Dr Kostrzewska o nowościach w leczeniu astmy ciężkiej i PZZPzP ►

– U 79 proc. pacjentów z PZZPzP po leczeniu operacyjnym dochodzi do nawrotu choroby, a u 37 proc. wykonuje się operację rewizyjną w ciągu 12 lat. Istnieje zatem pilna potrzeba wdrożenia u osób z tą jednostką chorobową skutecznej, bezpiecznej i nowej formy terapii, która działałaby na podstawowy patomechanizm leczenia – zauważa dr Magdalena Kostrzewska.

– W listopadzie 2021 r. zostały zarejestrowane przez Komisję Europejską trzy nowe wskazania do stosowania mepolizumabu – obok astmy ciężkiej są teraz jeszcze przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa, eozynofilowa ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń oraz zespół hiperozynofilowy – mówi dr n. med. Magdalena Kostrzewska.

Polipy nosa są zapalnymi wyroślami we wnętrzu zatok przynosowych i nosa, które można obserwować w bardzo różnych stanach, najczęściej w przebiegu przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych (CRS) – jednej z najczęstszych chorób na świecie, dotykającej 12 proc. populacji dorosłych (polipy nosa dotyczą zaś 4 proc.).

Pulmonolog opisuje objawy przedmiotowe i podmiotowe przewlekłego zapalenia zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzP). – Jeśli chodzi o manifestację kliniczną, to są to głównie zanik węchu, wyciek wydzieliny z nosa, obrzęk błony śluzowej nosa i uczucie rozpierania w obrębie twarzy. Uważa się, że u pacjentów z PZZPzP występują cięższe objawy ze strony nosa i zatok przynosowych i ta jednostka chorobowa często wiąże się z chorobami współistniejącymi, w tym z astmą o późnym początku i chorobami układu oddechowego, które są zaostrzane przez aspirynę czy niesteroidowe leki przeciwzapalne – tłumaczy specjalistka.

Dr Kostrzewska omawia wskaźniki związane z PZZPzP, granulocyty kwasochłonne w patogenezie polipów nosa oraz aktualne możliwości i wytyczne dotyczące leczenia choroby z wykorzystaniem terapii biologicznej.

Jak wygląda sytuacja pacjentów po leczeniu operacyjnym? – 40 proc. to odsetek pacjentów z przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych z polipami, u których dochodzi do nawrotu polipów w ciągu 18 miesięcy od operacji i którzy znów wymagają terapii wysokimi dawkami glikokortykosteroidów donosowych i doustnych. U 79 proc. pacjentów z PZZPzP dochodzi do nawrotu choroby, przy czym u 37 proc. wykonuje się operację rewizyjną w ciągu 12 lat. Istnieje zatem pilna potrzeba wdrożenia u osób z tą jednostką chorobową skutecznej, bezpiecznej i nowej formy terapii, która oczywiście działałaby na podstawowy patomechanizm leczenia – wyjaśnia dr Kostrzewska.

Ekspertka opowiada o oddziaływaniu na interleukinę 5 z użyciem leków biologicznych w leczeniu polipów nosa i o uzasadnieniu stosowania mepolizumabu – analizuje wyniki badania SYNAPSE. Przedstawia również rezultaty badania COMET, związanego z leczeniem astmy ciężkiej.

Dr Magdalena Kostrzewska wymienia również postulowane zmiany w programie lekowym: likwidację obowiązku zawieszenia terapii po 24 miesiącach, skrócenie okresu wash-out z 3 do 2 miesięcy, włączenie populacji z liczbą eozynofili we krwi na poziomie co najmniej 150 komórek/µl oraz niewyłączanie pacjentów, u których brak redukcji sGKS wynika z niewydolności nadnerczy.



Wykład „Nowości w leczeniu astmy ciężkiej oraz w przewlekłym zapaleniu zatok z polipami nosa” został zaprezentowany podczas konferencji XIV Top Pulmonological Trends 2021 Wydawnictwa Termedia (kierownictwo naukowe: prof. dr hab. n. med. Halina Batura-Gabryel).