123RF
Pilotaż opieki kardiologicznej wymaga doprecyzowania
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 18.08.2022
Źródło: Pracodawcy Medycyny Prywatnej
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Projekt programu pilotażowej opieki w ramach sieci kardiologicznej nie spełnia oczekiwań środowiska. Pracodawcy Medycyny Prywatnej przedstawili swoje uwagi.
W przekazanych do resortu zdrowia uwagach podano m.in., że kryterium różnicującym ośrodek współpracujący I poziomu i II poziomu nie powinno być udzielanie świadczeń w ramach systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej (tzw. sieć szpitali).
W ocenie Pracodawców Medycyny Prywatnej jest to kryterium niezasadne, ponieważ to, czy dany oddział kardiologii lub poradnia należy do „sieci szpitali”, czy też udziela świadczeń w ramach tzw. umów kontraktowych poza siecią szpitali, jest niezależne od szpitala, a tylko i wyłącznie od ustawodawcy, który określił kryteria kwalifikacji do sieci szpitali.
Niezależnie od sposobu finansowania świadczeń (sieć szpitali albo tryb konkursowy), świadczenia udzielane przez te jednostki są tożsame i nie ma medycznego, organizacyjnego ani funkcjonalnego uzasadnienia dla ich różnicowania.
Tego rodzaju wymóg należy uznać za nieuzasadniony i ograniczający dostępność do świadczeń dla pacjentów. Fakt, czy dany oddział funkcjonuje w ramach sieci szpitali, czy też nie, pozostaje bez wpływu na oferowany przez dany podmiot zakres świadczeń zdrowotnych.
Obecnie w sektorze zdrowia istnieją szpitale, które udzielają kompleksowo świadczeń z zakresu leczenia kardiologicznego, po pozytywnie rozstrzygniętych postępowaniach konkursowych. Stanowią one kluczowy element systemu ratownictwa medycznego i zabezpieczenia regionu, ale ze względu na brak kwalifikacji do systemu PSZ, przy ww. zapisach nie zostaną zakwalifikowane w sieci kardiologicznej na poziomie odpowiadającym ich kompetencjom i zakresom udzielanych świadczeń, co będzie ze szkodą dla dostępności świadczeń dla pacjentów.
Jak tłumaczą Pracodawcy Medycyny Prywatnej, jeżeli dany świadczeniodawca posiada oddział szpitalny oraz poradnię kardiologiczną, to powinien zostać zakwalifikowany do II poziomu sieci kardiologicznej, ponieważ decydujące muszą być kryteria merytoryczne dotyczące zakresu udzielanych świadczeń i doświadczenie danego ośrodka, a nie kryteria formalne pozostające bez związku z kompleksowością, dostępnością i jakością udzielanych świadczeń.
Najważniejszym kryterium powinno być zapewnienie jak najszerszego dostępu do świadczeń pacjentom, niezależnie od ich miejsca zamieszkania. Dla pacjenta nie ma znaczenia, czy będzie leczony w oddziale w ramach sieci szpitali, czy poza siecią.
Ponadto, w projektowanych zmianach, z definicji ośrodka współpracującego II poziomu został wykreślony obiektywny obowiązek udzielania świadczeń w ramach pracowni hemodynamiki.
W ocenie Pracodawców Medycyny Prywatnej to kryterium powinno zostać przywrócone, ponieważ jest obiektywne i weryfikowalne dla różnicowania pomiędzy oddziałem kardiologii I poziomu a II poziomu sieci kardiologicznej. Posiadanie pracowni hemodynamiki w strukturze organizacyjnej podmiotu leczniczego zapewnia najszerszy zakres leczenia kardiologicznego z uwzględnieniem pełnoprofilowego leczenia interwencyjnego.
Tymczasem projekt w sprawie programu pilotażowego dotyczącego sieci kardiologicznej rozszerza jego realizację na kolejne województwa – łódzkie, małopolskie, pomorskie, śląskie oraz wielkopolskie.
Jako kryterium włączenia do programu zastosowano liczbę ludności.
W pierwszym etapie pilotażu zawarto umowy na jego realizację oraz opracowano wytyczne postępowania procesu diagnostycznego i leczniczego.
