Lewodopa w hamowaniu progresji wczesnej postaci choroby Parkinsona
Autor: Marta Koblańska
Data: 31.01.2019
Źródło: DM/https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa1809983?query=featured_home
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28150045
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4517533/
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Lewodopa nie wykazuje działania modyfikującego przebieg choroby Parkinsona.
Choroba Parkinsona występuje w 1-2 przypadkach na 1000 populacji, jednak częstość jej występowaniawzrasta wraz z wiekiem i dotyka około 1% populacji osób powyżej 60. roku życia. Przyczyną choroby jest obecność ciałek Lewy'ego (zawierające α-synukleinę) i związana z tym utrata neuronów dopaminergicznych w istocie czarnej, objawiające się m.in. bradykinezją, sztywnością mięśni czy drżeniem spoczynkowym. Z racji ogromnej skali rozpowszechnienia czynników ryzyka wystąpienia choroby (takich jak hipercholesterolemia, otyłość czy spożywanie wysokokalorycznych posiłków) oraz zjawiska starzenia się społeczeństwa szacuje się, że częstość występowania choroby Parkinsona, w tym tej o wczesnym początku, będzie rosnąć. Z tego względu holendersko-amerykański zespół naukowców sprawdził, czy powszechnie stosowana lewodopa może skutecznie hamować rozwój tej postaci choroby. Wyniki pojawiły się na łamach The New England Journal of Medicine.
Przeprowadzono wieloośrodkowe, randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą; 445 pacjentów z wczesną postacią choroby Parkinsona przydzielono do otrzymywania 100mg lewodopy trzy razy na dobę i 25mg karbidopy trzy razy na dobę przez 80 tygodni, oba leki w tej samej dawce przez 40 tygodni. Za pomocą skali UPDRS (Parkinson's Disease Rating Scale - zakres od 0 do 176 punktów, im więcej tym większe nasilenie choroby) na początku i po eksperymencie oceniono progresję choroby.
Średni wynik w skali UPDRS na początku badania wynosił 28,1±11,4 punktu w pierwszej grupie i 29,3±12,1 punktu w grupie drugiej; zmiana wyniku UPDRS od wartości wyjściowej po leczeniu wyniosła odpowiednio -1,0±13,1 oraz -2,0±13,0 punktów (p=0,44), z kolei częstość występowania dyskinez nie różniła się istotnie między obiema grupami. Nie wykazano także przewagi osiemdziesięcio- lub czterdziestodniowej terapii. Stwierdzenie braku statystycznie istotnej różnicy między grupami oznacza, że lewodopa nie wykazuje działania modyfikującego przebieg choroby.
Przeprowadzono wieloośrodkowe, randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą; 445 pacjentów z wczesną postacią choroby Parkinsona przydzielono do otrzymywania 100mg lewodopy trzy razy na dobę i 25mg karbidopy trzy razy na dobę przez 80 tygodni, oba leki w tej samej dawce przez 40 tygodni. Za pomocą skali UPDRS (Parkinson's Disease Rating Scale - zakres od 0 do 176 punktów, im więcej tym większe nasilenie choroby) na początku i po eksperymencie oceniono progresję choroby.
Średni wynik w skali UPDRS na początku badania wynosił 28,1±11,4 punktu w pierwszej grupie i 29,3±12,1 punktu w grupie drugiej; zmiana wyniku UPDRS od wartości wyjściowej po leczeniu wyniosła odpowiednio -1,0±13,1 oraz -2,0±13,0 punktów (p=0,44), z kolei częstość występowania dyskinez nie różniła się istotnie między obiema grupami. Nie wykazano także przewagi osiemdziesięcio- lub czterdziestodniowej terapii. Stwierdzenie braku statystycznie istotnej różnicy między grupami oznacza, że lewodopa nie wykazuje działania modyfikującego przebieg choroby.
