Czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych po pozaszpitalnym zapaleniu płuc

Częstość występowania i śmiertelność z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc są zależne od wieku i chorób towarzyszących. Szacuje się, że aż 45% wszystkich przypadków dotyczy osób powyżej 65. roku życia, a śmiertelność jest około 25% wyższa niż w młodszych populacjach. Biorąc pod uwagę zjawisko starzenia się społeczeństwa można się spodziewać coraz większej liczby przypadków zapalenia płuc.

Ryzyko sercowo-naczyniowe wzrasta po zachorowaniu na pozaszpitalne zapalenie płuc. Z tego względu hiszpańscy naukowcy podjęli się próby identyfikacji obiektywnych wykładników zwiększonego ryzyka krótko- (30-dniowego) i długoterminowego (rocznego). Na łamach The Chest przedstawiono wyniki prospektywnego badania, w którym oceniono związek między incydentami sercowo-naczyniowymi a stężeniami proADM (wskaźnik nasilenia stanu zapalnego), proBNP, endoteliny-1, troponiny, interleukiny 6, CRP i PCT u 730 pacjentów hospitalizowanych z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc. Próbki surowicy pobierano w pierwszym, 4/5. oraz 30. dniu pobytu w szpitalu. Follow-up prowadzono przez rok.

Jakikolwiek incydent sercowo-naczyniowy wystąpił u 92 pacjentów w ciągu 30 dni i u 67 w ciągu roku od hospitalizacji. U tych osób występowały znacznie wyższe początkowe stężenia proADM, endoteliny-1, troponiny, proBNP oraz interleukiny-6, które utrzymywały się do 30. dnia. Podwyższenie stężenia powyższych biomarkerów skutkowało istotnie zwiększonym ryzykiem wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych w ciągu 30 dni (OR dla proADM, proBNP i troponiny odpowiednio 2,53, 2,67 i 2,70) oraz roku (OR dla endoteliny-1, proADM i proBNP odpowiednio 3,13, 2,29 i 2,34) od zachorowania. Gdy do analiz dodano stężenia interleukiny-6 w dniu 30. do endoteliny-1 lub proADM ryzyko okazało się jeszcze większe (wzrost OR do odpowiednio 3,53 i 2,80).