Chemioterapia z atezolizumabem i bewacyzumabem w 1. linii leczenia NDRP
Autor: Marta Koblańska
Data: 21.01.2019
Źródło: www.fda.gov/KS
Amerykańska Agencja Żywności i Leków (ang. Food and Drug Administration, FDA) zarejestrowała atezolizumab w skojarzeniu z bewacyzumabem oraz chemioterapią (karboplatyna + paklitaksel) do leczenia 1. linii chorych na przerzutowego niepłaskonabłonkowego nie drobnokomórkowego raka płuca bez obecności mutacji w genie EGFR czy rearanżacji w genie ALK. Rejestrację oparto na wynikach badania klinicznego IMpower150.
Do otwartego randomizowanego badania klinicznego IMpower150 włączono 1202 chorych, spośród których u 87% (1045) nie wykryto rearanżacji w genie ALK ani mutacji w genie EGFR. Chorych w sposób losowy przydzielono do ramienia otrzymującego atezolizumab, bewacyzumab, karboplatynę i paklitaksel lub do ramienia otrzymującego atezolizumab, karboplatynę i paklitaksel bądź do ramienia kontrolnego otrzymującego karboplatynę i paklitaksel w skojarzeniu z bewacyzumabem. Chorzy otrzymywali 4-6 cykli chemioterapii, a następnie w zależności od ramienia kontynuowali bewacyzumab i/lub atezolizumab do progresji choroby bądź nieakceptowalnej toksyczności. Pierwszorzędowymi punktami końcowymi badania był czas przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) oraz czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS).
U chorych bez zaburzeń molekularnych mediana OS w ramieniu z bewacyzumabem i atezolizumabem wyniosła 19,2 miesiaca, natomiast w ramieniu kontrolnym (karboplatyna, paklitaksel, bewacyzumab) 14,7 miesiaca (HR 0,78; 95% CI 0,64-0,96; p=0,016).
Mediana PFS wyniosła natomiast odpowiednio 8,5 miesiąca oraz 7 miesięcy (HR 0,71; 95% CI 0,59-0,85; p=0,0002), a odsetek odpowiedzi na leczenie (ang. overall response rate, ORR) odpowiednio 55% i 42%. Nie wykazano istotnych statystycznie różnic w zakresie OS i PFS pomiędzy ramieniem kontrolnym a ramieniem otrzymującym atezolizumab w skojarzeniu z chemioterapią.
Najczęstsze działania niepożądane obserwowane w ramieniu otrzymującym czterolekowy schemat (≥ 20% chorych) obejmowały zmęczenie, wyłysienie, nudności, biegunki, zaparcia, zmniejszenie apetytu, bóle stawowe, nadciśnienie tętnicze oraz neuropatię. Leczenie atezolizumabem zakończono z powodu działań niepożądanych u 15% chorych, a najczęstszą przyczyna zakończenia leczenia było niezakaźne zapalenie płuc (1,8%).
U 36% chorych otrzymujących czterolekowy schemat stwierdzono obecność przeciwciał przeciwko atezolizumabowi (ang. anti-drug antibodies, ADA), które powstały pod wpływem leczenia. U chorych tych nie stwierdzono wpływu obecności przeciwciał na skuteczność leczenia w zakresie OS (HR 0,69 i 0,64 odpowiednio u chorych ADA-pozytywnych i ADA-negatywnych), podobnie ich obecność nie zwiększała ani nasilenia ani częstości występowania działań niepożądanych.
Rekomendowana dawka atezolizumabu wynosi 1200 mg w trwającym 60 min wlewie dożylnym co trzy tygodnie.
U chorych bez zaburzeń molekularnych mediana OS w ramieniu z bewacyzumabem i atezolizumabem wyniosła 19,2 miesiaca, natomiast w ramieniu kontrolnym (karboplatyna, paklitaksel, bewacyzumab) 14,7 miesiaca (HR 0,78; 95% CI 0,64-0,96; p=0,016).
Mediana PFS wyniosła natomiast odpowiednio 8,5 miesiąca oraz 7 miesięcy (HR 0,71; 95% CI 0,59-0,85; p=0,0002), a odsetek odpowiedzi na leczenie (ang. overall response rate, ORR) odpowiednio 55% i 42%. Nie wykazano istotnych statystycznie różnic w zakresie OS i PFS pomiędzy ramieniem kontrolnym a ramieniem otrzymującym atezolizumab w skojarzeniu z chemioterapią.
Najczęstsze działania niepożądane obserwowane w ramieniu otrzymującym czterolekowy schemat (≥ 20% chorych) obejmowały zmęczenie, wyłysienie, nudności, biegunki, zaparcia, zmniejszenie apetytu, bóle stawowe, nadciśnienie tętnicze oraz neuropatię. Leczenie atezolizumabem zakończono z powodu działań niepożądanych u 15% chorych, a najczęstszą przyczyna zakończenia leczenia było niezakaźne zapalenie płuc (1,8%).
U 36% chorych otrzymujących czterolekowy schemat stwierdzono obecność przeciwciał przeciwko atezolizumabowi (ang. anti-drug antibodies, ADA), które powstały pod wpływem leczenia. U chorych tych nie stwierdzono wpływu obecności przeciwciał na skuteczność leczenia w zakresie OS (HR 0,69 i 0,64 odpowiednio u chorych ADA-pozytywnych i ADA-negatywnych), podobnie ich obecność nie zwiększała ani nasilenia ani częstości występowania działań niepożądanych.
Rekomendowana dawka atezolizumabu wynosi 1200 mg w trwającym 60 min wlewie dożylnym co trzy tygodnie.
Patronat naukowy portalu: