Pacjent z dolegliwościami okulistycznymi – kiedy leczyć go samemu, a kiedy kierować do specjalisty?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 08.04.2015
Źródło: mg
Kiedy można podjąć się samodzielnego leczenia pacjenta z infekcyjnymi chorobami oczu, a kiedy kierować chorego do okulisty?
Na to pytanie odpowiedzi udzialała pani doktor Ewa Langwińska-Wośko podczas kongresu Top Medical Trends w Poznaniu. Do najczęstszych problemów okulistycznych zgłaszanych w gabinecie lekarza POZ należy jęczmień oraz gradówka. W przypadku pierwszego schorzenia dolegliwości pojawiają się nagle i występuje duża bolesność. Najlepszym leczeniem jęczmienia jest termoterapia z suchymi, ciepłymi okładami oraz maść przeciwbakteryjna. Nie zaleca się natomiast wyciskania ani nakłuwania pojawiającego się guzka. Takie samo leczenie można zastosować gdy pacjent ma raczej bezbolesną gradówkę. W niektórych przypadkach może jednak okazać się konieczne włączenie steroidów w iniekcji albo nawet leczenie chirurgiczne.
Kolejnym częstym problemem może być zapalenie brzegów powiek. Cechuje się ono pieczeniem, świądem oraz uczuciem ciała obcego i obecnością wydzieliny na brzegach powiek. Tu również można zalecić termoterapię i fluorochinolony miejscowo. Dodatkowo przydatne mogą okazać się masaże a w ciężkich przypadkach tetracykliny. Zapalenie spojówek jest innym schorzeniem, które z powodzeniem można leczyć bez pomocy lekarza okulisty.
Trzeba natomiast koniecznie skierować do niego pacjentów z zapaleniem rogówki. Do jego głównych objawów należy pogorszenie widzenia dali, światłowstręt oraz ból i biały naciek na rogówce. Choroba ta często występuje u osób noszących soczewki oraz pływających na basenie. Jeśli chodzi o leki stosowane w okulistyce, podczas wykładu zwracano uwagę, żeby stosować u pacjentów raczej fluorochinolony II niż III generacji, gdyż te ostatnie powinny być zarezerwowane do wykorzystania w infekcjach wewnątrzgałkowych. Grupą antybiotyków o słabszym działaniu mają być natomiast aminoglikozydy. Warto pamiętać także o oporności na antybiotyki, która jest szczególnie dużym problemem przy podawaniu sulfonamidów. Antybiotyki powinny być stosowane od razu w pełnej dawce, 3-4 x dziennie przez ok. 10-14 dni a ich odstawianie nie powinno odbywać się w sposób stopniowy. Bezcelowe jest również przedłużanie antybiotyku, jeśli nie przynosi on poprawy.
Kolejnym częstym problemem może być zapalenie brzegów powiek. Cechuje się ono pieczeniem, świądem oraz uczuciem ciała obcego i obecnością wydzieliny na brzegach powiek. Tu również można zalecić termoterapię i fluorochinolony miejscowo. Dodatkowo przydatne mogą okazać się masaże a w ciężkich przypadkach tetracykliny. Zapalenie spojówek jest innym schorzeniem, które z powodzeniem można leczyć bez pomocy lekarza okulisty.
Trzeba natomiast koniecznie skierować do niego pacjentów z zapaleniem rogówki. Do jego głównych objawów należy pogorszenie widzenia dali, światłowstręt oraz ból i biały naciek na rogówce. Choroba ta często występuje u osób noszących soczewki oraz pływających na basenie. Jeśli chodzi o leki stosowane w okulistyce, podczas wykładu zwracano uwagę, żeby stosować u pacjentów raczej fluorochinolony II niż III generacji, gdyż te ostatnie powinny być zarezerwowane do wykorzystania w infekcjach wewnątrzgałkowych. Grupą antybiotyków o słabszym działaniu mają być natomiast aminoglikozydy. Warto pamiętać także o oporności na antybiotyki, która jest szczególnie dużym problemem przy podawaniu sulfonamidów. Antybiotyki powinny być stosowane od razu w pełnej dawce, 3-4 x dziennie przez ok. 10-14 dni a ich odstawianie nie powinno odbywać się w sposób stopniowy. Bezcelowe jest również przedłużanie antybiotyku, jeśli nie przynosi on poprawy.
