Temperament jako czynnik ryzyka otyłości wśród Polaków
Autor: Andrzej Kordas
Data: 20.05.2015
Źródło: Eat at Weight Disord. 2015 Jun;20(2):233-9. doi: 10.1007/s40519-014-0151-2. Temperament as a risk factor for obesity and affective disorders in obese patients in a Polish sample. Oniszczenko W1, Dragan W, Chmura A, Lisik W.
Wyniki badań wskazują, że niektóre cechy temperamentu mogą zwiększać ryzyko rozwoju otyłości.
Na stronach Eat and Weight Disorders przedstawiono wyniki badania, w którym analizowano wpływ temperamentu (wg regulacyjnej teorii temperamentu Strelaua) na rozwój otyłości. Wyniki są dla nas tym bardziej ciekawe, że przeprowadzali je naukowcy z Uniwersytetu Warszawskiego.
W pracy wykorzystano dane dotyczące 163 otyłych osób z BMI>35. W grupie tej znajdowało się 59 mężczyzn oraz 104 kobiety. Grupa kontrolna liczyła natomiast 89 mężczyzn i 113 kobiet - osoby te nie były otyłe. Temperament był oceniany na podstawie kwestionariusza „Formalna Charakterystyka Zachowania — Kwestionariusz Temperamentu (FCZ — KT). Analiza zebranych danych wykazała, że osoby z grupy z otyłością osiągały niższe wyniki przy ocenie żwawości, wytrzymałości oraz aktywności. Ich wyniki były jednak wyższe przy ocenie perseweratywności (tendencja do kontynuacji działań, po ustaniu bodźca). Dodatkowo, wykazano że w porównaniu do otyłych mężczyzn, kobiety cechowały się wyższym poziomem tej cechy oraz emocjonalnej reaktywności; z drugiej zaś strony wykazywały mniej aktywności.
Wyniki tego badania wskazują, że niższy poziom żwawości, wytrzymałości oraz aktywności może stanowić czynnik ryzyka rozwoju otyłosci. Niskie wartości tych cech oraz wysoki poziom perseweratywności mogą także przyczynić się do rozwoju zaburzeń afektywnych. To wszystko zaś sugeruje że otyłe kobiety mogą być bardziej narażone na zaburzenia tego typu niż mężczyźni.
W pracy wykorzystano dane dotyczące 163 otyłych osób z BMI>35. W grupie tej znajdowało się 59 mężczyzn oraz 104 kobiety. Grupa kontrolna liczyła natomiast 89 mężczyzn i 113 kobiet - osoby te nie były otyłe. Temperament był oceniany na podstawie kwestionariusza „Formalna Charakterystyka Zachowania — Kwestionariusz Temperamentu (FCZ — KT). Analiza zebranych danych wykazała, że osoby z grupy z otyłością osiągały niższe wyniki przy ocenie żwawości, wytrzymałości oraz aktywności. Ich wyniki były jednak wyższe przy ocenie perseweratywności (tendencja do kontynuacji działań, po ustaniu bodźca). Dodatkowo, wykazano że w porównaniu do otyłych mężczyzn, kobiety cechowały się wyższym poziomem tej cechy oraz emocjonalnej reaktywności; z drugiej zaś strony wykazywały mniej aktywności.
Wyniki tego badania wskazują, że niższy poziom żwawości, wytrzymałości oraz aktywności może stanowić czynnik ryzyka rozwoju otyłosci. Niskie wartości tych cech oraz wysoki poziom perseweratywności mogą także przyczynić się do rozwoju zaburzeń afektywnych. To wszystko zaś sugeruje że otyłe kobiety mogą być bardziej narażone na zaburzenia tego typu niż mężczyźni.
