Ultrasonografia pomaga we wczesnej diagnostyce ŁZS
Autor: Damian Matusiak
Data: 29.02.2024
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Rosnące możliwości techniczne sprawiają, że znane od wielu lat narzędzia diagnostyczne wciąż są atrakcyjne, co więcej - wykazują rosnący potencjał. Najlepiej widać to na przykładzie ultrasonografii, której skuteczność udowodniono także dla wczesnego wykrywania progresji do łuszczycowego zapalenia stawów.
Łuszczycowe zapalenie stawów jest najczęstszą chorobą współistniejącą z pacjentów ze skórą dotkniętą łuszczycą. We wczesnej postaci ŁZS najczęściej występują niespecyficzne i subtelne objawy kliniczne, “rozmyte”, niekiedy niewiązane przez pacjenta i lekarza z chorobą podstawową, co powoduje opóźnienie rozpoznania progresji i w konsekwencji wiele niekorzystnych następstw. Jak przekonuje zespół naukowców z Sichuan University obecność jakichkolwiek, choćby subtelnych objawów stawowych powinna skłaniać do przyłożenia głowicy, co w istotny sposób przyspiesza rozpoznanie ŁZS.
W ciągu niespełna 3 lat w oddziale dermatologicznym West China Hospital przebadano ultrasonograficznie 1256 osób (767 powyżej 45. roku życia i 489 młodszych) z podejrzeniem ŁZS; chorych przydzielono w nietypowym stosunku 7:3 do grupy, na której tworzono techniczny algorytm badania (dobór odpowiednich ustawień aparatu) oraz do grupy, na której wytestowano opracowany model, a do opisu jego użyteczności wybrano ROC (receiver operating characteristic), czyli nic innego jak statystyczny opis wydajności operatora (wypadkowa badań dodatnich i fałszywie dodatnich; im bliżej 1, tym wskaźnik “lepszy”). Ostatecznie wybrano odpowiednio 11 i 16 niezależnych zmiennych ultradźwiękowych do skonstruowania modelu dla osób poniżej 45. i powyżej 45. roku życia; dla obu algorytmów badania uzyskano ROC na poziomie 0,83 proc.
Jak widać powyżej wdrożenie ultrasonografii na tym etapie choroby mogłoby usprawnić proces diagnostyczny ŁZS u pacjentów z łuszczycą, prowadząc do przyspieszenia oceny przy jednoczesnym zachowaniu dokładności diagnostycznej. Warto dodać, że kolejną ogromną zaletą takiego postępowania jest ogromna dostępność USG praktycznie dla każdego lekarza, niewielka cena oraz możliwość wielokrotnej reoceny; jedynym ograniczeniem (choć na pewnym etapie niewątpliwie zaletą) jest sam operator - liczą się przede wszystkim jego wiedza i umiejętności.
W ciągu niespełna 3 lat w oddziale dermatologicznym West China Hospital przebadano ultrasonograficznie 1256 osób (767 powyżej 45. roku życia i 489 młodszych) z podejrzeniem ŁZS; chorych przydzielono w nietypowym stosunku 7:3 do grupy, na której tworzono techniczny algorytm badania (dobór odpowiednich ustawień aparatu) oraz do grupy, na której wytestowano opracowany model, a do opisu jego użyteczności wybrano ROC (receiver operating characteristic), czyli nic innego jak statystyczny opis wydajności operatora (wypadkowa badań dodatnich i fałszywie dodatnich; im bliżej 1, tym wskaźnik “lepszy”). Ostatecznie wybrano odpowiednio 11 i 16 niezależnych zmiennych ultradźwiękowych do skonstruowania modelu dla osób poniżej 45. i powyżej 45. roku życia; dla obu algorytmów badania uzyskano ROC na poziomie 0,83 proc.
Jak widać powyżej wdrożenie ultrasonografii na tym etapie choroby mogłoby usprawnić proces diagnostyczny ŁZS u pacjentów z łuszczycą, prowadząc do przyspieszenia oceny przy jednoczesnym zachowaniu dokładności diagnostycznej. Warto dodać, że kolejną ogromną zaletą takiego postępowania jest ogromna dostępność USG praktycznie dla każdego lekarza, niewielka cena oraz możliwość wielokrotnej reoceny; jedynym ograniczeniem (choć na pewnym etapie niewątpliwie zaletą) jest sam operator - liczą się przede wszystkim jego wiedza i umiejętności.
