123RF
Pocovidowe pretensje
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 13.06.2022
Źródło: Biuro Rzecznika Praw Pacjenta
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Liczba skarg do Rzecznika Praw Pacjenta się zwiększa. Zapobieganie COVID-19 jest najczęstszym tematem zgłoszeń.
W I kwartale br. Biuro Rzecznika Praw Pacjenta odnotowało ponad 33,6 tys. rozmów z pacjentami w kwestii nieprzestrzegania ich praw. To o 6 proc. mniej niż rok wcześniej, ale o prawie 15 proc. więcej w porównaniu z analogicznym okresem 2020 roku. Natomiast w stosunku do trzech pierwszych miesięcy 2019 roku widać wzrost o niemal 88 proc. Do tego ostatnio złożono ponad 2,7 tys. skarg pisemnych.
W przeciwieństwie do poprzednich lat, w tym roku najczęstsze zgłoszenia dotyczyły zapobiegania i przeciwdziałania COVID-19. Jednak, podobnie jak wcześniej, najwięcej doniesień było w woj. mazowieckim. Ostatnio ustalono 225 naruszeń. RPP w sumie podjął 901 pisemnych i 1097 telefonicznych interwencji.
Rozmowy i skargi
Jak wynika z danych Biura Rzecznika Praw Pacjenta, w I kwartale br. za pośrednictwem infolinii przeprowadzono 33 604 rozmowy z pacjentami. Było ich o 6 proc. mniej niż w analogicznym okresie 2021 roku (35 745), ale więcej niż od stycznia do marca 2020 roku (29 301) i 2019 roku (17 893). Wzrosty wyniosły odpowiednio 14,7 proc. i 87,8 proc. Dodatkowo wiadomo, że w br. ok. 40 proc. rozmów zarejestrowano jako skargi na nieprzestrzeganie praw pacjentów w podmiotach leczniczych.
– Na powyższe statystyki i wzrosty związane z rozmowami telefonicznymi z pacjentami z pewnością wpłynęło uruchomienie w listopadzie 2018 roku Telefonicznej Informacji Pacjenta, która powstała w wyniku połączenia Bezpłatnej Ogólnopolskiej Infolinii Rzecznika z infolinią Narodowego Funduszu Zdrowia. Jest ona darmowa i czynna całą dobę. Ma to wpływ na preferowanie tej formy kontaktu, która jednocześnie daje najszybszą możliwość zgłoszenia sprawy i nie wymaga od pacjenta żadnych formalności – stwierdza radca prawny dr Karolina Mazur.
W I kwartale br. złożono 2714 skarg pisemnych. To o 52,3 proc. mniej niż rok wcześniej (5684) i o 53,2 proc. więcej niż od stycznia do marca 2020 roku (1772). W stosunku do analogicznego okresu 2019 roku ostatnio nastąpił wzrost o 57,2 proc. (1727).
– Wyniki z poszczególnych lat mogą być związane z różną dostępnością do świadczeń zdrowotnych przed pandemią, na jej początku i w trakcie. Wskazują one, że pacjenci coraz lepiej znają swoje prawa i wiedzą, kiedy może dochodzić do ich łamania. Wydaje się, że składanie skargi pisemnej jest ostatecznością. Najczęściej to wypadkowa wielu czynników, choć zdarzają się także działania podejmowane pod wpływem impulsu – mówi dr Dominik Olejniczak z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Najwięcej zgłoszeń
Biuro RPP podaje również, że w I kwartale br. zgłoszenia pacjentów najczęściej dotyczyły zapobiegania i przeciwdziałania COVID-19 – 20 proc., POZ – 19 proc., a także lecznictwa szpitalnego – 18 proc. Rok wcześniej wyglądało to inaczej – POZ – 34,9 proc., lecznictwo szpitalne – 13 proc., AOS – 10 proc. Od stycznia do marca 2020 r. najczęściej zgłaszane problemy obejmowały: POZ – 24 proc., AOS – 23 proc., lecznictwo szpitalne – 22 proc., a w I kwartale 2019 roku: lecznictwo szpitalne – 24 proc., AOS – 20 proc., a także POZ – 15 proc.
