Ryzyko progresji stanu przedcukrzycowego do cukrzycy u seniorów

Niewiele wiadomo na temat progresji stanu przedcukrzycowego do cukrzycy wśród najstarszych pacjentów. Na łamach JAMA Internal Medicine ukazały się wyniki prospektywnego badania obserwacyjnego Atherosclerosis Risk in Communities Study, w którym oceniano naturalną historię zaburzenia glikemii u najstarszych pacjentów.

W sumie grupę badawczą obejmowało 3412 osób w średnim wieku 76 ± 5 lat z czego większość (60%) stanowiły kobiety. Z badania wykluczono osoby z cukrzycą. Uczestników rekrutowano w latach 2011-2013 i kontaktowano się z nimi co pół roku do końca 2017 roku. Mediana czasu obserwacji wyniosła 5 lat. Stan przedcukrzycowy zdefiniowano jako wartość hemoglobiny glikowanej pomiędzy 5,7 do 6,4% lub stężenie glukozy na czczo pomiędzy 100, a 125 mg na decylitr.

Na początku badania co najmniej jedno z kryteriów stanu przedcukrzycowego spełniło 73% badanych. Spośród pacjentów spełniających kryterium hemoglobiny glikowanej, 9% rozwinęło cukrzycę u 13% doszło do regresji do normoglikemii, a 19% zmarło. W grupie ze stanem przedcukrzycowym zdefiniowanym na podstawie wartości glukozy na czczo do progresji do cukrzycy doszło u 8% badanych, u 44% doszło do regresji stanu do normoglikemii, a 16% zmarło. Spośród pacjentów którzy według kryteriów hemoglobiny glikowanej mieli normoglikemię: u 17% doszło do progresji do stanu przedcukrzycowego, a 3% do cukrzycy. Natomiast w grupie z normoglikemią zdefiniowanej na podstawie wartości glukozy na czczo 8% doszło do progresji do stanu przedcukrzycowego, a u 3% do cukrzycy.

Stan przedcukrzycowy często występuje u seniorów i jednak częściej dochodzi do regresji stanu do normoglikemii lub śmierci niż w progresji choroby do cukrzycy.

Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński