Wczesne podanie siarczanu magnezu nieskuteczne w niedokrwiennym udarze mózgu

Badania podstawowe wykazywały neuroprotekcyjne działanie magnezu w sytuacjach symulujących niedokrwienie ośrodkowego układu nerwowego.

Stwierdzono również, że mniejsze stężenie magnezu we krwi było związane z większym ryzykiem udaru niedokrwiennego mózgu u kobiet [1]. W lutym 2015 r. przedstawiono wyniki badania klinicznego trzeciej fazy (FAST-MAG) dożylnego siarczanu magnezu w ostrym niedokrwiennym udarze mózgu. W ramach eksperymentu do grupy badanej randomizowano 857 osób, a do grupy kontrolnej 843. Interwencją było dożylne podanie siarczanu magnezu w ciągu 2 godzin od wystąpienia objawów udaru mózgu. Średni wiek uczestników wyniósł 69 lat. Średnia ocena w skali ciężkości udaru Los Angeles (Los Angeles Motor Scale, 0-10) wyniosła 3,7. Ostatecznym rozpoznaniem u 73% chorych był niedokrwienny udar mózgu, u 23% krwawienie wewnątrzczaszkowe, a u pozostałych osób inne stany. Średni czas od wystąpienia objawów do podania siarczanu magnezu bądź placebo wyniósł 45 minut.

Po upływie 90 dni od udaru między grupami badaną i kontrolną nie stwierdzono różnic w wynikach leczenia ocenianych zmodyfikowaną skalą Rankina (p = 1,00) ani w śmiertelności (p = 0,95). Autorzy stwierdzili, że choć podanie siarczanu magnezu w badanej grupie było bezpieczne, nie przyniosło ono korzyści terapeutycznych. Istotnym osiągnięciem omawianego badania było wczesne podanie badanej substancji osób z podejrzeniem udaru mózgu. Wykorzystanie skutecznego w tym przypadku modelu organizacji eksperymentu klinicznego pozwoli na poprawę przyszłych badań.


[1] Akarolo-Anthony SN, Jiménez MC, Chiuve SE, i wsp. Plasma magnesium and risk of ischemic stroke among women. Stroke. 2014 Oct;45(10):2881-6