Wpływ stosowania metforminy na śmiertelność wśród pacjentów z zaawansowaną PChN
Autor: Andrzej Kordas
Data: 24.06.2015
Źródło: Metformin use and mortality in patients with advanced chronic kidney disease: national, retrospective, observational, cohort study; Hung, Szu-Chun et al.; The Lancet Diabetes & Endocrinology
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Metformina jest lekiem z wyboru w przypadku rozpoznania cukrzycy typu 2. Jednakże lek ten jest przeciwwskazany u pacjentów z poważną dysfunkcją nerek z powodu podwyższonego ryzyka rozwoju kwasicy mleczanowej.
Dotychczas przeprowadzone badania dopuszczają stosowanie metforminy w przypadku łagodnej lub umiarkowanej przewlekłej choroby nerek, nie przeprowadzono natomiast badań oceniających ryzyko stosowania metforminy u pacjentów z zaawansowaną przewlekłą chorobą nerek.
Szu-Chun Hung i wsp. postanowili więc określić na ile bezpieczne jest stosowanie metforminy u pacjentów z cukrzycą typu 2 oraz współistniejącą zaawansowaną przewlekłą chorobą nerek. Wyniki badania opublikowano na łamach The Lancet Diabetes & Endocrinology.
Retrospektywnie przeanalizowano dane 12 350 pacjentów chorujących na cukrzycę typu 2 oraz przewlekłą chorobę nerek,u których stężenie kreatyniny wynosiło powyżej 530 μmol/L, czyli 6.0 mg/dl (co odpowiadało 5 stopniowi zaawansowania przewlekłej choroby nerek). Spośród pacjentów spełniających powyższe kryteria 1005 stosowało metforminę, natomiast 11 345 nie stosowało tego leku. Każdemu pacjentowi z grupy badanej (pacjenci stosujący metforminę) przyporządkowano trzech pacjentów z grupy kontrolnej. Ostatecznie zestawiono 813 pacjentów zażywających metforminę oraz 2439 pacjentów, którzy metforminy nie stosowali.
Mediana czasu obserwacji wyniosła 2.1 lat. W grupie badanej w tym czasie zmarły 434 osoby (53%), co stanowiło wyższy odsetek w porównaniu z grupą kontrolną (n=1012; 41%). Przeprowadzona analiza wykazała, iż stosowanie metforminy było niezależnym czynnikiem zwiększającym ryzyko zgonu pacjentów (aHR: 1.35, 95% CI 1.20–1.51; p<0.0001). Udowodniono ponadto, iż ryzyko zgonu wzrastało wraz ze wzrostem stosowanej dawki metforminy. Ponadto wykazano, iż stosowanie metforminy wiązało się z większym ryzykiem rozwoju kwasicy mleczanowej, aczkolwiek różnica ta w porównaniu z grupą pacjentów, którzy nie stosowali metforminy nie była istotna statystycznie (1.6 vs 1.3 przypadków na 100 osobo-lat; aHR 1.30, 95% CI 0.88–1.93; p=0.19).
Reasumując, udowodniono iż stosowanie metforminy u pacjentów chorujących na cukrzycę typu 2 ze stężeniami kreatyniny wynoszącymi powyżej 530 μmol/L wiąże się ze znamiennie wyższym ryzykiem zgonu.
Szu-Chun Hung i wsp. postanowili więc określić na ile bezpieczne jest stosowanie metforminy u pacjentów z cukrzycą typu 2 oraz współistniejącą zaawansowaną przewlekłą chorobą nerek. Wyniki badania opublikowano na łamach The Lancet Diabetes & Endocrinology.
Retrospektywnie przeanalizowano dane 12 350 pacjentów chorujących na cukrzycę typu 2 oraz przewlekłą chorobę nerek,u których stężenie kreatyniny wynosiło powyżej 530 μmol/L, czyli 6.0 mg/dl (co odpowiadało 5 stopniowi zaawansowania przewlekłej choroby nerek). Spośród pacjentów spełniających powyższe kryteria 1005 stosowało metforminę, natomiast 11 345 nie stosowało tego leku. Każdemu pacjentowi z grupy badanej (pacjenci stosujący metforminę) przyporządkowano trzech pacjentów z grupy kontrolnej. Ostatecznie zestawiono 813 pacjentów zażywających metforminę oraz 2439 pacjentów, którzy metforminy nie stosowali.
Mediana czasu obserwacji wyniosła 2.1 lat. W grupie badanej w tym czasie zmarły 434 osoby (53%), co stanowiło wyższy odsetek w porównaniu z grupą kontrolną (n=1012; 41%). Przeprowadzona analiza wykazała, iż stosowanie metforminy było niezależnym czynnikiem zwiększającym ryzyko zgonu pacjentów (aHR: 1.35, 95% CI 1.20–1.51; p<0.0001). Udowodniono ponadto, iż ryzyko zgonu wzrastało wraz ze wzrostem stosowanej dawki metforminy. Ponadto wykazano, iż stosowanie metforminy wiązało się z większym ryzykiem rozwoju kwasicy mleczanowej, aczkolwiek różnica ta w porównaniu z grupą pacjentów, którzy nie stosowali metforminy nie była istotna statystycznie (1.6 vs 1.3 przypadków na 100 osobo-lat; aHR 1.30, 95% CI 0.88–1.93; p=0.19).
Reasumując, udowodniono iż stosowanie metforminy u pacjentów chorujących na cukrzycę typu 2 ze stężeniami kreatyniny wynoszącymi powyżej 530 μmol/L wiąże się ze znamiennie wyższym ryzykiem zgonu.
