123RF
Nieoczekiwana zmienność anatomii człowieka
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
| Tagi: | jelito cienkie, układ pokarmowy, różnice |
Dłuższe średnio o 30 centymetrów jelito cienkie u kobiet to tylko jedna z różnic, jakie występują w anatomii układu pokarmowego zdrowych osób – informuje pismo „PeerJ”.
Zdaniem badaczy te ustalenia mogą pomóc zrozumieć, co powoduje wiele problemów zdrowotnych i jak je leczyć.
Naukowcy z North Carolina State University dokonali pomiarów układów pokarmowych 45 osób (21 kobiet i 24 mężczyzn), które przekazały swoje szczątki na rzecz Anatomical Gifts Program w Duke University School of Medicine. Choć materiał do badań pochodził od niewielkiej grupy, wyniki były wyraźnie zróżnicowane. Na przykład wyrostek robaczkowy, który znajduje się na styku jelita grubego i cienkiego miał od 1,4 do 12,7 cm długości, zaś pęcherzyk żółciowy – nieprawidłowo nazywany woreczkiem – od 5,5 do 12,5 cm. Zwłoki niektórych osób miały okrężnicę – najdłuższą część jelita grubego, która usuwa wodę i niektóre składniki odżywcze z częściowo strawionego pokarmu – ponaddwukrotnie dłuższą niż inne.
Długości poszczególnych narządów nie były związane ze wzrostem zwłok (od 149 do 184 centymetrów) ani z rozmiarem innych narządów. Na przykład posiadanie dłuższego pęcherzyka żółciowego niekoniecznie korelowało z dłuższym wyrostkiem robaczkowym.
– Ponad sto lat temu przeprowadzono badania, które wykazały zmienność względnej długości ludzkich jelit, ale od tego czasu obszar ten był w dużej mierze ignorowany – powiedziała Amanda Hale, współautorka badania i doktorantka w North Carolina State University. – Kiedy zaczęliśmy badać ten problem, byliśmy zdumieni zakresem zmienności, jaką znaleźliśmy – dodała.
– Jeśli widzisz cztery różne osoby, istnieje duże prawdopodobieństwo, że wszystkie różnią się, jeśli chodzi o względne rozmiary narządów tworzących układ pokarmowy – wskazała Erin McKenney, autorka korespondentka z North Carolina State University.
Jelito cienkie pomaga w dalszym trawieniu treści pokarmowej, która trafia do niego z żołądka. Okazało się, że jelito cienkie kobiety jest przeciętnie dłuższe o 30 cm od męskiego (które ma średnio 4 metry), co powinno ułatwiać przyswajanie na przykład tłuszczów. – Ponieważ dłuższe jelito cienkie pomaga wydobywać składniki odżywcze z diety, odkrycie to potwierdza hipotezę, która zakłada, że kobiety są w stanie lepiej przetrwać w okresach stresu – wyjaśniła Hale.
– Biorąc pod uwagę, że anatomia jelit człowieka jest bardziej zróżnicowana, niż sądziliśmy, może to pomóc nam zrozumieć, co powoduje wiele problemów zdrowotnych i jak je leczyć – przekonywała McKenney. Kobiety na przykład częściej chorują na chorobę Leśniowskiego-Crohna.
Oprócz rzucenia światła na nieoczekiwaną zmienność anatomii człowieka badania doprowadziły również do ponownego odkrycia znaczenia nauczania studentów medycyny zmienności anatomicznej.
– Jeśli studenci uczą się tylko „normalnej” lub „przeciętnej” anatomii, nie będą zaznajomieni z zakresem zmienności człowieka – podkreśliła Roxanne Larsen, współautorka artykułu, profesor nadzwyczajny weterynarii i nauk biomedycznych na University of Minnesota. – Coraz bardziej oczywiste jest, że zmierzamy w kierunku medycyny zindywidualizowanej, aby poprawić wyniki pacjentów oraz ogólny stan zdrowia i samopoczucie. Niezwykle istotne jest pomaganie przyszłym lekarzom w zrozumieniu znaczenia medycyny zindywidualizowanej – dodała.