– Epidemia miała wypływ na metodykę i organizację udzielania świadczeń. W ramach POZ wprowadzono obowiązek zapewnienia pacjentom możliwości skorzystania z teleporad. Był to nowy standard opieki zdrowotnej. Pacjenci interweniowali m.in. w sprawie braku możliwości skorzystania z osobistych wizyt u lekarza POZ. To wpłynęło na większą liczbę skarg i interwencji w stosunku do podstawowej opieki zdrowotnej, co było sytuacją odwrotną niż w 2019 roku, kiedy najwięcej zgłoszeń dotyczyło leczenia szpitalnego – komentuje dr Karolina Mazur.
Jak stwierdza dr Olejniczak, funkcjonowanie systemu ochrony zdrowia w dobie pandemii COVID-19 jeszcze przez wiele lat będzie przedmiotem dyskusji. Z pewnością jednym z głównych problemów był brak wystarczającego dostępu do świadczeń POZ. Zatem zastrzeżenia pacjentów w związku z tą sytuacją są uzasadnione. W obliczu kryzysu pomocy szukano głównie na SOR-ach, których rola nie polega jednak na zastępowaniu niedoborów w POZ.
– Wskazać można, że od 2020 roku podstawowa opieka zdrowotna stała się głównym miejscem diagnozowania nowych zakażeń SARS-CoV-2, a wyspecjalizowane szpitale jednoimienne hospitalizowały pacjentów w ciężkim stanie. Część świadczeń szpitalnych została wstrzymana lub ograniczona, co przełożyło się na dostęp do nich dla pacjentów innych niż z podejrzeniem lub zdiagnozowanym COVID-19 – przypomina dr Mazur.
Od stycznia do marca br. najwięcej skarg wpłynęło z woj. mazowieckiego – 20 proc., śląskiego – 15 proc., a także dolnośląskiego – 10 proc. Taka sama kolejność województw wystąpiła w zestawieniu I kwartału ubiegłego roku – mazowieckie – 23 proc., śląskie – 13 proc., dolnośląskie – 9 proc. Dane roczne z 2020 roku również ją potwierdzają – mazowieckie – 22 proc., śląskie – 18 proc., dolnośląskie – 10 proc. W całym 2019 roku było identycznie.
– Mazowieckie i śląskie to najludniejsze województwa w kraju. To przekłada się na liczbę podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, a w konsekwencji – na liczbę wykonywanych usług. Oddziały wojewódzkie NFZ dysponują tam również największą wartością zakontraktowanych i realizowanych świadczeń. Do tego wysoka świadomość pacjentów mieszkających w tych województwach odnośnie do swoich praw skutkuje dużym wpływem skarg – wyjaśnia dr Karolina Mazur.
Naruszenia i interwencje
Rzecznik Praw Pacjenta ustalił, że w I kwartale br. w 225 sprawach zostały naruszone prawa pacjenta. To o mniej więcej 6,3 proc. mniej niż w analogicznym okresie ub.r. (240). Natomiast ostatnio takich przypadków było więcej niż dwa i trzy lata wcześniej – odpowiednio o 24,3 proc. (181) i o 144,6 proc. (92).
– Spadek wydolności systemu ochrony zdrowia w czasie pandemii mógł powodować poczucie naruszania praw pacjenta. Nastała sytuacja, dla większości osób związanych z systemem ochrony zdrowia, znana dotąd tylko z podręczników, co niekiedy powodowało działanie metodą prób i błędów. Może to nieco dziwić, ponieważ jednym z głównych zadań zdrowia publicznego, które nie jest w Polsce niczym nowym, jest przewidywanie zagrożeń, także epidemiologicznych, by móc się na nie przygotować i odpowiednio reagować. Zmniejszenie liczby skarg zapewne było spowodowane powrotem dostępności do świadczeń zdrowotnych, choć ta wciąż nie spełnia oczekiwań wielu pacjentów. Skupili się oni obecnie np. na zaległych badaniach i innych odłożonych procedurach, co można uznać za pozytyw – tłumaczy ekspert z WUM.
Ponadto z danych wynika, że od stycznia do marca br. RPP podjął 901 pisemnych i 1097 telefonicznych interwencji. To mniej niż w analogicznym okresie ub.r. – odpowiednio 1102 i 3742.
