123RF
Licznik kroków i spersonalizowane wiadomości – to naprawdę działa
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 21.09.2021
Źródło: Medscape
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Działania dotyczące stylu życia trwały trzy miesiące. Wykorzystano licznik kroków i regularne, spersonalizowane wiadomości tekstowe, tak aby pacjentów zachęcić do zwiększonej mobilności i przestrzegania zaleceń lekarskich.
Rezultat? Znaczny wzrostu jakości życia, co zaobserwowano w randomizowanym, kontrolowanym badaniu z udziałem 187 pacjentów w USA ze zdiagnozowaną niewydolnością serca i cukrzycą.
W ramach badania TARGET-HF-DM osobom dorosłym ze zdiagnozowaną niewydolnością serca i cukrzycą udostępniono noszone na nadgarstku urządzenie do liczenia kroków. Badanie przeprowadzono w sześciu ośrodkach w Stanach Zjednoczonych, w których za pośrednictwem aplikacji na smartfony zebrano dane na temat dziennej liczby kroków i stosowania leków. Pacjenci losowo, trzy razy w tygodniu, otrzymywali wiadomości tekstowe, informacje na temat ich aktualnej aktywności i przestrzegania zasad zdrowego życia oraz zaktualizowane cele. Grupa kontrolna otrzymywała tylko raz w tygodniu ogólną wiadomość, że należy stosować licznik kroków.
Po trzech miesiącach w pierwszej grupie zaobserwowano zwiększoną aktywność – wykonywanie o przeciętnie 313 kroków więcej niż w drugiej, kontrolnej grupie. Badanie przedstawiono na dorocznym spotkaniu naukowym Amerykańskiego Towarzystwa Niewydolności Serca.
A co być może jeszcze ważniejsze, analiza oceniająca jakość życia za pomocą ogólnego sumarycznego wyniku kwestionariusza Kansas City Cardiomyopathy Questionnaire (KCCQ) wykazała po trzech miesiącach średnio 5,5-punktową poprawę u pacjentów w grupie pierwszej w porównaniu z grupą kontrolną, określaną hasłem „ćwiczenia to nowa magia”. Jest to interpretowane jako znacząca zmiana poczucia jakości życia. Eksperci podkreślają jednak, że lepsze samopoczucie wynika z zaangażowania w robienie czegoś dla swojego zdrowia.
Pacjenci zakwalifikowani do TARGET-HF-DM byli średnio w wieku 59 lat, około jednej trzeciej stanowiły kobiety, a dwie trzecie miało niewydolność serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową o przynajmniej 40 proc. Większość pacjentów otrzymywała standardowe leki na niewydolność serca i cukrzycę, z czego 88 proc. otrzymywało inhibitor ACE lub bloker receptora angiotensyny (w niektórych przypadkach w połączeniu z sakubitrylem), 90 proc. otrzymywało beta-bloker. Około 50 proc. pacjentów miało również wszczepialny kardiowerter-defibrylator.
Średni przyrost o 313 kroków dziennie wśród pacjentów w grupie interwencyjnej w porównaniu z grupą kontrolną był skromny, ale stanowił mniej więcej 10-proc. wzrost w stosunku do wartości wyjściowej wśród pacjentów, którzy na ogół prowadzili siedzący tryb życia. Wszyscy pacjenci otrzymali na początku badania wytyczne American Heart Association dotyczące odpowiednich rodzajów aktywności fizycznej dla pacjentów z niewydolnością serca i cukrzycą. Pacjentów obserwowano dodatkowo trzy miesiące po zakończeniu badania – wykonywanie dodatkowej liczby kroków utrzymywało się, chociaż różnica między grupami nie była już tak istotna.
Pomimo pozytywnych wyników badania stwierdzono, że analizy muszą być udoskonalone przed powszechnym stosowaniem. Uznano, że TARGET-HF-DM to kolejny element układanki, ale podobnie jak wszystkie małe próby wymaga powtórzenia w większych próbach przed przyjęciem do ogólnych wytycznych.
W ramach badania TARGET-HF-DM osobom dorosłym ze zdiagnozowaną niewydolnością serca i cukrzycą udostępniono noszone na nadgarstku urządzenie do liczenia kroków. Badanie przeprowadzono w sześciu ośrodkach w Stanach Zjednoczonych, w których za pośrednictwem aplikacji na smartfony zebrano dane na temat dziennej liczby kroków i stosowania leków. Pacjenci losowo, trzy razy w tygodniu, otrzymywali wiadomości tekstowe, informacje na temat ich aktualnej aktywności i przestrzegania zasad zdrowego życia oraz zaktualizowane cele. Grupa kontrolna otrzymywała tylko raz w tygodniu ogólną wiadomość, że należy stosować licznik kroków.
Po trzech miesiącach w pierwszej grupie zaobserwowano zwiększoną aktywność – wykonywanie o przeciętnie 313 kroków więcej niż w drugiej, kontrolnej grupie. Badanie przedstawiono na dorocznym spotkaniu naukowym Amerykańskiego Towarzystwa Niewydolności Serca.
A co być może jeszcze ważniejsze, analiza oceniająca jakość życia za pomocą ogólnego sumarycznego wyniku kwestionariusza Kansas City Cardiomyopathy Questionnaire (KCCQ) wykazała po trzech miesiącach średnio 5,5-punktową poprawę u pacjentów w grupie pierwszej w porównaniu z grupą kontrolną, określaną hasłem „ćwiczenia to nowa magia”. Jest to interpretowane jako znacząca zmiana poczucia jakości życia. Eksperci podkreślają jednak, że lepsze samopoczucie wynika z zaangażowania w robienie czegoś dla swojego zdrowia.
Pacjenci zakwalifikowani do TARGET-HF-DM byli średnio w wieku 59 lat, około jednej trzeciej stanowiły kobiety, a dwie trzecie miało niewydolność serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową o przynajmniej 40 proc. Większość pacjentów otrzymywała standardowe leki na niewydolność serca i cukrzycę, z czego 88 proc. otrzymywało inhibitor ACE lub bloker receptora angiotensyny (w niektórych przypadkach w połączeniu z sakubitrylem), 90 proc. otrzymywało beta-bloker. Około 50 proc. pacjentów miało również wszczepialny kardiowerter-defibrylator.
Średni przyrost o 313 kroków dziennie wśród pacjentów w grupie interwencyjnej w porównaniu z grupą kontrolną był skromny, ale stanowił mniej więcej 10-proc. wzrost w stosunku do wartości wyjściowej wśród pacjentów, którzy na ogół prowadzili siedzący tryb życia. Wszyscy pacjenci otrzymali na początku badania wytyczne American Heart Association dotyczące odpowiednich rodzajów aktywności fizycznej dla pacjentów z niewydolnością serca i cukrzycą. Pacjentów obserwowano dodatkowo trzy miesiące po zakończeniu badania – wykonywanie dodatkowej liczby kroków utrzymywało się, chociaż różnica między grupami nie była już tak istotna.
Pomimo pozytywnych wyników badania stwierdzono, że analizy muszą być udoskonalone przed powszechnym stosowaniem. Uznano, że TARGET-HF-DM to kolejny element układanki, ale podobnie jak wszystkie małe próby wymaga powtórzenia w większych próbach przed przyjęciem do ogólnych wytycznych.
