Rodzaj opieki ambulatoryjnej pacjentów po zawale, a ryzyko śmierci

Na łamach czasopisma Polish Archives of Internal Medicine ukazał się przegląd systematyczny porównujący przeżywalność u pacjentów po zawale serca poddanych opiece ambulatoryjnej, prowadzonych przez lekarza rodzinnego i kardiologa lub jedynie przez jednego z nich.

Badacze zidentyfikowali dwa nierandomizowane badania. Nie przeprowadzono meta-analizy ze względu na duże różnice w metodologii obu badań. Pacjenci konsultowani przez lekarza rodzinnego oraz kardiologa mieli mniejsze ryzyko śmierci ze wszystkich przyczyn w porównaniu z pacjentami będącymi jedynie pod opieką kardiologa (RR=0,92; 95% CI: 0,88-0,99). Pacjenci konsultowani przez kardiologa ± lekarza rodzinnego mieli mniejsze ryzyko śmierci w porównaniu z pacjentami prowadzonymi jedynie przez lekarza rodzinnego (badanie nr 1: RR=0,80; 95% CI: 0,75-0,85; badanie nr 2: RR=0,44; 95% CI: 0,41-0,47).

Pacjenci po zawale serca objęci opieką zarówno przez kardiologa i lekarza rodzinnego mają mniejsze ryzyko śmierci w porównaniu z tymi prowadzonymi jedynie przez kardiologa. Niestety wniosek ten jest oparty na danych pochodzących z zaledwie dwóch nierandomizowanych badań.

CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), RR – Relative Risk (pl. ryzyko względne)