Zaburzenia funkcji tarczycy a ryzyko cukrzycy typu 2

Z metaanalizy wynika, że wyższe stężenia tyreotropiny są związane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju cukrzycy typu 2 w przyszłości, podobnie jak zmniejszone stężenia trójjodotyroniny oraz endogennej tyroksyny. Nie zaobserwowano związku pomiędzy zaburzeniami funkcji tarczycy a ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz zwiększonej śmiertelności.

Zaburzenia funkcji tarczycy poprzez wpływ na metabolizm glukozy mogą sprzyjać rozwojowi insulinooporności. Na łamach „BMC Medicine” ukazał się przegląd systematyczny prospektywnych badań obserwacyjnych z metaanalizą, dotyczący związku pomiędzy zaburzeniami tarczycy a ryzykiem cukrzycy typu 2.

Badacze zidentyfikowali łącznie 12 badań, które włączono do metaanalizy. Ogółem, wyższe stężenia tyreotropiny (TSH) były związane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju cukrzycy typu 2 w przyszłości (RR = 1,17; 95% CI: 1,01–1,36). Podobnie zmniejszone stężenia trójjodotyroniny (RR = 1,40; 95% CI: 1,09–1,80) oraz endogennej tyroksyny (RR = 1,33; 95% CI: 1,04–1,71) łączyły się ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy typu 2. Związek pomiędzy stężeniem TSH a ryzykiem cukrzycy typu drugiego wykazywał zależność J-kształtną – im wyższe było stężenie TSH, tym bardziej geometrycznie rosło ryzyko cukrzycy typu 2. Nie zaobserwowano związku pomiędzy zaburzeniami funkcji tarczycy a ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz zwiększonej śmiertelności.

Zaburzenia funkcji tarczycy umiarkowanie zwiększają ryzyko cukrzycy typu 2.

Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński

CI – Confidence Interval (przedział ufności), RR – Relative Risk (ryzyko względne)