– Liczba interwencji telefonicznych i pisemnych w I kwartale 2021 roku ewidentnie miała związek z sytuacją epidemiczną oraz zmienionymi zasadami udzielania świadczeń zdrowotnych. Natomiast ostatnie wyniki mogą świadczyć o ustabilizowaniu sytuacji związanej z rozprzestrzenianiem wirusa SARS-CoV-2 – podsumowuje radca prawny dr Karolina Mazur.
W przeciwieństwie do poprzednich lat, w tym roku najczęstsze zgłoszenia dotyczyły zapobiegania i przeciwdziałania COVID-19. Jednak, podobnie jak wcześniej, najwięcej doniesień było w woj. mazowieckim. Ostatnio ustalono 225 naruszeń. RPP w sumie podjął 901 pisemnych i 1097 telefonicznych interwencji.
Rozmowy i skargi
Jak wynika z danych Biura Rzecznika Praw Pacjenta, w I kwartale br. za pośrednictwem infolinii przeprowadzono 33 604 rozmowy z pacjentami. Było ich o 6 proc. mniej niż w analogicznym okresie 2021 roku (35 745), ale więcej niż od stycznia do marca 2020 roku (29 301) i 2019 roku (17 893). Wzrosty wyniosły odpowiednio 14,7 proc. i 87,8 proc. Dodatkowo wiadomo, że w br. ok. 40 proc. rozmów zarejestrowano jako skargi na nieprzestrzeganie praw pacjentów w podmiotach leczniczych.
– Na powyższe statystyki i wzrosty związane z rozmowami telefonicznymi z pacjentami z pewnością wpłynęło uruchomienie w listopadzie 2018 roku Telefonicznej Informacji Pacjenta, która powstała w wyniku połączenia Bezpłatnej Ogólnopolskiej Infolinii Rzecznika z infolinią Narodowego Funduszu Zdrowia. Jest ona darmowa i czynna całą dobę. Ma to wpływ na preferowanie tej formy kontaktu, która jednocześnie daje najszybszą możliwość zgłoszenia sprawy i nie wymaga od pacjenta żadnych formalności – stwierdza radca prawny dr Karolina Mazur.
W I kwartale br. złożono 2714 skarg pisemnych. To o 52,3 proc. mniej niż rok wcześniej (5684) i o 53,2 proc. więcej niż od stycznia do marca 2020 roku (1772). W stosunku do analogicznego okresu 2019 roku ostatnio nastąpił wzrost o 57,2 proc. (1727).
– Wyniki z poszczególnych lat mogą być związane z różną dostępnością do świadczeń zdrowotnych przed pandemią, na jej początku i w trakcie. Wskazują one, że pacjenci coraz lepiej znają swoje prawa i wiedzą, kiedy może dochodzić do ich łamania. Wydaje się, że składanie skargi pisemnej jest ostatecznością. Najczęściej to wypadkowa wielu czynników, choć zdarzają się także działania podejmowane pod wpływem impulsu – mówi dr Dominik Olejniczak z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Najwięcej zgłoszeń
Biuro RPP podaje również, że w I kwartale br. zgłoszenia pacjentów najczęściej dotyczyły zapobiegania i przeciwdziałania COVID-19 – 20 proc., POZ – 19 proc., a także lecznictwa szpitalnego – 18 proc. Rok wcześniej wyglądało to inaczej – POZ – 34,9 proc., lecznictwo szpitalne – 13 proc., AOS – 10 proc. Od stycznia do marca 2020 r. najczęściej zgłaszane problemy obejmowały: POZ – 24 proc., AOS – 23 proc., lecznictwo szpitalne – 22 proc., a w I kwartale 2019 roku: lecznictwo szpitalne – 24 proc., AOS – 20 proc., a także POZ – 15 proc.
– Epidemia miała wypływ na metodykę i organizację udzielania świadczeń. W ramach POZ wprowadzono obowiązek zapewnienia pacjentom możliwości skorzystania z teleporad. Był to nowy standard opieki zdrowotnej. Pacjenci interweniowali m.in. w sprawie braku możliwości skorzystania z osobistych wizyt u lekarza POZ. To wpłynęło na większą liczbę skarg i interwencji w stosunku do podstawowej opieki zdrowotnej, co było sytuacją odwrotną niż w 2019 roku, kiedy najwięcej zgłoszeń dotyczyło leczenia szpitalnego – komentuje dr Karolina Mazur.
