 10.1097/IJG.0b013e3182a0755b. Association between glaucoma, glaucoma therapies, and erectile dysfunction. Nathoo NA1, Etminan M, Mikelberg FS
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Czy leki stosowane w leczeniu jaskry wpływają negatywnie na zdolności seksualne mężczyzn?
Zaburzenia erekcji są dużym problemem dla wielu mężczyzn w starszym wieku. Na ile jaskra i jej leczenie może przyczyniać się wystąpienia tego rodzaju zaburzeń u pacjentów? W magazynie Journal of Glaucoma można znaleźć artykuł kanadyjskich lekarzy, którzy szukali odpowiedzi na to pytanie.
W badaniu tym analizowano dane dotyczące 1380 mężczyzn zgłaszających się do lekarza z powodu zaburzeń erekcji oraz 13 800 pacjentów z grupy kontrolnej. Osoby zgłaszające się z tym problemem, częściej również chorowały na cukrzycę, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc oraz chorobę wieńcową. Według analiz statystycznych, osoby z potwierdzoną diagnozą jaskry miały być bardziej narażone na doświadczenie zaburzeń erekcji, także po skorygowaniu wyników o inne zmienne (także o doustnie przyjmowane beta-blokery). Natomiast, nie potwierdzono, aby miejscowe stosowanie beta-blokerów z powodu jaskry w ciągu 30 dni przed wystąpieniem problemów ze wzwodem miało związek z pojawieniem się dysfunkcji seksualnych. Także miejscowe stosowanie prostaglandyn w jaskrze nie wiązało się z częstszym występowaniem zaburzeń erekcji u pacjentów.
Tym samym, wyniki tego badania potwierdzają związek między jaskrą a zaburzeniami erekcji. Jednocześnie jednak, nie wskazują aby istniała relacja między miejscowo podawanymi lekami przeciwko jaskrze (beta-blokery i prostaglandyny) a dysfunkcjami seksualnymi.
W badaniu tym analizowano dane dotyczące 1380 mężczyzn zgłaszających się do lekarza z powodu zaburzeń erekcji oraz 13 800 pacjentów z grupy kontrolnej. Osoby zgłaszające się z tym problemem, częściej również chorowały na cukrzycę, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc oraz chorobę wieńcową. Według analiz statystycznych, osoby z potwierdzoną diagnozą jaskry miały być bardziej narażone na doświadczenie zaburzeń erekcji, także po skorygowaniu wyników o inne zmienne (także o doustnie przyjmowane beta-blokery). Natomiast, nie potwierdzono, aby miejscowe stosowanie beta-blokerów z powodu jaskry w ciągu 30 dni przed wystąpieniem problemów ze wzwodem miało związek z pojawieniem się dysfunkcji seksualnych. Także miejscowe stosowanie prostaglandyn w jaskrze nie wiązało się z częstszym występowaniem zaburzeń erekcji u pacjentów.
Tym samym, wyniki tego badania potwierdzają związek między jaskrą a zaburzeniami erekcji. Jednocześnie jednak, nie wskazują aby istniała relacja między miejscowo podawanymi lekami przeciwko jaskrze (beta-blokery i prostaglandyny) a dysfunkcjami seksualnymi.