Czy dodawać GKS wziewny do LAMA i LABA u pacjentów z POChP? Dane z praktyki klinicznej

Stosowanie długodziałających leków rozszerzających oskrzela (LAMA+LABA) jest rekomendowane przez GOLD dla pacjentów z dużym nasileniem objawów i częstymi zaostrzeniami; u tych z wysoką eozynofilią (powyżej 300 na mikrolitr) można dodatkowo dołączyć wziewny glikokortykosteroid. W badaniach randomizowanych i obserwacyjnych uzyskiwano nieco zróżnicowane wyniki co do skuteczności stosowania terapii potrójnej w porównaniu do wyłącznie LAMA+LABA, dlatego badacze z McGill University sprawdzili, która z metod lepiej sprawdziła się w praktyce klinicznej. Wynikami badania podzielili się na łamach The Chest.

Naukowcy przeprowadzili analizy danych 8853 pacjentów (w wieku co najmniej 55 lat), którzy w latach 2002-2015 chorowali na POChP; uzyskano je z brytyjskiego rejestru Clinical Practice Research Datalink. Okazało się, że pacjenci rozpoczynający terapię od LAMA+LABA+GKS, w porównaniu do tych z LAMA+LABA, charakteryzują się nieco niższym (HR 0,97), jednak nieistotnym statystycznie ryzykiem wystąpienia zaostrzenia choroby. U pacjentów z odsetkiem eozynofili we krwi >6% zależność uległa znacznej zmianie, bowiem w tej grupie pacjentów ryzyko okazało się już o 34% niższe. Podobna, lecz nieco słabiej wyrażona zależność (HR 0,83) dotyczyła chorych z co najmniej dwoma wcześniejszymi zaostrzeniami. Jednak w pozostałych podgrupach chorych, którzy nie odnoszą powyższych korzyści ze stosowania LAMA+LABA+GKS, terapia potrójna wiąże się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia ciężkiego zapalenia płuc wymagającego hospitalizacji.

Rezultaty pochodzące z praktyki klinicznej potwierdzają najnowsze rekomendacje GOLD co do sytuacji, w których należy rozszerzać terapię o GKS wziewny. Oprócz cennej informacji praktycznej stanowi to także dowód na zasadność leczenia opartego przede wszystkim o dowody naukowe.