123RF
Skuteczność megadawki witaminy D3 w leczeniu COVID-19
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 10.05.2021
Źródło: doi:10.1001/jama.2020.26848
op. Mikołaj Kamiński
Tagi: | witamina D3, COVID-19 |
Już na początku pandemii pojawiły się hipotezy, że witamina D może łagodzić infekcję SASR-CoV-2. Na łamach „JAMA" okazało się randomizowane badanie kliniczne, w którym oceniono, czy zastosowanie jednej megadawki witaminy D3 faktycznie wpływa na przebieg COVID-19 u pacjentów leczonych w szpitalu.
Pacjentów rekrutowano od początku czerwca do końca sierpnia 2020 roku. Po 120 pacjentów było zrandomizowanych do pojedynczej doustnej dawki 200 000 jednostek witaminy D3 lub do placebo. Pierwszorzędowym punktem końcowym była długość hospitalizacji zdefiniowana jako czas pomiędzy randomizacją, a czasem wypisu ze szpitala.
Średnie stężenie 25-hydroksywitaminy D u pacjentów wynosiło 21 ± 9 ng/ml co oznaczało, że średnio pacjenci wykazywali stężenie suboptymalne. Po podaniu jednej megadawki witaminy D3 stężenie 25-hydroksywitaminy D3 wzrosło średnio do 44 ng/ml, jednak różnica w czasie trwania hospitalizacji nie była istotna statystycznie (grupa interwencyjna: 7 [4-10] dni vs. placebo 7 [5-13] dni). Jedynie stwierdzono tendencje, że pacjenci leczeni megadawką witaminy D3 rzadziej wymagali wentylacji mechanicznej (7,6% vs. 14,4%; p=0,09). U jednego z pacjentów po witaminie D3 odnotowano wymioty.
Badanie nie potwierdziło, aby zastosowanie pojedynczej megadawki witaminy D3 skracało czas pobytu w szpitalu pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkim przebiegiem COVID-19. Co jednak ważne, pacjenci wykazywali średnio stężenie suboptymalne. Oznacza to, że w trakcie pandemii wielu pacjentów zagrożonych hospitalizacją z powodu COVID-19 może być narażonych na niedobory witaminy D3.
autor: lek. med. Mikołaj Kamiński
Średnie stężenie 25-hydroksywitaminy D u pacjentów wynosiło 21 ± 9 ng/ml co oznaczało, że średnio pacjenci wykazywali stężenie suboptymalne. Po podaniu jednej megadawki witaminy D3 stężenie 25-hydroksywitaminy D3 wzrosło średnio do 44 ng/ml, jednak różnica w czasie trwania hospitalizacji nie była istotna statystycznie (grupa interwencyjna: 7 [4-10] dni vs. placebo 7 [5-13] dni). Jedynie stwierdzono tendencje, że pacjenci leczeni megadawką witaminy D3 rzadziej wymagali wentylacji mechanicznej (7,6% vs. 14,4%; p=0,09). U jednego z pacjentów po witaminie D3 odnotowano wymioty.
Badanie nie potwierdziło, aby zastosowanie pojedynczej megadawki witaminy D3 skracało czas pobytu w szpitalu pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkim przebiegiem COVID-19. Co jednak ważne, pacjenci wykazywali średnio stężenie suboptymalne. Oznacza to, że w trakcie pandemii wielu pacjentów zagrożonych hospitalizacją z powodu COVID-19 może być narażonych na niedobory witaminy D3.
autor: lek. med. Mikołaj Kamiński