Rozpoczęcie RKO przed przyjazdem służb medycznych ponad dwukrotnie zwiększa przeżycie pacjentów po NZK
Autor: Andrzej Kordas
Data: 22.06.2015
Źródło: Hasselqvist-Ax I, Riva G, Herlitz J, et al. Early cardiopulmonary resuscitation in out-of-hospital cardiac arrest. N Engl J Med 11 Jun 2015, doi:10.1056/NEJMoa1405796.
Wykazano, iż rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej przez przyjazdem służb medycznych wiąże się z ponad dwukrotnie lepszymi wskaźnikami 30-dniowego przeżycia pacjentów, którzy przebyli zewnątrzszpitalne nagłe zatrzymanie krążenia. Wyniki tego badania opublikowano na łamach The New England Journal of Medicine.
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa, zgodnie z międzynarodowymi wytycznymi, traktowana jest jako jeden z najważniejszych elementów wczesnego postępowania u osób z zewnątrzszpitalnym nagłym zatrzymaniem krążenia. Jednakże dotychczas brakowało wiarygodnych badań naukowych potwierdzających wpływ wczesnego rozpoczęcia resuscytacji krążeniowo-oddechowej na dłuższe przeżycie tych pacjentów.
Ingela Hasselqvist-Ax i wsp. przeanalizowali 30 381 przypadków pozaszpitalnego nagłego zatrzymania krążenia, które miały miejsce w Szwecji, w latach 1990 – 2011. W analizie uwzględniono podjęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej przez przechodniów przed przyjazdem służb medycznych, czas od utraty przytomności do podjęcia resuscytacji oraz związek między podjęciem resuscytacji a przeżyciem 30-dniowym.
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa przez przyjazdem służb medycznych została podjęta w 15 512 przypadkach (51.1%), natomiast nie została podjęta w 14 869 przypadkach (48.9%). Odsetek pacjentów, którzy przeżyli 30 dni od zatrzymania krążenia wyniósł 10.5% w grupie pacjentów resuscytowanych przed przyjazdem służb medycznych oraz 4.0% w przypadku, gdy czynności resuscytacyjnych nie podjęto przez przyjazdem służb medycznych (p<0.001). Wykazano, iż podjęcie RKO przed przyjazdem ratowniczych służb medycznych wiąże się z istotnym wzrostem odsetka pacjentów przeżywających 30 dni od zatrzymania krążenia (OR 2.15; 95% CI 1.88 - 2.45).
Udowodniono również, iż wczesne rozpoczęcie RKO wiąże się z lepszymi wynikami przeżycia 30-dniowego. W przypadku RKO rozpoczętej w ciągu trzech pierwszych minut od zatrzymania krążenia odsetek pacjentów, którzy przeżyli 30 dni wynosił 15.6%, co stanowiło opozycję do sytuacji, gdy RKO rozpoczęto po ponad 14 minutach od zatrzymania krążenia - 30 dni przeżywało wówczas jedynie 0.9% pacjentów.
Reasumując, udowodniono iż wczesne rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, jeszcze przed przyjazdem służb medycznych, ponad dwukrotnie zwiększa szanse na 30-dniowe przeżycie pacjenta.
Ingela Hasselqvist-Ax i wsp. przeanalizowali 30 381 przypadków pozaszpitalnego nagłego zatrzymania krążenia, które miały miejsce w Szwecji, w latach 1990 – 2011. W analizie uwzględniono podjęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej przez przechodniów przed przyjazdem służb medycznych, czas od utraty przytomności do podjęcia resuscytacji oraz związek między podjęciem resuscytacji a przeżyciem 30-dniowym.
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa przez przyjazdem służb medycznych została podjęta w 15 512 przypadkach (51.1%), natomiast nie została podjęta w 14 869 przypadkach (48.9%). Odsetek pacjentów, którzy przeżyli 30 dni od zatrzymania krążenia wyniósł 10.5% w grupie pacjentów resuscytowanych przed przyjazdem służb medycznych oraz 4.0% w przypadku, gdy czynności resuscytacyjnych nie podjęto przez przyjazdem służb medycznych (p<0.001). Wykazano, iż podjęcie RKO przed przyjazdem ratowniczych służb medycznych wiąże się z istotnym wzrostem odsetka pacjentów przeżywających 30 dni od zatrzymania krążenia (OR 2.15; 95% CI 1.88 - 2.45).
Udowodniono również, iż wczesne rozpoczęcie RKO wiąże się z lepszymi wynikami przeżycia 30-dniowego. W przypadku RKO rozpoczętej w ciągu trzech pierwszych minut od zatrzymania krążenia odsetek pacjentów, którzy przeżyli 30 dni wynosił 15.6%, co stanowiło opozycję do sytuacji, gdy RKO rozpoczęto po ponad 14 minutach od zatrzymania krążenia - 30 dni przeżywało wówczas jedynie 0.9% pacjentów.
Reasumując, udowodniono iż wczesne rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, jeszcze przed przyjazdem służb medycznych, ponad dwukrotnie zwiększa szanse na 30-dniowe przeżycie pacjenta.