W projekcie rozporządzenia określono, dla nowo włączonych województw czas trwania poszczególnych etapów programu. Etap organizacyjny trwa od 12 sierpnia 2022 roku do 31 grudnia 2022 roku, a etap realizacji – do 31 grudnia 2024. Został on wydłużony o mniej więcej 19 miesięcy. Etap ewaluacji potrwa przez 3 miesiące od zakończenia etapu realizacji.
Opracowanie: INK
W ocenie Pracodawców Medycyny Prywatnej jest to kryterium niezasadne, ponieważ to, czy dany oddział kardiologii lub poradnia należy do „sieci szpitali”, czy też udziela świadczeń w ramach tzw. umów kontraktowych poza siecią szpitali, jest niezależne od szpitala, a tylko i wyłącznie od ustawodawcy, który określił kryteria kwalifikacji do sieci szpitali.
Niezależnie od sposobu finansowania świadczeń (sieć szpitali albo tryb konkursowy), świadczenia udzielane przez te jednostki są tożsame i nie ma medycznego, organizacyjnego ani funkcjonalnego uzasadnienia dla ich różnicowania.
Tego rodzaju wymóg należy uznać za nieuzasadniony i ograniczający dostępność do świadczeń dla pacjentów. Fakt, czy dany oddział funkcjonuje w ramach sieci szpitali, czy też nie, pozostaje bez wpływu na oferowany przez dany podmiot zakres świadczeń zdrowotnych.
Obecnie w sektorze zdrowia istnieją szpitale, które udzielają kompleksowo świadczeń z zakresu leczenia kardiologicznego, po pozytywnie rozstrzygniętych postępowaniach konkursowych. Stanowią one kluczowy element systemu ratownictwa medycznego i zabezpieczenia regionu, ale ze względu na brak kwalifikacji do systemu PSZ, przy ww. zapisach nie zostaną zakwalifikowane w sieci kardiologicznej na poziomie odpowiadającym ich kompetencjom i zakresom udzielanych świadczeń, co będzie ze szkodą dla dostępności świadczeń dla pacjentów.
Jak tłumaczą Pracodawcy Medycyny Prywatnej, jeżeli dany świadczeniodawca posiada oddział szpitalny oraz poradnię kardiologiczną, to powinien zostać zakwalifikowany do II poziomu sieci kardiologicznej, ponieważ decydujące muszą być kryteria merytoryczne dotyczące zakresu udzielanych świadczeń i doświadczenie danego ośrodka, a nie kryteria formalne pozostające bez związku z kompleksowością, dostępnością i jakością udzielanych świadczeń.
Najważniejszym kryterium powinno być zapewnienie jak najszerszego dostępu do świadczeń pacjentom, niezależnie od ich miejsca zamieszkania. Dla pacjenta nie ma znaczenia, czy będzie leczony w oddziale w ramach sieci szpitali, czy poza siecią.
Ponadto, w projektowanych zmianach, z definicji ośrodka współpracującego II poziomu został wykreślony obiektywny obowiązek udzielania świadczeń w ramach pracowni hemodynamiki.
W ocenie Pracodawców Medycyny Prywatnej to kryterium powinno zostać przywrócone, ponieważ jest obiektywne i weryfikowalne dla różnicowania pomiędzy oddziałem kardiologii I poziomu a II poziomu sieci kardiologicznej. Posiadanie pracowni hemodynamiki w strukturze organizacyjnej podmiotu leczniczego zapewnia najszerszy zakres leczenia kardiologicznego z uwzględnieniem pełnoprofilowego leczenia interwencyjnego.
Tymczasem projekt w sprawie programu pilotażowego dotyczącego sieci kardiologicznej rozszerza jego realizację na kolejne województwa – łódzkie, małopolskie, pomorskie, śląskie oraz wielkopolskie.
Jako kryterium włączenia do programu zastosowano liczbę ludności.
W pierwszym etapie pilotażu zawarto umowy na jego realizację oraz opracowano wytyczne postępowania procesu diagnostycznego i leczniczego.
W projekcie rozporządzenia określono, dla nowo włączonych województw czas trwania poszczególnych etapów programu. Etap organizacyjny trwa od 12 sierpnia 2022 roku do 31 grudnia 2022 roku, a etap realizacji – do 31 grudnia 2024. Został on wydłużony o mniej więcej 19 miesięcy. Etap ewaluacji potrwa przez 3 miesiące od zakończenia etapu realizacji.
Opracowanie: INK
