Stan odżywienia a występowanie chorób czynnościowych przewodu pokarmowego
Autor: Andrzej Kordas
Data: 12.04.2015
Źródło: Le Pluart D, sabate JM, Bouchoucha M i wsp. Functional gastrointestinal disorders in 35 447 adults and their association with body mass index. Aliment Pharmacol Ther. 2015 Mar 1. doi: 10.1111/apt.13143. [Epub ahead of print
Na łamach czasopisma Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazały się wyniki badania, w którym autorzy na dużej grupie osób badanych podjęli próbę oceny, czy istnieje zależność między stanem odżywienia mierzonym indeksem masy ciała (ang. body mass index – BMI) a poszczególnymi chorobami czynnościowymi przewodu pokarmowego.
Na łamach czasopisma Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazały się wyniki badania, w którym autorzy na dużej grupie osób badanych podjęli próbę oceny, czy istnieje zależność między stanem odżywienia mierzonym indeksem masy ciała (ang. body mass index – BMI) a poszczególnymi chorobami czynnościowymi przewodu pokarmowego.
Grupę badaną stanowiło 35477 dorosłych uczestników badania kohortowego Nutrinet-Sante. Badani wypełniali kwestionariusze dotyczące danych antropometrycznych, socjodemograficznych oraz dotyczących stylu życia. Diagnozy zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego stawiano, opierając się na Kryteriach Rzymskich III. Analiza dotyczyła takich jednostek chorobowych, jak dyspepsja czynnościowa, zespół jelita drażliwego, zaparcie czynnościowe oraz biegunka czynnościowa.
W grupie badanej u co dziesiątej osoby współistniały co najmniej dwie jednostki chorobowe z grupy czynnościowych zaburzeń przewodu pokarmowego. Na przykład dyspepsja czynnościowa współwystępowała u 23% badanych z zespołem jelita drażliwego i u 15% z zaparciem czynnościowym. Związek statystyczny między BMI a poszczególnymi chorobami był różny zależnie od płci. Okazało się, że u kobiet zarówno niedożywienie, jak i otyłość były powiązane z częstszym występowaniem dyspepsji czynnościowej. Występowanie biegunki czynnościowej było także statystycznie powiązane z wyższym BMI w grupie kobiet. Natomiast u mężczyzn wykazano negatywną zależność między BMI a występowaniem zespołu jelita drażliwego. Pozostałe zależności nie były istotne statystycznie.
Badanie wykazało więc, że choroby czynnościowe przewodu pokarmowego często współwystępują ze sobą, co przemawia za obecnością wspólnych mechanizmów patogenetycznych. Zależność między stanem odżywienia, mierzonym BMI, a występowaniem tych chorób wydaje się być różna w zależności od jednostki chorobowej a także płci chorych.
Grupę badaną stanowiło 35477 dorosłych uczestników badania kohortowego Nutrinet-Sante. Badani wypełniali kwestionariusze dotyczące danych antropometrycznych, socjodemograficznych oraz dotyczących stylu życia. Diagnozy zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego stawiano, opierając się na Kryteriach Rzymskich III. Analiza dotyczyła takich jednostek chorobowych, jak dyspepsja czynnościowa, zespół jelita drażliwego, zaparcie czynnościowe oraz biegunka czynnościowa.
W grupie badanej u co dziesiątej osoby współistniały co najmniej dwie jednostki chorobowe z grupy czynnościowych zaburzeń przewodu pokarmowego. Na przykład dyspepsja czynnościowa współwystępowała u 23% badanych z zespołem jelita drażliwego i u 15% z zaparciem czynnościowym. Związek statystyczny między BMI a poszczególnymi chorobami był różny zależnie od płci. Okazało się, że u kobiet zarówno niedożywienie, jak i otyłość były powiązane z częstszym występowaniem dyspepsji czynnościowej. Występowanie biegunki czynnościowej było także statystycznie powiązane z wyższym BMI w grupie kobiet. Natomiast u mężczyzn wykazano negatywną zależność między BMI a występowaniem zespołu jelita drażliwego. Pozostałe zależności nie były istotne statystycznie.
Badanie wykazało więc, że choroby czynnościowe przewodu pokarmowego często współwystępują ze sobą, co przemawia za obecnością wspólnych mechanizmów patogenetycznych. Zależność między stanem odżywienia, mierzonym BMI, a występowaniem tych chorób wydaje się być różna w zależności od jednostki chorobowej a także płci chorych.
