Funkcjonowanie nastolatków podczas kwarantanny – rola wsparcia w przezwyciężaniu problemu izolacji społecznej

Nastolatki bardziej niż jakakolwiek inna grupa wiekowa potrzebują interakcji społecznych i komunikacji twarzą w twarz. W związku z izolacją spowodowaną COVID-19 te potrzeby nie są zaspokojone, co prowadzi do problemów psychicznych. W artykule opisano formy pomocy, które mogą zaoferować młodym ludziom rodzice, nauczyciele, rówieśnicy i psycholodzy.

Autorzy artykułu opublikowanego w czasopiśmie „Advances in Psychiatry and Neurology/Postępy Psychiatrii i Neurologii” poddali analizie powszechnie prezentowane koncepcje na temat roli, jaką odgrywa nieprofesjonalne i profesjonalne wsparcie oferowane nastolatkom w czasie pandemii COVID-19. Przedstawili opis działań, które mogą być oferowane adolescentom przez rodziców, nauczycieli, rezylientnych rówieśników i psychologów. Zagadnienie to zostało omówione w świetle danych na temat okresu dorastania, z uwzględnieniem podstawowych biologicznych, środowiskowych i społecznych problemów obserwowanych w funkcjonowaniu nastolatków podczas pandemii.

Pandemia COVID-19 poważnie zmodyfikowała funkcjonowanie społeczne nastolatków i zmieniła ich codzienne życie. Młodzi ludzie zostali nagle wycofani ze szkół i aktywności na zewnątrz. W rezultacie musieli zmierzyć się z ogromną niepewnością i zmianami, które doprowadziły do spadku poziomu jakości życia i wzrostu natężenia problemów psychologicznych. Do negatywnych skutków ograniczeń społecznych należą: uczucie niepewności, znudzenie, wyczerpanie, niepokój, zaburzenia emocjonalne, smutek, depresja, nerwowość i gniew. W literaturze opisywane są też pogorszenie wyników w szkole, drażliwość, bezsenność i problemy poznawcze (zwłaszcza w obszarze uwagi i pamięci). W tym samym czasie część nastolatków deklaruje tak samo wysoki poziom jakości życia jak przed pandemią albo wręcz ocenia jakość swojego życia wyżej niż przed okresem społecznej izolacji. Nastolatki bardziej niż jakakolwiek inna grupa wiekowa potrzebują interakcji społecznych z rówieśnikami, czasu spędzonego na zewnątrz i komunikacji twarzą w twarz. Niespełnienie tych potrzeb i towarzyszący temu stres prowadzą do pojawienia się problemów psychicznych, w tym depresji, lęku i zmian w codziennej aktywności. Nastolatki wkładają wiele wysiłku w poradzenie sobie z tą sytuacją, ale z uwagi na jej utrzymywanie się narastają trudności w ich funkcjonowaniu.

Jak wynika z większości badań, izolacja społeczna wywołana pandemią COVID-19 ma destrukcyjny wpływ na młodzież, zwłaszcza że jest to okres rozwoju wrażliwości społecznej. Ponieważ konsekwencje izolacji dla nastolatków są poważne i długotrwałe, niezbędne jest zapewnienie im pomocy. Rodzice i opiekunowie powinni udzielać młodzieży jasnych i wyczerpujących informacji na temat COVID-19. Mogą zachęcać dzieci do pozostawania w kontakcie z przyjaciółmi. Nauczyciele i rówieśnicy również są w stanie pomóc młodym ludziom poradzić sobie z psychospołecznymi skutkami pandemii. Mogą zachęcać ich do planowania własnej aktywności, brania odpowiedzialności za swoje działania, angażowania się w pomaganie innym itp. Psychoterapeuci mogą pomóc młodzieży w zdobyciu wiedzy i zrozumieniu różnic między aktywnym i biernym korzystaniem z mediów społecznościowych, wypracowaniu nowych zachowań w ramach ograniczenia otoczenia domowego, które są również pomocne w utrzymaniu dobrego samopoczucia. Istotne jest podjęcie dyskusji i zaalarmowanie systemu opieki zdrowotnej w zakresie potrzeb psychicznych nastolatków w czasie pandemii.

Pełna treść artykułu: Angelika Kleszczewska-Albińska. The functioning of adolescents during quarantine – the role of non-professional and professional support in overcoming the problem of social isolation. Adv Psychiatry Neurol 2021; 30(2): 122-129.