Podwójna terapia przeciwpłytkowa zmniejsza śmiertelność w zespołach wieńcowych
Redaktor: Arleta Czarnik
Data: 04.02.2022
Według hipotetycznych obliczeń zastosowanie tikagreloru u wszystkich pacjentów po zawale serca w Polsce mogłoby uratować ponad 3 tys. osób w ciągu 12 miesięcy po zawale i ponad tysiąc w ciągu kolejnych 2 lat.
Podwójna terapia przeciwpłytkowa (dual antiplatelet therapy – DAPT) jest podstawą skutecznego leczenia choroby wieńcowej. Zgodnie z wytycznymi European Society of Cardiology DAPT jest zalecana przez 6 miesięcy po planowej przezskórnej interwencji wieńcowej i przez 12 miesięcy po ostrym zespole wieńcowym (acute coronary syndrome – ACS).
Ostre zespoły wieńcowe często wymagają leczenia szpitalnego, a ich leczenie wiąże się z wysokimi kosztami. Ryzyko hospitalizacji znacząco wzrasta wkrótce po zaprzestaniu DAPT, co jest typowe dla większości pacjentów po 12 miesiącach od ostrego zawału mięśnia sercowego (acute myocardial infarction – AMI). Z tego powodu istotna jest identyfikacja pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia kolejnych zdarzeń, u których przedłużona DAPT przyniesie korzyści kliniczne.
Udokumentowano, że prasugrel i tikagrelor w porównaniu z klopidogrelem znacząco zmniejszają częstość występowania poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych (major adverse cardiovascular events – MACE) u pacjentów po ostrych zespołach wieńcowych. Oprócz zmniejszenia ryzyka złożonego niedokrwiennego punktu końcowego tikagrelor znacząco zmniejszał śmiertelność ogólną i z przyczyn sercowo-naczyniowych. Długotrwałe stosowanie tikagreloru u pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego było również związane ze znacznym zmniejszeniem ryzyka MACE. U pacjentów, którzy 1–3 lata wcześniej przebyli zawał mięśnia sercowego, dodanie tikagreloru do kwasu acetylosalicylowego spowodowało znaczne zmniejszenie liczby osób, które osiągały złożony punkt końcowy, jakim był zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu, kosztem niewielkiego, ale znaczącego wzrostu liczby krwawień.
Według hipotetycznych obliczeń zastąpienie klopidogrelu tikagrelorem u wszystkich pacjentów po zawale serca w Polsce mogłoby uratować ponad 3 tys. ludzi w ciągu 12 miesięcy po zawale serca i ponad tysiąc w ciągu kolejnych 2 lat.
Pełna treść artykułu: Maciej Lesiak, Anna Komosa. Dual antiplatelet therapy for reduction in mortality in patients with acute and chronic coronary syndromes. Adv Interv Cardiol 2021; 17 (4): 340-343.
Ostre zespoły wieńcowe często wymagają leczenia szpitalnego, a ich leczenie wiąże się z wysokimi kosztami. Ryzyko hospitalizacji znacząco wzrasta wkrótce po zaprzestaniu DAPT, co jest typowe dla większości pacjentów po 12 miesiącach od ostrego zawału mięśnia sercowego (acute myocardial infarction – AMI). Z tego powodu istotna jest identyfikacja pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia kolejnych zdarzeń, u których przedłużona DAPT przyniesie korzyści kliniczne.
Udokumentowano, że prasugrel i tikagrelor w porównaniu z klopidogrelem znacząco zmniejszają częstość występowania poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych (major adverse cardiovascular events – MACE) u pacjentów po ostrych zespołach wieńcowych. Oprócz zmniejszenia ryzyka złożonego niedokrwiennego punktu końcowego tikagrelor znacząco zmniejszał śmiertelność ogólną i z przyczyn sercowo-naczyniowych. Długotrwałe stosowanie tikagreloru u pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego było również związane ze znacznym zmniejszeniem ryzyka MACE. U pacjentów, którzy 1–3 lata wcześniej przebyli zawał mięśnia sercowego, dodanie tikagreloru do kwasu acetylosalicylowego spowodowało znaczne zmniejszenie liczby osób, które osiągały złożony punkt końcowy, jakim był zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu, kosztem niewielkiego, ale znaczącego wzrostu liczby krwawień.
Według hipotetycznych obliczeń zastąpienie klopidogrelu tikagrelorem u wszystkich pacjentów po zawale serca w Polsce mogłoby uratować ponad 3 tys. ludzi w ciągu 12 miesięcy po zawale serca i ponad tysiąc w ciągu kolejnych 2 lat.
Pełna treść artykułu: Maciej Lesiak, Anna Komosa. Dual antiplatelet therapy for reduction in mortality in patients with acute and chronic coronary syndromes. Adv Interv Cardiol 2021; 17 (4): 340-343.