Tytuł pochodzi od redakcji
Naukowcy z North Carolina State University dokonali pomiarów układów pokarmowych 45 osób (21 kobiet i 24 mężczyzn), które przekazały swoje szczątki na rzecz Anatomical Gifts Program w Duke University School of Medicine. Choć materiał do badań pochodził od niewielkiej grupy, wyniki były wyraźnie zróżnicowane. Na przykład wyrostek robaczkowy, który znajduje się na styku jelita grubego i cienkiego miał od 1,4 do 12,7 cm długości, zaś pęcherzyk żółciowy – nieprawidłowo nazywany woreczkiem – od 5,5 do 12,5 cm. Zwłoki niektórych osób miały okrężnicę – najdłuższą część jelita grubego, która usuwa wodę i niektóre składniki odżywcze z częściowo strawionego pokarmu – ponaddwukrotnie dłuższą niż inne.
Długości poszczególnych narządów nie były związane ze wzrostem zwłok (od 149 do 184 centymetrów) ani z rozmiarem innych narządów. Na przykład posiadanie dłuższego pęcherzyka żółciowego niekoniecznie korelowało z dłuższym wyrostkiem robaczkowym.
– Ponad sto lat temu przeprowadzono badania, które wykazały zmienność względnej długości ludzkich jelit, ale od tego czasu obszar ten był w dużej mierze ignorowany – powiedziała Amanda Hale, współautorka badania i doktorantka w North Carolina State University. – Kiedy zaczęliśmy badać ten problem, byliśmy zdumieni zakresem zmienności, jaką znaleźliśmy – dodała.
– Jeśli widzisz cztery różne osoby, istnieje duże prawdopodobieństwo, że wszystkie różnią się, jeśli chodzi o względne rozmiary narządów tworzących układ pokarmowy – wskazała Erin McKenney, autorka korespondentka z North Carolina State University.
Jelito cienkie pomaga w dalszym trawieniu treści pokarmowej, która trafia do niego z żołądka. Okazało się, że jelito cienkie kobiety jest przeciętnie dłuższe o 30 cm od męskiego (które ma średnio 4 metry), co powinno ułatwiać przyswajanie na przykład tłuszczów. – Ponieważ dłuższe jelito cienkie pomaga wydobywać składniki odżywcze z diety, odkrycie to potwierdza hipotezę, która zakłada, że kobiety są w stanie lepiej przetrwać w okresach stresu – wyjaśniła Hale.
– Biorąc pod uwagę, że anatomia jelit człowieka jest bardziej zróżnicowana, niż sądziliśmy, może to pomóc nam zrozumieć, co powoduje wiele problemów zdrowotnych i jak je leczyć – przekonywała McKenney. Kobiety na przykład częściej chorują na chorobę Leśniowskiego-Crohna.
Oprócz rzucenia światła na nieoczekiwaną zmienność anatomii człowieka badania doprowadziły również do ponownego odkrycia znaczenia nauczania studentów medycyny zmienności anatomicznej.
– Jeśli studenci uczą się tylko „normalnej” lub „przeciętnej” anatomii, nie będą zaznajomieni z zakresem zmienności człowieka – podkreśliła Roxanne Larsen, współautorka artykułu, profesor nadzwyczajny weterynarii i nauk biomedycznych na University of Minnesota. – Coraz bardziej oczywiste jest, że zmierzamy w kierunku medycyny zindywidualizowanej, aby poprawić wyniki pacjentów oraz ogólny stan zdrowia i samopoczucie. Niezwykle istotne jest pomaganie przyszłym lekarzom w zrozumieniu znaczenia medycyny zindywidualizowanej – dodała.
Tytuł pochodzi od redakcji
