Stanowisko interdyscyplinarnego zespołu ekspertów dotyczące leczenia pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i współistniejącymi zaburzeniami funkcji poznawczych
Autor: Marta Koblańska
Data: 15.01.2018
Źródło: Artur Mamcarz, Agnieszka Mastalerz-Migas, Dagmara Mirowska-Guzel, Agnieszka Piechal, Agata Szulc, Andrzej Tykarski, Krystyna Widecka
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Jednym z podstawowych, modyfikowalnych czynników ryzyka otępienia naczyniopochodnego jest nadciśnienie tętnicze, które wywołuje zmiany w mikrokrążeniu mózgowym i przyczynia się do rozwoju zaburzeń funkcji poznawczych i otępienia.
Starzenie się ludności, wyrażające się we wzroście odsetka ludzi w wieku podeszłym w społeczeństwie, koncentruje uwagę naukowców, m.in. specjalistów medycyny. Na przestrzeni ostatnich stuleci w krajach rozwiniętych spodziewana długość życia wzrosła kilkukrotnie. Prognozy demograficzne przewidują jej dalszy wzrost. W Polsce proces ten postępuje bardzo szybko i według prognoz liczba osób w wieku emerytalnym (powyżej 65. roku życia) do 2035 r. zwiększy się 1,5–2 razy. Jest to skutek wydłużania się ludzkiego życia w wyniku postępu cywilizacyjnego i poprawy jakości życia.
Wzrost średniej długości życia to niewątpliwy sukces medycyny, który jednak niesie ze sobą zwiększenie liczby chorób dawniej występujących o wiele rzadziej, m.in. zespołów otępiennych. Liczbę chorych cierpiących z tego powodu na świecie ocenia się na ok. 30 mln. Przewiduje się, że wzrośnie ona do 60 mln w 2030 r. i aż do 114 mln w 2050 r. [1]. Jednym z podstawowych, modyfikowalnych czynników ryzyka otępienia naczyniopochodnego jest nadciśnienie tętnicze, które wywołuje zmiany w mikrokrążeniu mózgowym i przyczynia się do rozwoju zaburzeń funkcji poznawczych i otępienia. Odpowiednia, skuteczna farmakoterapia, zgodna z wytycznymi PTNT z 2015 r., zapewnia pacjentom właściwą i długotrwałą kardio- i neuroprotekcję.
Wykazane w badaniach przedklinicznych właściwości neuroprotekcyjne i przeciwzapalne winpocetyny przyczyniły się do jej wykorzystania w niektórych chorobach o podłożu neurodegeneracyjnym.
Znana od wielu lat winpocetyna jest stosowana zarówno przez lekarzy rodzinnych, jak i neurologów. Istnieją badania potwierdzające, że wpływa ona ochronnie na komórki nerwowe, zapobiegając ich uszkodzeniu. Niniejsze opracowanie to spojrzenie interdyscyplinarne lekarzy różnych specjalizacji – kardiologa, hipertensjologa, neurologa, psychiatry, farmakologa i lekarza rodzinnego – na możliwości jej stosowania. Oddajemy w Państwa ręce dokument, który – mamy nadzieję – przyczyni się do pogłębienia wiedzy, którą będzie można wykorzystać w codziennej praktyce lekarskiej.
Więcej
Zespół autorów, praktyków z wieloletnim doświadczeniem, przygotował to stanowisko, aby przypomnieć Czytelnikowi, w jakich grupach pacjentów można ją zastosować. Została ona opracowana prawie pół wieku temu i nadal bywa wykorzystywana w codziennej praktyce.
Wzrost średniej długości życia to niewątpliwy sukces medycyny, który jednak niesie ze sobą zwiększenie liczby chorób dawniej występujących o wiele rzadziej, m.in. zespołów otępiennych. Liczbę chorych cierpiących z tego powodu na świecie ocenia się na ok. 30 mln. Przewiduje się, że wzrośnie ona do 60 mln w 2030 r. i aż do 114 mln w 2050 r. [1]. Jednym z podstawowych, modyfikowalnych czynników ryzyka otępienia naczyniopochodnego jest nadciśnienie tętnicze, które wywołuje zmiany w mikrokrążeniu mózgowym i przyczynia się do rozwoju zaburzeń funkcji poznawczych i otępienia. Odpowiednia, skuteczna farmakoterapia, zgodna z wytycznymi PTNT z 2015 r., zapewnia pacjentom właściwą i długotrwałą kardio- i neuroprotekcję.
Wykazane w badaniach przedklinicznych właściwości neuroprotekcyjne i przeciwzapalne winpocetyny przyczyniły się do jej wykorzystania w niektórych chorobach o podłożu neurodegeneracyjnym.
Znana od wielu lat winpocetyna jest stosowana zarówno przez lekarzy rodzinnych, jak i neurologów. Istnieją badania potwierdzające, że wpływa ona ochronnie na komórki nerwowe, zapobiegając ich uszkodzeniu. Niniejsze opracowanie to spojrzenie interdyscyplinarne lekarzy różnych specjalizacji – kardiologa, hipertensjologa, neurologa, psychiatry, farmakologa i lekarza rodzinnego – na możliwości jej stosowania. Oddajemy w Państwa ręce dokument, który – mamy nadzieję – przyczyni się do pogłębienia wiedzy, którą będzie można wykorzystać w codziennej praktyce lekarskiej.
Więcej
Zespół autorów, praktyków z wieloletnim doświadczeniem, przygotował to stanowisko, aby przypomnieć Czytelnikowi, w jakich grupach pacjentów można ją zastosować. Została ona opracowana prawie pół wieku temu i nadal bywa wykorzystywana w codziennej praktyce.
