Przeoczony zawał serca na izbie przyjęć i w gabinecie lekarza poz - częsty problem?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 07.04.2015
Źródło: Diagnosis 2015 Missed diagnoses of acute myocardial infarction in the emergency department: variation by patient and facility characteristics Ernest Moy, Marguerite Barrett, Rosanna Coffey, Anika L. Hines,, David E. Newman-Toker
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Mała miejscowość i młodszy wiek pacjenta mogą sprzyjać przeoczeniu zawału serca.
W Stanach Zjednoczonych szacuje się, że ok. 1,2 miliona pacjentów rocznie przechodzi zawał serca. W 7% przypadków niestety kończy się on śmiercią chorego, mimo że większość osób z dolegliwościami dławicowymi szuka pomocy medycznej. Niestety w części przypadków, pacjenci zgłaszający się do lekarza z powodu zawału serca wcześniej nieskutecznie poszukiwali już pomocy na szpitalnej izbie przyjęć.
Celem badania, które opublikowano na stronach Diagnosis było określenie, jak często zdarzają się takie sytuacje oraz sprawdzenie, czy są czynniki ryzyka związane z potencjalnym przeoczeniem zawału u pacjenta. Aby to osiągnąć, naukowcy przeanalizowali dane zebrane w ramach Healthcare Cost and Utilization Project State Inpatient Databases oraz State Emergency Department Databases w 2007 roku. Dane te dotyczyły 111 973 pacjentów w wieku 18 lat i więcej. Okazało się, że do przeoczenia zawału doszło u 993 chorych, co stanowi 0,9% wszystkich przypadków zawału serca.
Pacjenci ci zgłaszali się na izbę przyjęć/SOR z bólami w klatce piersiowej albo innymi dolegliwościami kardiologicznymi, byli następnie zwalniani do domu i w ciągu tygodnia przyjmowani z powrotem do szpitala z powodu zawału serca. Najczęściej pomyłka diagnostyczna dotyczyła osób młodych (postrzeganych jako osoby "w nieodpowiednim wieku do zawału") lub o czarnym kolorze skóry (częściej występują u nich objawy atypowe). Natomiast mniejsze szanse na przeoczenie zawału były raczej związane ze specyfiką szpitala. Okazuje się, że bezpieczniejsze pod tym względem dla pacjentów miały być szpitale kliniczne, z możliwością wykonania cewnikowania serca oraz te placówki, które były zlokalizowanie na terenach miejskich (>50 000 mieszkańców).
Autorzy tego badania ostrzegają jednak, że w analizach nie brano pod uwagę pacjentów, którzy (mimo przechodzonego zawału serca) zgłaszali się do szpitala po 7 dniach od pierwszej wizyty, nie zgłaszali się do niego wcale lub zmarli po pierwszym kontakcie ze służbą zdrowia.
Celem badania, które opublikowano na stronach Diagnosis było określenie, jak często zdarzają się takie sytuacje oraz sprawdzenie, czy są czynniki ryzyka związane z potencjalnym przeoczeniem zawału u pacjenta. Aby to osiągnąć, naukowcy przeanalizowali dane zebrane w ramach Healthcare Cost and Utilization Project State Inpatient Databases oraz State Emergency Department Databases w 2007 roku. Dane te dotyczyły 111 973 pacjentów w wieku 18 lat i więcej. Okazało się, że do przeoczenia zawału doszło u 993 chorych, co stanowi 0,9% wszystkich przypadków zawału serca.
Pacjenci ci zgłaszali się na izbę przyjęć/SOR z bólami w klatce piersiowej albo innymi dolegliwościami kardiologicznymi, byli następnie zwalniani do domu i w ciągu tygodnia przyjmowani z powrotem do szpitala z powodu zawału serca. Najczęściej pomyłka diagnostyczna dotyczyła osób młodych (postrzeganych jako osoby "w nieodpowiednim wieku do zawału") lub o czarnym kolorze skóry (częściej występują u nich objawy atypowe). Natomiast mniejsze szanse na przeoczenie zawału były raczej związane ze specyfiką szpitala. Okazuje się, że bezpieczniejsze pod tym względem dla pacjentów miały być szpitale kliniczne, z możliwością wykonania cewnikowania serca oraz te placówki, które były zlokalizowanie na terenach miejskich (>50 000 mieszkańców).
Autorzy tego badania ostrzegają jednak, że w analizach nie brano pod uwagę pacjentów, którzy (mimo przechodzonego zawału serca) zgłaszali się do szpitala po 7 dniach od pierwszej wizyty, nie zgłaszali się do niego wcale lub zmarli po pierwszym kontakcie ze służbą zdrowia.