Jak stwierdza dr Olejniczak, funkcjonowanie systemu ochrony zdrowia w dobie pandemii COVID-19 jeszcze przez wiele lat będzie przedmiotem dyskusji. Z pewnością jednym z głównych problemów był brak wystarczającego dostępu do świadczeń POZ. Zatem zastrzeżenia pacjentów w związku z tą sytuacją są uzasadnione. W obliczu kryzysu pomocy szukano głównie na SOR-ach, których rola nie polega jednak na zastępowaniu niedoborów w POZ.
– Wskazać można, że od 2020 roku podstawowa opieka zdrowotna stała się głównym miejscem diagnozowania nowych zakażeń SARS-CoV-2, a wyspecjalizowane szpitale jednoimienne hospitalizowały pacjentów w ciężkim stanie. Część świadczeń szpitalnych została wstrzymana lub ograniczona, co przełożyło się na dostęp do nich dla pacjentów innych niż z podejrzeniem lub zdiagnozowanym COVID-19 – przypomina dr Mazur.
Od stycznia do marca br. najwięcej skarg wpłynęło z woj. mazowieckiego – 20 proc., śląskiego – 15 proc., a także dolnośląskiego – 10 proc. Taka sama kolejność województw wystąpiła w zestawieniu I kwartału ubiegłego roku – mazowieckie – 23 proc., śląskie – 13 proc., dolnośląskie – 9 proc. Dane roczne z 2020 roku również ją potwierdzają – mazowieckie – 22 proc., śląskie – 18 proc., dolnośląskie – 10 proc. W całym 2019 roku było identycznie.
– Mazowieckie i śląskie to najludniejsze województwa w kraju. To przekłada się na liczbę podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, a w konsekwencji – na liczbę wykonywanych usług. Oddziały wojewódzkie NFZ dysponują tam również największą wartością zakontraktowanych i realizowanych świadczeń. Do tego wysoka świadomość pacjentów mieszkających w tych województwach odnośnie do swoich praw skutkuje dużym wpływem skarg – wyjaśnia dr Karolina Mazur.
Naruszenia i interwencje
Rzecznik Praw Pacjenta ustalił, że w I kwartale br. w 225 sprawach zostały naruszone prawa pacjenta. To o mniej więcej 6,3 proc. mniej niż w analogicznym okresie ub.r. (240). Natomiast ostatnio takich przypadków było więcej niż dwa i trzy lata wcześniej – odpowiednio o 24,3 proc. (181) i o 144,6 proc. (92).
– Spadek wydolności systemu ochrony zdrowia w czasie pandemii mógł powodować poczucie naruszania praw pacjenta. Nastała sytuacja, dla większości osób związanych z systemem ochrony zdrowia, znana dotąd tylko z podręczników, co niekiedy powodowało działanie metodą prób i błędów. Może to nieco dziwić, ponieważ jednym z głównych zadań zdrowia publicznego, które nie jest w Polsce niczym nowym, jest przewidywanie zagrożeń, także epidemiologicznych, by móc się na nie przygotować i odpowiednio reagować. Zmniejszenie liczby skarg zapewne było spowodowane powrotem dostępności do świadczeń zdrowotnych, choć ta wciąż nie spełnia oczekiwań wielu pacjentów. Skupili się oni obecnie np. na zaległych badaniach i innych odłożonych procedurach, co można uznać za pozytyw – tłumaczy ekspert z WUM.
Ponadto z danych wynika, że od stycznia do marca br. RPP podjął 901 pisemnych i 1097 telefonicznych interwencji. To mniej niż w analogicznym okresie ub.r. – odpowiednio 1102 i 3742.
– Liczba interwencji telefonicznych i pisemnych w I kwartale 2021 roku ewidentnie miała związek z sytuacją epidemiczną oraz zmienionymi zasadami udzielania świadczeń zdrowotnych. Natomiast ostatnie wyniki mogą świadczyć o ustabilizowaniu sytuacji związanej z rozprzestrzenianiem wirusa SARS-CoV-2 – podsumowuje radca prawny dr Karolina Mazur.
