Używanie kannabinoidów w wieku podeszłym i ich wykorzystanie w leczeniu choroby Alzheimera

Kannabinoidy mogą wpływać na procesy leżące u podstaw patofizjologii choroby Alzheimera. Niejednoznaczne obecnie wyniki badań nie przekreślają potencjalnej przydatności kannabinoidów w łagodzeniu niektórych objawów towarzyszących chorobom neurodegeneracyjnym.

Choroba Alzheimera jest zaburzeniem neurodegeneracyjnym, które cechuje agregacja β-amyloidu, hiperfosforylacja białka tau, jak również neurotoksyczność i stres oksydacyjny. Będąc najczęstszą formą zespołów otępiennych, dotyka coraz większej liczby osób, co jest związane ze starzeniem się populacji. Z danych epidemiologicznych wynika, że w 2050 r. liczba osób z rozpoznaniem choroby Alzheimera przekroczy 100 mln. Choroba zazwyczaj zaczyna się od łagodnych deficytów pamięci krótkotrwałej, komunikacji, uczenia się i orientacji przestrzennej. W umiarkowanym stadium deficyty te mają coraz większy wpływ na czynności życia codziennego, w tym na kontrolę emocjonalną. W późnych stadiach dochodzi do całościowego zakłócenia zdolności poznawczych, co w konsekwencji prowadzi do konieczności zapewnienia pacjentowi całodobowej opieki. Obecnie dostępne terapie nie odwracają postępu choroby, co skłania do poszukiwań skuteczniejszych metod leczenia, w tym z wykorzystaniem medycznych kannabinoidów. Oprócz negatywnych konsekwencji rekreacyjnego używania konopi wynikających m.in. z ich właściwości uzależniających oraz skutków długoterminowego stosowania, istnieją podstawy do kontunuowania badań nad potencjałem terapeutycznym marihuany. Prowadzone badania dotyczą m.in. stosowania zawartych w konopiach kannabinoidów (THC i CBD) w leczeniu symptomów związanych z chorobą Alzheimera. Wskazuje się, że mogą one wpływać na procesy leżące u podstaw patofizjologii tego schorzenia. Niejednoznaczne obecnie wyniki badań nie przekreślają potencjalnej przydatności kannabinoidów w łagodzeniu niektórych objawów towarzyszących chorobom neurodegeneracyjnym.

Pełna treść artykułu tutaj: